Αντιδράσεις προκαλεί η πρόβλεψη για εγκατάσταση αιολικού πάρκου στην περιοχή του Δήμου Ν. Πηλίου που προβλέπεται στην εισηγητική έκθεση του Περιφερειακού Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης της Περιφέρειας Θεσσαλίας, προς το ΥΠΕΚΑ και τη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας.
Η εισηγητική έκθεση ορίζει ότι η περιοχή του Ν. Πηλίου (από Μυριοβρύτη, Αργαλαστή, Λαύκο, Προμύρι, Τισαίο, μέχρι και το Τρίκερι μπροστά, τη νήσο Παναγία), περιλαμβάνεται στις περιοχές για εγκατάσταση σταθμών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από ανεμογεννήτριες.
Ο δημότης Ν. Πηλίου Στάθης Ζηργάνος έστειλε έγγραφο επί του θέματος στην Περιφέρεια Θεσσαλίας, στο πλαίσιο της διαβούλευσης, στο οποίο τονίζει ότι «δεδομένου, ότι ισχύουν οι αντίστοιχες κατά περίπτωση κατευθύνσεις του Ειδικού Πλαισίου για τις ΑΠΕ, ο αριθμός των υπό εγκατάσταση Α/Γ ανέρχεται σε 243 Α/Γ! (ενώ ύστερα από σύμφωνη γνώμη του τοπικού Δημοτικού Συμβουλίου μπορεί να ανέλθει σε 364 Α/Γ!)».
Όπως εξηγεί, πρόκειται για Α/Γ Vestas V90 – 2MW ή παρομοίου τύπου με ύψος πύργου 80 m! και διάμετρο ρότορα 90 m μαζί με τα συνοδευτικά έργα (διανοίξεις και εκσκαφές χιλιομέτρων για καλωδιώσεις, μεσαίας και υψηλής τάσης, πυλώνες, θεμελιώσεις με οπλισμένο σκυρόδεμα, ισάριθμες διαμορφώσεις πλατειών κι εργοταξιακοί χώροι), γύρω απ’ τον τοπικό υποσταθμό της ΔΕΗ στο Λαύκο, με τη λογική του ελαχίστου δυνατού κόστους – μέγιστο κέρδος.
Σύμφωνα με τον κ. Ζηργάνο, πέραν των ερωτημάτων, όσον αφορά την αναγκαιότητα των προμηθειών αυτών από τη χώρα (και βεβαίως του ποιος πληρώνει ποιον), από την αλλοίωση και υποβάθμιση της συγκεκριμένης περιοχής σε βιομηχανικό πάρκο, τίθεται και ένα ειδικότερο ερώτημα, δεδομένου ακόμα ότι:
1. Το Πήλιο αποτελεί φυσικό και πολιτιστικό πόρο – τοπίο εθνικής αξίας.
2. Η περιοχή του Νοτίου Πηλίου περιλαμβάνει 12 τουλάχιστον μοναστήρια, 70 εκκλησίες, περισσότερα εξωκκλήσια και περί τα 65 χωριά και οικισμούς, εκ των οποίων παραδοσιακοί τυγχάνουν τουλάχιστον 28.
Επιπλέον, οι οικισμοί Χόρτο και Τρίκερι έχουν χαρακτηρισθεί ως Τοπία Ιδιαιτέρου Φυσικού Κάλλους, ενώ τέτοιο αποτελεί και η περιοχή Λαύκου, Προμυρίου, Μηλίνας (τόσο στο φυσικό τοπίο, όσο και στο δομημένο οικιστικό περιβάλλον), πράγμα που αποτελεί και το σημαντικότερο συγκριτικό πλεονέκτημα αυτής, σύμφωνα με το Τοπικό Αναπτυξιακό Πρόγραμμα του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.
3. Η περιοχή έχει ήδη πληγεί σοβαρά, 50.000 στρέμματα κάηκαν μόνον τον Ιούλιο του 2007, χώρια το 2000, χώρια το 1991.
4. Με το Ειδικό Πλαίσιο για τις ΑΠΕ, καθορίζεται ήδη Περιοχή Αιολικής Προτεραιότητας στο δυτικό ορεινό τμήμα της ΠΕ Καρδίτσας, στις ΔΕ Καλλιφώνου, Μενελαϊδας, Ρεντίνης και Ιτάμου (που διαθέτουν δηλαδή συγκριτικά πλεονεκτήματα για την εγκατάσταση αιολικών σταθμών, ενώ ταυτόχρονα προσφέρονται από απόψεως επίτευξης των χωροταξικών στόχων), όπως και άλλες 10 τουλάχιστον Περιοχές Αιολικής Καταλληλότητας, δηλαδή στις ορεινές περιοχές των Δήμων Καλαμπάκας, Πύλης, Αργιθέας, Μουζακίου και Λίμνης Πλαστήρα, στο ορεινό, βορειοδυτικό τμήμα του Δ. Ελασσόνας, στο όρος Οσσα, στους Δ. Αγιάς και Τεμπών και στο όρος Όθρυς στο Δ. Αλμυρού.
«Τίθεται δηλαδή κι ένα ερώτημα κοινής λογικής, αφού με τα δεδομένα αυτά, πράγματι δεν υπάρχει λόγος να αναλωθεί και το φυσικό – πολιτιστικό απόθεμα της συγκεκριμένης περιοχής», καταλήγει το έγγραφο του δημότη προς την Περιφέρεια Θεσσαλίας.
