Από τον Αδάμο Μουζουρή *
Αγαπημένε μου Αναγνώστη, μετά από 43 χρόνια, κηδεύουμε «λειψάνα – οστά» Αδελφών, Συντρόφων και Συμπολεμιστών μας, οι οποίοι μαζί με άλλους παρά την προδοσία, αρνούμενοι να παραδώσουν αμαχητί την Πατρίδα, πολέμησαν και έπεσαν μαχόμενοι εναντίον των βαρβάρων τούρκων εισβολέων των Ιούλιο και τον Αύγουστο του 1974.
Η θυσία τους είναι το Συμβόλαιο του ΛΑΟΥ μας με την ΙΣΤΟΡΙΑ. Παραχάραξη της Ιστορίας είναι η τούρκικη σημαία που μολύνει τον Πενταδάκτυλο και τον τόπο της Θυσίας τους.
Το ιστορικό γεγονός είναι δεδομένο. Το ολοκαύτωμα είναι ολοκαύτωμα και η αγχόνη είναι αγχόνη. Η γενοκτονία είναι γενοκτονία και η εισβολή είναι εισβολή. Η κατοχή είναι κατοχή και ο στρατός κατοχής είναι στρατός κατοχής.
«Ουκ ευ λέγειν χρη μη ’πί τοις έργοις καλοίς
Ου γαρ καλόν τούτ’ αλλά τη δίκη πικρόν».
(Ευριπίδης, Φοίνισσαι, 526 – 527).
(«Πράξεις κακές ποτέ δεν πρέπει να επαινούνται:
Δεν είναι συνετό, αλλά και πικρό για τη δικαιοσύνη»).
Η ιστορία του Έθνους μας, κάθε Έθνους, του Λαού μας, κάθε Λαού είναι αδιαπραγμάτευτη, προκειμένου ο Λαός να εξασφαλίσει τη φυσική και εθνική του επιβίωση.
Αγαπημένε μου Συνοδοιπόρε, οι παραπάνω σκέψεις μου έχουν αφόρμηση την άρνηση του Κατοχικού ηγέτη Ακιντζί να παραστεί στην συνάντησή του με τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας Αναστασιάδη. (Πέμπτη 23.2. 2017) Ο λόγος που επικαλείται είναι γιατί η Κυπριακή Βουλή αποφάσισε και περιέλαβε στους καθιερωμένους σχολικούς εορτασμούς για τους οποίους μπορεί να διατεθούν μέχρι δύο (2) διδακτικές περιόδους και την 15ηΙανουαρίου, επέτειο του Ενωτικού Δημοψηφίσματος.
Πέρασαν από το Νησί ο τυχοδιώκτης ο Ριχάρδος ο Λεοντόκαρδος, οι Ναΐτες, οι Φράγκοι οι Βενετσιάνοι, αργότερα στα 1571 οι Οθωμανοί και στα 1878 οι Άγγλοι. Ο ένας κατακτητής πιο ανάλγητος από τον άλλο. Όλοι προσπαθούσαν να αλλάξουν τον Ελληνικό χαρακτήρα του Νησιού. Ο Ελληνισμός της Κύπρου πάλευε με πείσμα, καρτερικότητα και αποφασιστικότητα.
« Ο Λαός της Κύπρου, ελληνικής καταγωγής, είναι φυσικό, να θεωρεί την Ένωση του με την μητέρα πατρίδα, την Ελλάδα, ως ιδεώδες που αξίζει να επιδιώκει, σταθερά, δυναμικά, πεισματικά … ο πόθος των Κυπρίων για την Ένωση είναι χαρακτηριστικό του ευγενικού πατριωτισμού που χαρακτηρίζει το Ελληνικό Έθνος …».
(Winston Churchill, 1907)
Η ελληνικότητα του Νησιού διαχρονικά είναι δεδομένη!! Αυτή η ελληνικότητα ενοχλεί τον κατοχικό Ακιντζί.
Στις 15 Ιανουαρίου 1950 ο Ελληνισμός της Κύπρου, που είχε οργανώσει η Εθναρχία της Κύπρου, επικεφαλής της ήταν ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος ο Β΄ ψήφισε σύσσωμος την «….Ένωσιν μετά της Μητρός Ελλάδας». Πρόκειται για μια από τις κορυφαίες και αλησμόνητες εκδηλώσεις του Κυπριακού Ελληνισμού! Μια εκδήλωση που έμοιαζε με γιορτάσι και αληθινό πανηγύρι!! Το πρωινό της 15ης Ιανουαρίου 1950, ημέρα Κυριακή, ο κτύπος των καμπάνων «που σαν να ξεπηδούσε από τις ρίζες της δικής τους ύπαρξης, από βαθιά, πολύ βαθιά από εκεί που αντλούσε τους χυμούς της η συνείδηση του εθνισμού τους» σήμανε το προσκλητήριο, που καλούσε σε ραντεβού με την Ιστορία. Άντρες και γυναίκες, ντύθηκαν τα γιορτινά τους και τράβηξαν κατά τις Εκκλησιές τους. μπαίναν με ευλάβεια στην Εκκλησιά, προσκυνούσαν τις ιερές εικόνες και στην συνέχεια έβαζαν, φαρδιά – πλατιά την υπογραφή τους και όσοι δεν γνώριζαν γραφή, όπως η αγιοχώματη Μάνα μου, απόθεταν τα δακτυλικά τους αποτυπώματα στο χαραγμένο σταυρό, στο Μεγάλο Βιβλίο (το Μητρώο της Ιστορίας) που είχε ανοίξει για την περίσταση και κάτω από την επιγραφή «Αξιούμεν την Ένωσιν μετά της Μητρός Ελλάδος»!
Παρά τις πιέσεις, τις απειλές την υπονόμευση και την προπαγάνδα από την αποικιακή Αγγλική Κυβέρνηση, το αποτέ-λεσμα ήταν 95,7%. (Υπέρ ψήφισαν και μερικοί Τουρκοκύπριοι και Αρμένιοι). Υπήρξαν, όμως και αντιδράσεις από την Τουρκοκυ-πριακή μειονότητα.
Οι επέτειοι των Οκτωβριανών του 1931, του Ενωτικού Δημοψηφίσματος της 15ης Ιανουαρίου, η 1η Απριλίου 1955, η Ημέρα Μνήμης των Πεσόντων κατά την τουρκική εισβολή, σημαδεύουν την πιο δυναμική παρουσία του Κυπριακού Ελληνισμού μέσα στην Ιστορία. Και συνιστούν τη λαμπρότερη έκφραση του Είναι του, την πιο φλογερή κατάφαση της εθνικής του ταυτότητας, τη ρωμαλεότερη διακήρυξη των πόθων του που έδεναν αναπόσπαστα με την Ελλάδα, τόσο ως έκφραση γεωγραφική, όσο και σαν παράδοση και ιδέα και παιδεία, σαν ψυχή του και πνοή του.
Το ζητούμενο δεν είναι να γίνουν μπάσταρδοι οι λαοί αλλά να ματώσουν και με αμοιβαίες υποχωρήσεις, με ανεκτικότητα και αλληλοσεβασμό να κοιτάξουμε το μέλλον. Και κανένα μέλλον δεν είναι βέβαιο αν δεν στηριχτεί στην ανεκτικότητα και την αμοιβαιότητα, στην παραδοχή των λαθών, στην ανάληψη των ευθυνών, στην Κάθαρση, γιατί δεν μπορεί η Ιστορία να γίνει κολυμβήθρα του Σιλωάμ. Δεν είναι τα πολεμικά γεγονότα που διχάζουν, ούτε τα αίσχη τους, έτσι κι αλλιώς ο πόλεμος παράλογος είναι, τέρατα θα γεννήσει. Οι Συνθήκες πονάνε και ιδιαίτερα ο μη σεβασμός τους.
Δεν είναι η παραποίηση αλλά η κατανόηση που θα φέρει κοντά τους λαούς. Ο δρόμος είναι μακρύς. Και εμείς ούτε καν ξεκινήσαμε. Οι χοροί και οι κουμπαριές, τα χαμόγελα και οι δήθεν τολμηρές κινήσεις άχυρα στον αγέρα είναι. Η συνύπαρξη θέλει διάθεση – θέληση και πάνω απ’ όλα ειλικρίνεια.
Συμβιβασμούς όποιος δεν μπορεί να κάνει μικρούς θα αναγκαστεί να κάνει μεγάλους και οδυνηρούς. Η αρμονική συμβίωση διαφορετικών εθνοτήτων είναι απόλυτα δυνατή όταν οι σχέσεις βασίζονται στην ανοχή, την κατανόηση, το σεβασμό, και γενικά τις αρχές δικαίου. Όταν τα συμφέροντα και οι πολιτικές σκοπιμότητες επικρατούν καταπατώντας κάθε αρχή δικαίου η αρμονική συμβίωση διαφορετικών εθνοτήτων είναι εντελώς αδύνατη.
Η διατήρηση και η προβολή της παράδοσής μας είναι η δική μας αντίσταση. Για τούτο έχοντας επίγνωση του Πολιτισμού και της Ιστορίας μας, και αίσθηση της πολυχιλιόχρονης Ιστορικότητας του Χώρου που μας γέννησε και μας ανάγιωσε και με συναίσθηση ότι είμαστε όχι μόνο φορείς αλλά και συνεχιστές αυτής διαχρονικής Ιστορικής και Πολιτιστικής Κληρονομιάς, στην απαίτηση του εισβολέα – κατοχικού ηγέτη Ακιντζί, να καταργηθεί η απόφαση της Βουλής, δηλαδή να απεμπολήσουμε τις αξίες, τις αρχές, τα πιστεύω και τα οράματα των αγιοχώματων πατεράδων και παππούδων μας, εν ονόματί τους του απαντάμε:
Η Αμμόχωστος είναι η Καρδιά μας
Η Κερύνεια είναι το Είναι μας
Την Κατεχόμενη Γη μας δεν την αναπολούμε την Νοσταλγούμε».
*Πρόεδρος της Ένωσης Κυπρίων Ν. Μαγνησίας
