Γράφει η Στέλλα Μπελιά*
Από το 2008 που άνοιξε και στην Ελλάδα η συζήτηση για την ισότητα στον γάμο, με τους γάμους στην Τήλο, φτάσαμε στο σωτήριο έτος 2024, μόλις δεκαέξι χρόνια μετά, το λες… και με ταχύτητα φωτός αν θέλεις να κάνεις αστειάκι, να περιμένουμε με υπομονή και συγκρατημένη αισιοδοξία, το νομοσχέδιο που ανακοίνωσε ότι φέρνει η κυβέρνηση. Να συζητήσουμε ακριβώς για το νομοσχέδιο δεν μπορούμε, γιατί όπως λέει και ο σοφός λαός μας, «ακόμα δεν τον είδαμε , Γιάννη τον βαφτίσαμε» Ουσιαστικά λοιπόν, θα μπορέσουμε να τοποθετηθούμε, αφού έρθει στη δημόσια διαβούλευση η πρόταση νόμου.
Κρίνοντας βέβαια από τις δηλώσεις του ίδιου του πρωθυπουργού στην συνέντευξή του στον κ Κουβαρά, κάποια πράγματα θα γίνουν και κάποια άλλα όχι.
Επιτέλους έγινε κατανοητό ότι ο νόμος για το σύμφωνο συμβίωσης δεν τα έλυσε όλα, αλλά αντίθετα, άφησε ακάλυπτο τον πιο αδύναμο κρίκο των οικογενειών με ΛΟΑΤΚΙ+ γονείς τα παιδιά τους. Έτσι έχουμε την δέσμευση ότι δεν θα αφήσουμε πλέον εκτεθειμένο και ακάλυπτο κανένα παιδί. Ανακουφιστικό για όσα άτομα ζουν τις μέρες και τις νύχτες τους με το φόβο, του τι θα απογίνουν τα παιδιά τους, αν ο έννομος γονιός πάθει κάτι.
Επίσης για όσα άτομα λένε σήμερα, να τροποποιηθεί το σύμφωνο, ώστε να καλύπτει τα παιδιά, ένα έχω να πω, αργήσατε πολύ, έπρεπε να το πείτε το 2015 όχι τώρα που έχουμε 2024. Τώρα ο κόσμος γύρω μας, ξέρει ότι είμαστε οι άνθρωποι της διπλανής πόρτας και όχι τίποτα ανθρωπόμορφα τέρατα που τρώνε… «παιδάκια» όπως ο μπαμπούλας. Τώρα ο κόσμος γύρω μας, ξέρει ότι έπαιρνε έναν άντρα από ένα ομόφυλο ζευγάρι και μια γυναίκα από ένα ζευγάρι γυναικών και ρωτούσε τον κόσμο αν αυτά τα δύο άτομα θα ήταν κατά τη γνώμη τους κατάλληλα να γίνουν γονείς κανένας , καμία, κανένα δεν θα μπορούσε να διανοηθεί να πει ΌΧΙ . Άνθρωποι επιτυχημένοι επαγγελματικά και κοινωνικά με φίλους και υποστηρικτικό οικογενειακό περιβάλλον, άτομα που είναι έτοιμα να δεσμευτούν ισόβια στον γονεϊκό ρόλο και γνωρίζουν εκ των προτέρων, ότι το να είσαι γονιός, είναι άσκηση ενάντια στον εγωισμό σου.
Αν με ρωτάτε γιατί είμαι βέβαιη ότι πρόκειται για ανθρώπους επιτυχημένους επαγγελματικά και κοινωνικά, σας λέω ότι επειδή για εμάς τους ΛΟΑΤΚΙ+ είναι συνειδητή απόφαση, πρώτα φροντίζουμε να μπορούμε να καλύψουμε τις βασικές ανάγκες και λίγο παραπάνω από αυτό για τα παιδιά μας, πριν ακόμα τα φέρουμε στον κόσμο.
Αυτοί λοιπόν οι αδιαμφισβήτητα «ικανοί γονείς» που «πληρούν όλες τις προδιαγραφές» χάνουν εντελώς κάθε ικανότητα όταν γίνονται μέλη των αντίστοιχων ζευγαριών με άτομα του ίδιου φύλου. Πως γίνεται αυτό το θαύμα; Επιτρέψτε μου να σας εξηγήσω πως γίνεται και ίσως καταλάβετε καλύτερα γιατί ακόμα συζητάμε για αυτό το ζήτημα που στις χώρες του δυτικού κόσμου και φυσικά της Ευρώπης, είναι λυμένο εδώ και πάρα πολλά χρόνια.
Εσείς λοιπόν που ανήκετε στην δική μου γενιά, αλλά και στην ακριβώς προηγούμενη και την επόμενη, έχετε μόνο μια εικόνα για τους ΛΟΑΤΚΙ+ ανθρώπους, που ας μην το κρύβουμε ,τους ομαδοποιείτε κυρίως ή μόνο ως gay. Η εικόνα σας λοιπόν, για αυτό το «παράξενο ζώο», είναι ή ένα υπερσεξουαλικοποιημένο ανθρώπινο ον όπου το μόνο που μπορεί να το ενδιαφέρει, είναι το σεξ χωρίς όμως συναίσθημα, ανίκανο να δημιουργήσει μακροχρόνιες σχέσεις αγάπης, συντροφικότητας κλπ που θα οδηγήσουν και στην επιθυμία μέσα από την σταθερότητα στην απόκτηση παιδιού ή παιδιών.
Η άλλη εικόνα είναι εκείνη του αποσεξουαλικοποιημένου ανθρώπινου όντος που βλέπαμε στις ελληνικές ταινίες της «Φίνος φιλμ», αλλά και σε σίριαλ της ελληνικής τηλεόρασης αργότερα. Εκεί ο gay της παρέας λοιπόν, είναι ο μόνος άνθρωπος που δεν έχει σχέση, σύντροφο κλπ και συζητάει με τις γυναίκες της παρέας για φαγητά, μόδα και αξεσουάρ.
Μια θετική εικόνα ενός gay δεν είδατε ποτέ και πουθενά κι ας είναι ένας τέτοιος απαξιωμένος gay αυτός που οδήγησε τους συμμάχους στον Β παγκόσμιο πόλεμο στην νίκη: Ο Άλαν Μάθισον Τούρινγκ ή Τιούρινγκ ήταν Άγγλος μαθηματικός, καθηγητής της λογικής, κρυπτογράφος και θεωρητικός βιολόγος. Το όνομά του δεν είναι μόνο συνώνυμο της ιδιοφυΐας ή του ήρωα, είναι επίσης μια φυσιογνωμία που για εμάς τα μέλη της ΛΑΟΤΚΙ+ κοινότητας, μας ενισχύει την υπερηφάνεια και τη θέληση να κάνουμε ό, τι μπορούμε για να υπερασπιστούμε το ποιοι είμαστε. Δυστυχώς είμαι σίγουρη ότι ελάχιστοι γνωρίζετε ότι αυτός ο σπουδαίος επιστήμονας, του οποίου η εργασία ήταν κρίσιμη για τον τερματισμό του πολέμου και των οποίων οι θεωρίες οδήγησαν στη δημιουργία σύγχρονων υπολογιστών, έβαλε τέλος στη ζωή του, μετά από δύο χρόνια που υπέστη τον χημικό ευνουχισμό και τη διάκριση λόγω της σεξουαλικότητάς του.
Όταν λοιπόν ακούτε για τους gay οι πληροφορίες που έχετε είναι ή καρικατούρα ή τύποι μόνο για «σεξ ντραγκς και ροκ εντ ρόλ…
Τότε είναι που αρχίζουν όλοι , κι εσείς μαζί , να μιλάτε και να λέτε πως κινδυνεύει η «πυρηνική» οικογένεια εννοώντας προφανώς την ετεροκανονική πυρηνική οικογένεια γιατί και οι ομογονεϊκές πυρηνικές είναι, αφού πυρηνική είναι το αντίθετο της «εκτεταμένης» με γιαγιά /παππού κλπ
Εκεί ξεκινάει και η μεγάλη υποκρισία. Ακούμε τότε το «εγώ δεν έχω τίποτα με τους gay, έχω και φίλους gay αλλά αυτοί δεν προκαλούν. Η πρόκληση εδώ είναι να θέλεις να ζήσεις την αλήθεια σου και να μην κοροϊδέψεις την κοινωνία, το σόι σου και το κυριότερο ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ σου με έναν λευκό γάμο. Αν θέλεις να το κάνεις αυτό, τότε ΠΡΟΚΑΛΕΙΣ και θα καταστραφεί η ελληνική πατροπαράδοτη οικογένεια. Αν θέλεις να την σώσεις να πεις ΨΕΜΑΤΑ σε όλο τον κόσμο και να γίνεις δυστυχισμένος γιατί ευτυχισμένες, πλήρεις και υγιείς ζωές δεν αξίζουν στους gay, (για να μην παρεξηγηθώ όπου gay βλέπε ΛΟΑΤΚΙ+ άτομο, αλλά «όλοι μωρέ τα ίδια είναι»…
*Νηπιαγωγός, πρόεδρος των Οικογενειών Ουράνιο Τόξο και μέλος της Εθνικής Επιτροπής για την Στρατηγική Ισότητας των ΛΟΑΤΚΙ+
Η άποψη δημοσιεύθηκε στο Volos City που κυκλοφόρησε με την εφημερίδα ΜΑΓΝΗΣΙΑ στο τέλος Φεβρουαρίου 2024, ενώ η καταγραφή της έγινε πριν την τελική ψήφιση του νόμου
