Πάλι χτύπησε η Νεφέλη. Τυχαία; Δεν νομίζω…. Και ποιοι ήταν αυτοί που έχουν πάλι πληγεί; .Φαντάζομαι όλοι παραδεχόμαστε ότι οι εκλεγμένες δημοτικές-περιφερειακές αρχές αποφάσισαν για την δομή των περιοχών που έχουν πληγεί. Και μη μου πείτε ότι και οι πολίτες που κατασκευάζουν αυθαίρετα πιέζουν για την διαμόρφωση των αποφάσεων, γιατί θα σας πω ότι οι πολεοδομίες χορηγούν το τελευταίο οκ για την ηλεκτροδότηση των ακινήτων και φυσικά όλα τα αυθαίρετα ηλεκτροδοτούνται μια χαρά. Άρα οι πολεοδομίες δεν έχουν κάνει σωστά την δουλειά τους και γνωρίζουμε ότι αυτές διοικούνται από τις εκλεγμένες δημοτικές-περιφερειακές αρχές. Προφανώς οι αρχές ακολούθησαν μοντέλα με βραχυχρόνια οικονομικά οφέλη διαπλεκόμενων συμφερόντων και όχι επιστημονικά μοντέλα ικανά να διαφυλάξουν την σωστή λειτουργία και εκτόνωση των φυσικών φαινομένων ώστε να προστατεύεται πάνω από όλα ο άνθρωπος και να μην καταστρέφεται ο κόπος του.
Είναι κάποια πράγματα που δεν μπορούμε να παραβαίνουμε στον σχεδιασμό των πόλεων. Η ίδια η φύση μας έχει δείξει τον δρόμο. Να μερικά παραδείγματα.
1. Αντισεισμική θωράκιση : Αν δεν ακολουθούμε τους αντισεισμικούς κανονισμούς πάντα θα θρηνούμε θύματα.
2. Αντιπλημμυρικά έργα : Σεβασμός στην φυσική ροή των νερών της βροχής (ρέματα) όπως αυτή προκύπτει από τις εκάστοτε περιβαλλοντικές μελέτες και αφορούν την κάθε περιοχή σε μεγάλο βάθος χρόνου. Καθαρισμός χειμάρρων και υπονόμων
απορροής των νερών της βροχής.
3. Προστασία αεραγωγών: Σε κάθε πόλη οι δραστηριότητες δημιουργούν τοξικά αέρια. Πρέπει αυτά να περιορίζονται και να ενισχύονται οι τρόποι απομάκρυνσης, με την αύξηση της βλάστησης των φυσικών αεραγωγών που είναι οι χείμαρροι.
4. Περιοχές ψυχικής εκτόνωσης: πάρκα, πλατείες, πεζόδρομοι, ποδηλατόδρομοι, να ενισχύονται σε όλη την έκταση της πόλης ώστε σε 5 λεπτά από οποιαδήποτε δραστηριότητα οι πολίτες να βρίσκουν χώρο εκτόνωσης. Αυτό που προέχει είναι η ψυχική ηρεμία των ανθρώπων απέναντι στην κοινωνική, πολιτική, οικονομική, κυκλοφοριακή καταπίεση που ζούμε στις ημέρες μας.
Αυτά και άλλα πολλά θα μπορούσα να γράψω για την πολύπαθη Μάνδρα που δυστυχώς οι εξελίξεις και τα γεγονότα είναι αυτά που καθοδηγούν πολιτικούς σχηματισμούς να κλαίνε εκ των υστέρων με κροκοδείλια δάκρυα, υποσχόμενοι πολλά για την αποκατάσταση των ζημιών και διόρθωση της υφιστάμενης κατάστασης. Είναι καιρός να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους. Στην συμπαθή περιοχή δεν έγινε το χτίσιμο αλλά το πήδημα της Μάνδρας. Φυσικά δεν θα περίμενα ποτέ ότι οποιοσδήποτε μηχανισμός κρατικός ή ιδιωτικός θα μπορούσε να δράσει τόσο γρήγορα για την αποκατάσταση των πληγέντων. Σταματήστε λοιπόν να κοροϊδεύετε τον κόσμο. Μπορούμε όμως να ευχηθούμε ο Θεός βοηθός. Και για τους άλλους να μην του τύχει.
Ας έρθουμε όμως και στα δικά μας. Στον πολύπαθο Βόλο.
Σεισμούς είχαμε. Ελπίζουμε ο αντισεισμικός κανονισμός να έχει αποτελέσματα.
Πλημύρες είχαμε. Ελπίζουμε ότι η διευθέτηση των τριών χειμάρρων του Αναύρου του Κραυσίδωνα και του Ξηριά θα αποσοβήσει μία νέα καταστροφή παρά την εξαφάνιση της περιφερειακής τάφρου που αποτελούσε θεμελιώδες αντιπλημμυρικό έργο της πόλης, αλλά και το χορτάριασμα των υπονόμων που η ασχετοσύνη και η αδιαφορία των αρμόδιων φορέων τους έχει εγκαταλείψει στο έλεος του αυτοκαθαρισμού τους. Τοξικά αέρια δεν είχαμε αλλά προσπαθούν να μας τα επιβάλουν.
Αεραγωγούς είχαμε αλλά προσπαθούν να τους μετατρέψουν σε αγωγούς τοξικών αερίων. Χώρους αναψυχής, κάποιους, είχαμε και προσπαθούν να τους καταργήσουν. Θα μπορούσα λοιπόν και για τον Βόλο να πω … Ιδού ο Βόλος ιδού και το πήδημα. Βοήθειά μας και ας προσέχαμε.
