Διανύοντας τον 21ο αιώνα, η εξέλιξη σε πληθώρα τομέων, δίνει τη δυνατότητα στον άνθρωπο να βελτιώσει την ποιότητα της ζωής του αλλά συγχρόνως να αναπτύξει με ευκολία το πνεύμα του. Άνθηση στην υγεία, την επιστήμη, την τεχνολογία, τον πολιτισμό αλλά συγχρόνως και διευκόλυνση στην επικοινωνία μεταξύ των λαών ανά γωνιά της γης, επιτρέπουν σε κάθε πολίτη ξεχωριστά να οραματιστεί ένα μέλλον με όλο και περισσότερα αγαθά και προοπτικές. Βιώνοντας όμως την ευκαιρία για μια αξιοπρεπή ποιότητα ζωής η τρομοκρατία, ο ρατσισμός και ο ακατάπαυστος βανδαλισμός έρχονται στην επιφάνεια για να παρουσιάσουν την ένδεια παιδείας και της έντονης αλαζονείας που δημιουργείται από τον ατομικισμό και τον ωχαδερφισμό της εποχής μας.
Η έλλειψη ενδιαφέροντος για το κοινό όφελος, η συνεχόμενη χειραγώγηση λαών στο βωμό των οικονομικοπολιτικών συμφερόντων καθώς και η πνευματική αποδυνάμωση φέρει ως αποτέλεσμα μια κοινωνία με αλόγιστα κοινωνικά προβλήματα που την οδηγούν σε μαύρα και αιματηρά χρόνια της ιστορίας. Τέτοιες σκοτεινές ημέρες θυμίζουν λοιπόν τα τελευταία γεγονότα στη Γαλλία και πιο συγκεκριμένα στο Παρίσι όπου ο πανικός και ο φόβος κυριάρχησαν με τη δολοφονία 12 δημοσιογράφων αλλά και αστυνομικών, από την επίθεση τζιχαντιστών στη σατιρική εφημερίδα «Charlie Hebdo» με σκοπό την εκδίκηση για την σάτιρα του περιοδικού στο Μωάμεθ. Το περιστατικό όπως φάνηκε ήταν μόνο η αρχή, καθώς λίγες μέρες μετά έλαβε χώρα ένα ακόμα τρομοκρατικό γεγονός με επίθεση σε εβραϊκό κατάστημα που σκόρπισε και εκεί το θάνατο. Και εδώ γεννιόνται δύο μεγάλα ερωτήματα. Ανθρώπινες ζωές στο βωμό της θρησκείας; Η καλύτερα στο βωμό καλοστημένων παιχνιδιών;
Η γενιά μας στέκεται παρατηρητής καθημερινών δειγμάτων αυθαιρεσίας, εξάλειψης αξιών και ιδανικών, απομακρυσμένη από αισθήματα αλληλεγγύης, σεβασμού και συναδέλφωσης. Το όραμα για έναν κόσμο με αξιοπρέπεια που θα επαινούσε τον άνθρωπο «αχνοφαίνεται» μέσα από ένα συνεχώς επιβαρυμένο περιβάλλον ρατσισμού, τρόμου, θλίψης και ανάγκης για ατομική κυριαρχία. Τα γεγονότα της Γαλλίας δεν είναι απλά μια εικόνα λύπης αλλά παρουσιάζουν με τον πιο έντονο τρόπο το διεφθαρμένο και ασταθές πολιτικό παρασκήνιο που αποσκοπεί σε άτομα αποκομμένα από τον πολιτισμό, την πνευματική εξέλιξη, εντάσσοντάς τα στον μικρόκοσμο της λανθασμένης χρήσης της τεχνολογίας, της βίας, των ανισοτήτων και των φυλετικών- οικονομικών και κοινωνικών διαχωρισμών.
Δεν θα αδιαφορήσουμε. Δεν θα το επιτρέψουμε. Δεν θα σταματήσουμε να παλεύουμε για τα κεκτημένα μας, σεβόμενοι τις δημοκρατικές αξίες που γενιές θυσιάστηκαν για αυτές. Δεν θα σταθούμε αδιάφοροι στον αμοραλισμό της εποχής μας που εντείνει με ταχύτατους ρυθμούς τετράγωνα μυαλά που ανυψώνουν ρατσιστικές ομάδες στην κοινωνία αλλά και στην πολιτική. Δεν θα επιτρέψουμε σε κανέναν να καταχραστεί το δικαίωμά μας για ελευθερία απόψεων μέσα από κάθε μορφή τέχνης. Ο φόβος και η τρομοκρατία θα πνιγούν λόγω της ανάγκης μας για ένα κόσμο ένωσης των ανθρώπων και στήριξής τους.
Je suis Charlie – je n’ ai pas peur!
ΑΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΙ ΠΡΩΤΟΣΤΑΤΕΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ.
