Το νερό νεράκι…. 15 μέρες μετά την καταιγίδα. Χωρίς ασφαλείς πληροφορίες, χωρίς, φυσικά, χρονοδιάγραμμα, με διαρκή επικοινωνιακά παιχνιδάκια ζεστού-κρύου, με πολλή λάσπη, ακόμα, σε υπόγεια, υπόγεια parking και δρόμους, «…ο Βόλος μας, πατρίδα ζηλευτή, που τον χαϊδεύει η αύρα του γιαλού…» – ξέρει κανείς τίνος είναι οι στίχοι και η μουσική σ’ αυτό το υπερ-εκατοντάχρονο τραγουδάκι-ύμνο προς την πόλη μας; – βαδίζει «κουτουρού» προς τις εκλογές της 8ης Οκτωβρίου. Με την πηγή «Μάνα» άθικτη (κατά Κοντορίζο) ή κατεστραμμένη (κατά τον Άρχοντα, εγώ τον Πατριάρχη πιστεύω), με την Αναπληρώτρια Υπουργό Υγείας να είναι «μόνο γι’ αγάπες» κι ύστερα να γίνεται «αρμοδία», με τον Kostas Agorastos να είναι φίλος και αδερφός κι ύστερα άλλος ένας «πολιτικός απατεώνας», με τον σεμνό τραγουδοποιό-καύχημα για τον τόπο μας να αποκαλεί τον Άρχοντα «ανεκδιήγητο» κι αυτός να τον αποκαλεί «νούμερο» (είναι η μάλλον πιο προσφιλής του έκφραση τελευταία…), με τους κυβερνητικούς βουλευτές του Νομού άφαντους κι ανύπαρκτους, ακόμα κι ο θεόσταλτος στη Λάρισα τη βγάζει, στα μέρη μας δεν πολυ-πλησιάζει, με την ΕΥΔΑΠ της Αθήνας να επιμελείται τα της ΔΕΥΑΜΒ του Βόλου, τι καλό μπορώ να περιμένω; Κάποιοι λένε ότι μπορεί να εκραγεί το ηφαίστειο στον Σαρακηνό, να ολοκληρωθεί η γκαντεμιά μας.
Και η κυρία Αναπληρώτρια να δηλώνει στην Βουλή την Δευτέρα 18.09.2023 «το νερό στον Βόλο δεν ήταν πόσιμο και πριν τις πλημμύρες»! Τώρα… δέσαμε! Μας πήρανε χαμπάρι, παιδιά, και στην Βουλή. Και οι εκπρόσωποί μας; Τι είπαν και, κυρίως, τι έκαναν περί αυτού; Τίποτε. Στηρίζουν και υποστηρίζουν ακρίτως και αδιακρίτως, και ένα ρημαδο-έπος δεν φεύγει από το ομηρικό έρκος (φράγμα) των οδόντων τους.
Πήγαμε μια βόλτα και στον Αη Γιάννη του Αιγαίου. Πραγματικά πρόκειται για εικόνες που είναι δύσκολο να πιστέψεις. Το ρέμα-ποτάμι, η Μαυρούτσα, χάραξε καινούργια κοίτη! Διέλυσε το τοιχίο που επί χρόνια την όριζε προς τα δυτικά (αριστερά κατά την ροή) και πήρε μαζί της ολόκληρο τον περιφερειακό δρόμο, 8-10 μέτρα, λίγο μετά την προτελευταία στροφή. Ύστερα ξαναέστριψε ανατολικά και διέλυσε τα πέτρινα βάθρα και την ξύλινη γεφυρούλα που συνέδεε τον κυρίως οικισμό με την κατασκήνωση της ΧΑΝΘ, την εκκλησία του Αη Γιάννη, το Κανισκέρη, το camping και παραπέρα το Παπά Νερό. Συνέχισε με την ίδια δύναμη και διέλυσε ομοίως την μεταλλική γέφυρα, που συνέδεε παραλιακά τον οικισμό με το camping και το Παπά Νερό. Κι ύστερα έστειλε στην αφρισμένη θάλασσα 5-6 αυτοκίνητα που ακόμα τα ψάχνουν και δημιούργησε μια πρόσχωση περίπου 20 μέτρα μέσα στο Αιγαίο. Πριν κάνει αυτές τις μνημειώδεις καταστροφές έπνιξε την κατασκήνωση, τα μαγαζιά και τα ξενοδοχεία της ανατολικής πλευράς, προκαλώντας ζημιές εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ. Σήμερα η Μαυρούτσα αργοκυλάει στην καινούργια της κοίτη γάργαρη και παγωμένη (!), σαν να μην έγινε τίποτε, απλώς με όλες τις προσβάσεις κομμένες και τους επαγγελματίες να θρηνούν. Σοβαρότατες ζημιές υπέστησαν και άλλες επιχειρήσεις, σε άλλα σημεία, όπου περνούσαν μικρότερα ρέματα με έξοδο στην θάλασσα.
Η Φύση θεώρησε σωστό να βρει ή να ξανα-βρεί τον χώρο της, αγνοώντας επιδεικτικά τον παράγοντα «άνθρωπος». Ας βρεθεί κάποιος/-α να μας πει ποια ήταν η κοίτη της Μαυρούτσας τα παλιά τα χρόνια για να μπορέσουμε, από επιστημονικής άποψης, να καταλάβουμε αν η Φύση εκδικείται ή απλώς κάνει του κεφαλιού της, ευκαιρίας Daniel δοθείσης.
Δύσκολες καταστάσεις, συμπολίτες. Και στο δικό μου υπόγειο ανάβλυσαν νερά από τον υδροφόρο ορίζοντα, την ώρα που ο κοντινός μας Άναυρος υπερχείλισε, ελαφρά ευτυχώς. Έκτοτε, όπως πάρα πολλοί συμπολίτες, παλεύω κι εγώ «να σώσω οτιδήποτε αν σώζεται», που λέει κι ο Διονύσης Τσακνής, και περιμένω το συνεργείο της πολιτικής προστασίας να μας προστατέψει…
Και στο μεταξύ οδικό δυστύχημα με τρεις στρατιωτικούς και δύο διερμηνείς νεκρούς στην Λιβύη. Δεν κατάλαβα πώς και τι έγινε, κι όποιος κατάλαβε ας μας το πει, αλλά όχι μέσα από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, όπου κάθε πικραμένος/-η γράφει ό,τι νομίζει. Αλλά και το ότι ΥΠΕΞ και ΥΠΕΘΑ έβγαλαν τρομερές επίσημες ανακοινώσεις ό,τι νά ‘ναι περί απλώς τραυματιών δείχνει το μπάχαλο που επικρατεί στο γενικώς «επιτελικό κράτος», το οποίο ο πρωθυπουργός επικαλέστηκε 5-6 φορές στην 87η ΔΕΘ. Κι αυτό σε άμεση συνέχεια των εκρήξεων βομβών στην Νέα Αγχίαλο, που θάφτηκε ομοίως. Ουδείς υπεύθυνος, ένας ο αρχιανεύθυνος.
Τέλος και για σήμερα, συμπολίτες. Σας φιλώ σταυρωτά και μένω. Γεια σας.
Στις φωτογραφίες η γέφυρα και ο δρόμος στον Αη Γιάννη. Και τα δύο δεν υπάρχουν πλέον…
