Βλέποντας το νέο τηλεοπτικό σποτ της κυβέρνησης ειλικρινά αισθάνθηκα δύο παράλληλα συναισθήματα. Το πρώτο είναι ότι γέλασα ενώ το δεύτερο ήταν ότι εκνευρίστηκα αφάνταστα πολύ. Γέλασα γιατί κατάλαβα ότι ο πρωθυπουργός και η παρέα του ζουν το όνειρο τους με τη κατάχρηση της εξουσίας που περιλαμβάνει τα απλωμένα τα κόκκινα χαλιά και από την άλλη εκνευρίστηκα διότι οι κυβερνώντες προσπαθούν να παραπλανήσουν τους πολίτες πουλώντας την ανθρώπινη μεριά ενός ανθρώπου που είναι και αδίστακτος αλλά κυρίως ψεύτης, και πολιτικά μιλώντας, επιεικώς αναξιόπιστος. Το σποτ προσπαθεί να δείξει ότι η Ελλάδα διάγει μία περίοδο προσαρμογής στη κανονικότητα όπου η χώρα έχει αφήσει πίσω τα χειρότερα και οι καλύτερες ημέρες είναι μπροστά. Προφανώς ο πρωθυπουργός μπέρδεψε την κανονικότητα με τη συλλογικότητα (τύπου Ρουβίκωνα) και εξηγούμαι όσον αφορά την έλλειψη κανονικότητας:
1. Εταιρική φορολογία στη 3η θέση της Ευρώπης και στη 1η στα Βαλκάνια
2. ΦΠΑ στην 6η θέση όλης της Ευρώπης και 2η θέση στα Βαλκάνια
3. Φορολογία φυσικών προσώπων στη 3η θέση της Ευρώπης και στη 1η στα Βαλκάνια
4. Ασφαλιστικές εισφορές σε υψηλό επίπεδο
5. Ανομία σε όλα τα επίπεδα στο κέντρο της Αθήνας
6. Ατιμωρησία του Ρουβίκωνα
7. Ανεργία μετά από τόσο χρόνια προσαρμογής που φτάνει το 20.6% (Μάρτιος 2018) με τη μερική απασχόληση να είναι η κυρίαρχη τάση
8. 1 δις κάθε μήνα ανεξόφλητες υποχρεώσεις προς το δημόσιο από τα φυσικά πρόσωπα και τις επιχειρήσεις
9. Capital Controls για σχεδόν τρία χρόνια
10. Προπηλακισμοί πολιτικών προσώπων
Για τα στοιχεία της οικονομίας τα θέματα είναι γνωστά, η επιλογή της υψηλής φορολογίας με την αναποτελεσματική διαχείριση των δαπανών, συνδυασμένη με την αύξηση των δαπανών για τους μετακλητούς υπαλλήλους-φίλους καθώς και με μία επιλογή επιδοματικής πολιτικής της ελεημοσύνης, δεν έχει φέρει τα προσδοκώμενα αποτελέσματα. Το μοντέλο των υψηλών φορολογικών συντελεστών εμποδίζει την επίτευξη βιώσιμης ανάπτυξης και περιορίζει τις άμεσες ξένες επενδύσεις. Επιπρόσθετα οι παραγόμενες θέσεις εργασίας είναι κυρίως μερικής απασχόλησης καθώς το ασφαλιστικό κόστος των εργαζομένων έχει αυξηθεί πολύ ενώ η εταιρική φορολογία βρίσκεται σε πολύ υψηλά επίπεδα μειώνοντας της ικανότητα πρόσληψης εργαζομένων από τους εργοδότες. Τέλος οι πολίτες και οι επιχειρήσεις δεν μπορούν να αποπληρώσουν τις οφειλές σε φόρους με αποτέλεσμα οι ληξιπρόθεσμες οφειλές προς το δημόσιο να ξεπεράσουν τα 100 δις ευρώ.
Η ανομία είναι χαρακτηριστικό κάθε αριστερής κυβέρνησης καθώς η πίστη προς τα αναρχικά καθεστώτα είναι γνωστή. Επιπρόσθετα στην Ελλάδα της μεταπολίτευσης η επιβολή του νόμου πάντοτε βαλλόταν από τα αριστερά κόμματα με πρόσχημα ότι η χρήση της καταστολής δημιουργεί έλλειμμα δημοκρατίας και οι επιβάλλον τες τη τάξη χαρακτηρίστηκαν πολλές φορές ως φασίστες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το άβατο των Εξαρχείων καθώς και το άσυλο στο πανεπιστήμιο. Στη σημερινή περίοδο η Ερμού έγινε αντικείμενο βανδαλισμού από κουκουλοφόρους, τα Εξάρχεια έχουν γίνει άβατο ενώ ο Ρουβίκωνας μπαίνει όπου θέλει σπάζοντας και καταστρέφοντας τα πάντα μένοντας πάντα ατιμώρητος. Έτσι η δημοκρατία έγινε ασυδωσία….
Για το θέμα των προπηλακισμών, εγώ απλά θα υπενθυμίσω ποιες ήταν οι αντιδράσεις της σημερινής κυβέρνησης όταν στη θέση του κύριου Μπουτάρη ήταν ο κύριος Χατζηδάκης και πιο πρόσφατα ο κύριος Κουμουτσάκος, ήταν «χλιαρές» εώς ανύπαρκτες. Επιπρόσθετα, το κλίμα του εμφυλίου και της διχόνοιας το σπείρανε τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και ο κύριος Καμμένος σίγουρα δημιούργησαν ένταση μέσα στους κόλπους της κοινωνίας. Να υπενθυμίσω τα περί χρηματισμού βουλευτών για την εκλογή προέδρου της Δημοκρατίας το 2015, τους χαρακτηρισμούς όπως γερμανο-τσολιάδες και προσκυνημένων που ακούστηκαν την περίοδο 2010-2015. Όλα αυτά, καθώς και ο εν γένει διχαστικός λόγος του πρωθυπουργού και του κυρίου Καμμένου σίγουρα δεν βοήθησαν στο να υπάρχει ηρεμία και ομοψυχία στη κοινωνία καθώς ο πολίτης έχει ως πρότυπο τον πολιτικό που τον εκπροσωπεί. Τα σημερινά αποτελέσματα άθλιων συμπεριφορών έχουν και τις ρίζες τους στην εποχή της άθλιας αντιπολίτευσης των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.
Η Μαγνησία πλήττεται από μεγάλη ανεργία, από τη πτώση της μεταποιητικής βιομηχανίας και του πρωτογενούς τομέα. Η οικιστική της ανάπτυξη είναι από τις χαμηλότερες στη χώρα ενώ η ανεργία στο γυναικείο πληθυσμό είναι σε πολύ υψηλά επίπεδα. Η κατανάλωση έχει μειωθεί σημαντικά ως αποτέλεσμα της υψηλής φορολογίας και των υψηλών εισφορών. Οι κάτοικοι του Βόλου και της υπαίθρου τα βγάζουν δύσκολα πέρα και αυτό μόνο κανονικότητα δεν χαρακτηρίζεται.
Η κανονικότητα λοιπόν που ευαγγελίζεται ο πρωθυπουργός μόνο κανονικότητα δεν είναι. Η κατάσταση χαρακτηρίζεται ως κρίσιμη και ο δρόμος διαφυγής από αυτή, με τους ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ στο τιμόνι, επιεικώς δύσκολη. Η χώρα έχει δεσμευτεί σε ένα πενταετές σύμφωνο με μέτρα 5.1 δις ευρώ, ετήσια πλεονάσματα του 3.5% μέχρι το 2022 και το φόβο των αγορών, καθώς από τον Αύγουστο θα έχουμε επιτήρηση αλλά όχι φθηνό χρήμα από τους εταίρους μας. Επομένως ο Αλέξης μπέρδεψε την κανονικότητα με την έννοια της συλλογικότητας και επειδή οι πολίτες δεν έχουν υπομονή για άλλες αυταπάτες και τερτίπια, η φράση που κολλάει είναι «Αλέξη μου κάνε μας τη χάρη και πήγαινε στο σπίτι σου».
* Ο κ. Νικήτας Παπαντωνίου-Καρτάλης είναι πρώην CFO της Nobacco και αναλυτής της Eurobank και νυν σύμβουλος στο ΕΒΕΑ, πολιτικό στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας, που έχει περάσει από τη διαδικασία του Μητρώου Πολιτικών Στελεχών μετέχοντας στις επιτροπές Οικονομίας, Ανάπτυξης και Ενέργειας.
