Του ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΛΑΖΟΥ, μέλους της Ν.Ε Μαγνησίας της ΔΗΜΑΡ
Η αδυναμία επίτευξης της απαιτούμενης συνταγματικής πλειοψηφίας των 180 βουλευτών, με την ταυτόχρονη προκήρυξη εθνικών εκλογών φέρνει στο προσκήνιο τις δυνάμεις της Αριστεράς και τη μεγάλη ευκαιρία που παρουσιάζεται μπροστά μας για Αριστερή διακυβέρνηση της χώρας με κορμό το ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ.
Εκλογές μέσα σε κλίμα έντονου προβληματισμού για την πορεία της χώρας, με ένα λαό στα όρια της εξαθλίωσης, με τη Δημοκρατία ακρωτηριασμένη και την εθνική αξιοπρέπεια ταπεινωμένη από τον τρόπο που διακυβερνήθηκε τα τελευταία πέντε χρόνια.
Πέντε είναι και τα δεινά, κατά την άποψη μου, που συσσώρευσε στον τύπο μας η απερχόμενη διακυβέρνηση: εκχώρηση της εθνικής κυριαρχίας, περιφρόνηση των αρχών και των κανόνων δημοκρατικής λειτουργίας του πολιτεύματος, διάλυση του κοινωνικού κράτους, ανακατανομή του εθνικού πλούτου προς όφελος των ισχυρών και φτωχοποίηση μεγάλης μερίδας του πληθυσμού.
Βέβαια οι πολίτες μεθαύριο στις εκλογές είναι σίγουρο ότι θα θέσουν ως πρώτη προτεραιότητα την οικονομική ανακούφισή τους από την ασφυξία που τους έχει προκαλέσει η μνημονιακή πολιτική, προκειμένου να ανακοπεί η πορεία τους προς την παντελή ένδεια του νοικοκυριού τους. Ωστόσο η νέα κυβέρνηση με επικεφαλής το ΣΥΡΙΖΑ που θα αναλάβει την ευθύνη να βγάλει τη χώρα μας από αυτή την ζοφερή πραγματικότητα οφείλει να γνωρίζει ότι όσο κι αν οι πολίτες επείγονται να συνέλθουν οικονομικά, στις προτεραιότητες της πρέπει να είναι και η θεραπεία όλων των στρεβλώσεων που αναφέραμε παραπάνω.
Το οικονομικό πρόγραμμα που εξαγγέλθηκε στη Θεσσαλονίκη αποτελεί ένα πρώτο και απαραίτητο βήμα για την άμεση ανακούφιση του λαού και πρέπει να εφαρμοστεί μέχρι κεραίας.
Από ‘κεί και πέρα, όμως, προκειμένου η Αριστερά να αποτελέσει την αξιόπιστη και σοβαρή πρόταση για μια άλλη διακυβέρνηση, θα πρέπει να μείνει προσηλωμένη στον ιδεολογικό πυρήνα της που υπαγορεύει την προάσπιση της λαϊκής και κατ’ επέκταση της εθνικής κυριαρχίας, τη ρήξη με τα συμφέροντα των δυνατών, την υπεράσπιση του κοινωνικού κράτους και την εκμετάλλευση του εθνικού πλούτου προς όφελος όλων των πολιτών.
Αυτός είναι και ο δύσκολος δρόμος, τον οποίο η Αριστερή διακυβέρνηση πρέπει να πορευτεί με τη στήριξη του λαού, ο οποίος δεν είναι αυτονόητο ότι θα έχει αποδεχθεί στο σύνολο της την πολιτική του πλατφόρμα.
Είναι απαραίτητες, λοιπόν, οι ευρύτερες συμμαχίες και συμφωνίες, πάντα όμως, μέσα σε ένα πλαίσιο αρχών που δεν θα αλλοιώνουν την αριστερή ιδεολογική φυσιογνωμία και την πολιτική της πρόταση.
Θα είναι μια δύσκολη, αλλά συνάμα και απαραίτητη πολιτική ισορροπιών για την προοδευτική διακυβέρνηση της χώρας.
