Τιμή σ’ εκείνους όπου στην ζωή των
όρισαν και φυλάγουν Θερμοπύλες.
Ο Μανώλης Γλέζος ήταν ένας αγωνιστής με όλη τη σημασία της λέξης.
Την αντιστασιακή του δράση κατά των δυνάμεων του Άξονα την γνωρίζει όλος ο κόσμος. Όμως ταυτόχρονα υπήρξε πρωτεργάτης και συνοδοιπόρος στο κίνημα Ειρήνης μαζί με τον Γρηγόρη Λαμπράκη.
Πρότεινε την επαναφορά της Ολυμπιακής Εκεχειρίας κατά την διάρκεια τέλεσης των Ολυμπιακών Αγώνων, αίτημα που συνεχίζει να είναι επίκαιρο.
Στάθηκε από νωρίς ενάντια στα πυρηνικά, ακόμα και για ειρηνική χρήση.
Πάλεψε για τον παγκόσμιο αφοπλισμό των πυρηνικών όπλων και ταυτόχρονα για τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Καταδίκασε τα Λευκά Κελιά και την θανατική καταδίκη.
Αγωνίστηκε για την οικολογία, την αυτοδιαχείριση, την Άμεση Δημοκρατία.
Πατριώτης και ταυτόχρονα Διεθνιστής, αντιπάλεψε την μισαλλοδοξία, τον φανατισμό, τον ρατσισμό.
Υπήρξε βουλευτής, Ευρωβουλευτής και ταυτόχρονα δεν δίστασε να παραιτηθεί από τα μεγάλα αξιώματα προκειμένου να συμμετέχει ως κοινοτάρχης σε ένα κοινωνικό πείραμα σε μια απομονωμένη κοινότητα στην Νάξο. Χάρη στις παρεμβάσεις του δημιουργήθηκε ένα δίκτυο με μικρά φράγματα που συντέλεσε στην συγκράτηση των υδάτων και τον εμπλουτισμό του υδροφόρου ορίζοντα της Νάξου.
Αριστερός μέχρι το μεδούλι, στάθηκε Ενεργός Πολίτης υπερασπίζοντας τις Ανθρώπινες Αξίες, την Ελευθερία και την Δημοκρατία μέχρι το τέλος.
Καληνύχτα Μανώλη, αυτός ο κόσμος θα αλλάξει.
