Για την προσφορά του στην Ψαλτική Τέχνη, τιμήθηκε στο πλαίσιο του 1ου Διεθνούς Συνεδρίου Ιεροψαλτικής Τέχνης που διεξήχθη στα Τρίκαλα, στις αρχές Νοεμβρίου, ο συμπολίτης κ. Κυριαζής (Ζάχος) Νικολέρης . Η εκδήλωση διοργανώθηκε από την Ομοσπονδία Συλλόγων Ιεροψαλτών Ελλάδος και από το Σωματείο Ιεροψαλτών Τρικάλων, τα μέλη του και τον Πρόεδρό του, κ. Αθανάσιο Δημητρίου.
Ο κ. Νικολέρης, με αφορμή την βράβευσή του αυτή, μίλησε στο Ράδιο ΕΝΑ και στον Ηλία Κουτσερή, λέγοντας ότι έχει τιμηθεί πολλές φορές, αλλά τη βράβευσή του αυτή τη θεωρεί την καλύτερη. «Τη βράβευση αυτή τη θεωρώ την καλύτερη γιατί είναι από την Ένωση Ιεροψαλτών στην οποία ανήκω και την οποία υπηρέτησα», δήλωσε χαρακτηριστικά ο κ. Νικολέρης. Ταυτόχρονα αισθάνθηκε την ανάγκη και μέσω του ραδιοφώνου να ευχαριστήσει για την βράβευσή του και τη Διοίκηση του τμήματος των Ιεροψαλτών του Βόλου και την ΟΜΣΙΕ, που είναι ο κυρίαρχος Σύλλογος όλων των Ιεροψαλτών, όπως ο ίδιος τον χαρακτήρισε.
Οι σπουδές του στη Βυζαντινή Μουσική και κατ’ επέκταση η πορεία του στην Ψαλτική Τέχνη είναι σπουδαία, με αποτέλεσμα η συνέχειά του στον κλάδο αυτό να είναι αναπόφευκτη. «Δόξα τω Θεώ, είχα καλούς μαθητές κοντά μου , οι οποίοι πλαισιώνουν τα ψαλτήρια και στο Βόλο και στη Λάρισα και στα Τρίκαλα», θα πει με μετριοφροσύνη ο κ. Νικολέρης, για να συνεχίσει δηλώνοντας ότι «η αποστολή ενός δασκάλου είναι να προβλέψει και να προσπαθήσει για να υπάρξει συνέχεια».
«Ακούσματα της Βυζαντινής Μουσικής
είχα από τον παππού μου τον Κυριαζή»
Ταυτόχρονα, η ενασχόλησή του με τον τομέα δεν ήταν καθόλου τυχαία, καθώς, όπως περιέγραψε ο ίδιος, ο παππούς του ήταν πρωτοψάλτης του Ι.Ν. Αγίου Αθανασίου στο Ανήλιο Πηλίου, επομένως η επιρροή ήταν έντονη. «Ακούσματα της Βυζαντινής Μουσικής είχα από τον παππού μου τον Κυριαζή. Θυμάμαι, όταν έψελνε με έπαιρνε κοντά του. Τότε ήμουν 4 ή 5 χρονών. Από τον παππού μου και με αυτόν τον τρόπο πήρα τη γεύση της μουσικής αυτής», εξομολογείται ο ίδιος.
Ο Κυριαζής (Ζάχος) Νικολέρης γεννήθηκε στο Ανήλιο Μαγνησίας το 1938. Αργότερα η οικογένειά του εγκαταστάθηκε στην Αγριά Βόλου. Εκεί ο Κυριαζής (Ζάχος) Νικολέρης ξεκίνησε μαθήματα Βυζαντινής Μουσικής σε ηλικία 12 ετών δίπλα στο Γεώργιο Γερόπουλο, απόφοιτο της Μεγάλης του Γένους Σχολής, μαθητή του μεγάλου Πρωτοψάλτου Ιάκωβου Ναυπλιώτη και αργότερα στο γιό του, διακεκριμένο δάσκαλο και Πρωτοψάλτη, Τρύφωνα Γερόπουλο, με τον οποίο και έψαλε ως Λαμπαδάριος στον Ι.Ν. Αγίου Γεωργίου Αγριάς Βόλου.
Το 1970 γνωρίζει και γοητεύεται από τον χαρισματικό Πρωτοψάλτη Μανώλη Χατζημάρκο. Μαθητεύει δίπλα του, παίρνει πτυχίο και δίπλωμα Βυζαντινής Μουσικής με βαθμό «Άριστα» μετά διακρίσεως. Παράλληλα παρακολουθεί μαθήματα Ευρωπαϊκής Μουσικής κοντά στον Μπάμπη Κεχαΐδη και αργότερα στον διακεκριμένο μαέστρο Γιάννη Καρκάλα από όπου απέκτησε τα πτυχία Αρμονία και Αντίστιξης.
Από το 1958 έψαλλε σε πολλούς Ναούς του Βόλου με αποκορύφωμα τον διορισμό του το 1989 στον Καθεδρικό Ιερό Ναό Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Νέας Ιωνίας Βόλου, όπου διηκόνησε έως το 2004. Εκεί δημιούργησε έναν πρότυπο Χορό αναλογίου που δύσκολα συναντά κανείς σήμερα. Πλήθος κόσμου συνέρρεαν στον ναό παρουσία του μακαριστού Αρχιεπισκόπου, τότε Μητροπολίτου Δημητριάδος κυρού Χριστοδούλου για να απολαύσουν το κάλλος της Βυζαντινής Μουσικής.
Διετέλεσε Διευθυντής της Σχολής Βυζαντινής Μουσικής της Ι. Μητροπόλεως Λαρίσης και Τυρνάβου μετά από πρόταση και επιθυμία του τότε Μητροπολίτου κυρού Σεραφείμ επί 18 συναπτά έτη, καθηγητής της Σχολής Βυζαντινής Μουσικής της Ι. Μητροπόλεως Δημητριάδος και Αλμυρού, στο παράρτημα Αλμυρού το οποίο και ιδρύθηκε μετά από δική του εισήγηση, του Δημοτικού Ωδείου Βόλου και του Ωδείου Βόλου «Ρυθμός». Πολλοί οι μαθητές του οι οποίοι σήμερα κοσμούν τα αναλόγια της Ελλάδας και όχι μόνο, Πρωτοψάλτες και Λαμπαδάριοι.
Έχει εκδώσει πληθώρα βιβλίων με δικές του πρωτότυπες συνθέσεις ενώ ασχολήθηκε με την επιστήμη της Βυζαντινής Μουσικής παρουσιάζοντας τεκμηριωμένες εργασίες σχετικές με τεχνικά και θεωρητικά θέματα της Μουσικής μας. Το συγγραφικό του έργο μεγάλο. Μεταξύ αυτών, η επίτομος Θεία Λειτουργία, το Ισοκράτημα, η Διδασκαλία του Βυζαντινού Χορού, Θεωρητική – Τεχνική μέθοδος της Ελληνικής Βυζαντινής Εκκλησιαστικής Μουσικής, οι συγχορδίες της Βυζαντινής Μουσικής με τις συνηχήσεις τους κ.α.
Το 2000 και 2001 συμμετέχει ως εκπρόσωπος της Ι. Μ. Δημητριάδος στα δύο Ιεροψαλτικά συνέδρια που πραγματοποιήθηκαν στην Αθήνα από την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας και το Ίδρυμα Βυζαντινής Μουσικολογίας.
Το Μάιο του 2001 δέχεται την πρόσκληση – πρόκληση να συμμετάσχει στην ειδική επιτροπή που συγκροτήθηκε από τον Μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Αθηνών κυρό Χριστόδουλο με θέμα «Ερμηνεία Προσέγγιση της Σημειογραφίας της Ψαλτικής Τέχνης».
Τον Ιούλιο 2008 θα λάβει την ύψιστη τιμητική διάκριση. Δια χειρών του Οικουμενικού Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου, του απονέμεται το Οφφίκιο του Άρχοντος Μουσικοδιδασκάλου της Αγίας και Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας.
Έχει τιμηθεί επίσης για την προσφορά του από την Μητρόπολη Δημητριάδος, και την Μητρόπολη Λαρίσης και Τυρνάβου, με την ανώτατη διάκριση μετά διπλώματος καθώς και με τον Χρυσό Σταυρό. Έχει τιμηθεί επίσης από τον Σύνδεσμο Ιεροψαλτών Βόλου και άλλους πολιτιστικούς συλλόγους.
Από την θέση του χοράρχου, διηύθυνε το Βυζαντινό Χορό του Συνδέσμου Ιεροψαλτών Βόλου, καθώς και τη Βυζαντινή χορωδία «οι 12 Απόστολοι», της οποίας υπήρξε ιδρυτής και με την οποία απέσπασε πρώτα βραβεία σε διαγωνισμούς. Υπήρξε ένα από τα ιδρυτικά μέλη του Συνδέσμου Ιεροψαλτών Βόλου και υπηρέτησε αυτόν από την θέση του Γεν. Γραμματέως.
