Η εμβληματική έκθεση «Πικάσο και Αρχαιότητα. Γραμμή και πηλός» που πραγματοποίησε το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης το 2019, είναι φέτος υποψήφια για Διεθνές βραβείο Global Fine Art Awards (GFAA).
Η έκθεση -που συγκέντρωσε 60.000 επισκέπτες- είναι η μοναδική ελληνική υποψηφιότητα μεταξύ 99 υποψηφιοτήτων από 27 χώρες και από τις 6 ηπείρους.
Οι καλύτερα επιμελημένες εκθέσεις σε όλο τον κόσμο
Το πρόγραμμα GFAA Global Fine Art Awards (GFAA) που πραγματοποιείται φέτος για 6η χρονιά, διεξάγει έρευνα όλο τον χρόνο, εντοπίζοντας τις καλύτερα επιμελημένες εκθέσεις σε όλο τον κόσμο. Η επιτροπή επισκέπτεται περισσότερες από 2.000 εκθέσεις ετησίως, οι οποίες εξετάζονται περαιτέρω από την επιτροπή υποψηφιοτήτων. Οι κριτές του GFAA αξιολογούν και βαθμολογούν όλους τους υποψηφίους σε 13 κατηγορίες βραβείων.
Συνυποψήφιες εκθέσεις
Η έκθεση «Πικάσο και Αρχαιότητα. Γραμμή και πηλός» διαγωνίζεται στην κατηγορία «Εναλλακτικές Εκθέσεις» με συνυποψήφιες 6 εκθέσεις-κολοσσούς: «Hockney–Van Gogh:The Joy of Nature» στο Μουσείο Van Gogh Αmsterdam, «Artistic License: Six Takes on the Guggenheim Collection» στο Solomon R. Guggenheim Museum, «Οceαnia» στο Royal Academy of Arts / Musée du quai Branly – Jacques Chirac, «Sanguine. Luc Tuymans on Baroque» στο Fondazione Prada / Museum of Contemporary Art of Antwerp / Museum of Fine Arts of Antwerp, «Appearance. Stripped Bare» στο Museo Jumex και «Hearts of Our People: Native Women Artists» στο Minneapolis Institute of Art / Frist Museum / Smithsonian American Art Museum-Renwick Gallery / Philbrook Museum of Art.
Οι νικητές όλων των Βραβείων θα ανακοινωθούν κατά την έκτη απονομή βραβείων Global Fine Art Awards, η οποία θα πραγματοποιηθεί φέτος διαδικτυακά, στις 11 Μαΐου.
«Θεϊκός διάλογος» μεταξύ της αρχαίας ελληνικής και της μοντέρνας τέχνης
H έκθεση «Πικάσο και Αρχαιότητα. Γραμμή και πηλός» πραγματοποιήθηκε από το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης από τις 20 Ιουνίου μέχρι τις 20 Οκτωβρίου 2019, στο πλαίσιο της σειράς εκθέσεων «Θεϊκοί Διάλογοι». Στη σπάνια και πρωτότυπη αυτή έκθεση, που επιμελήθηκε ο Διευθυντής του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης, Καθηγητής Ν. Χρ. Σταμπολίδης και ο Ιστορικός Τέχνης Olivier Berggruen, για πρώτη φορά 68 σπάνια κεραμικά και σχέδια του Πικάσο «συνομίλησαν» θεματικά με 67 αρχαιότητες, δημιουργώντας έναν μοναδικό «Θεϊκό διάλογο» μεταξύ της αρχαίας ελληνικής και της μοντέρνας τέχνης.
Τα έργα της αρχαιότητας συγκεντρώθηκαν από 15 συνολικά ελληνικά Μουσεία και συλλογές, όπως το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, τα Αρχαιολογικά Μουσεία Αρχαίας Αγοράς, Αγίου Νικολάου, Δήλου, Ερέτριας, Ηρακλείου, Θηβών, Μαραθώνα, Πάρου, Πατρών, Χανίων, Χώρας Μεσσηνίας, το Κυπριακό Μουσείο, το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης και τη Νομισματική Συλλογή της Alpha Bank. Πρόκειται για γλυπτά, κεραμικά και χάλκινα που χρονολογούνται από τους προϊστορικούς χρόνους (περ. 3200 π.Χ. το παλαιότερο) έως και την Ύστερη Ρωμαϊκή περίοδο (μέσα 3ου αι. μ.Χ. το νεότερο).
Ο μεγάλος καλλιτέχνης του 20ού αιώνα, δημιούργησε μοναδικά έργα ζωγραφικής, αλλά λίγοι γνωρίζουν από κοντά το σχεδιαστικό του έργο καθώς και τα κεραμικά του δημιουργήματα. Έναν συνδυασμό που σχετίζεται με την αρχαιότητα και εμπνέεται σε μεγάλο βαθμό από έργα του κρητομηκυναϊκού και του ελληνικού κόσμου και γενικότερα από τους πολιτισμούς της λεκάνης της Μεσογείου. Η έκθεση αποκαλύπτει έναν ολόκληρο κόσμο που φέρνει μέσα του ο καλλιτέχνης, όχι απαραίτητα από αρχαιότητες που είδε ο ίδιος στις αρχαίες πατρίδες της Μεσογείου, αλλά μέσα στα Μουσεία της Ευρώπης, σε βιβλία που διάβαζε ή κατά τις συναναστροφές του με τον Kριστιάν Ζερβός ή τον Jean Cocteau.
Κατά τη διάρκεια της μακράς και παραγωγικής σταδιοδρομίας του, ο Πικάσο εμπνεύστηκε από μια μεγάλη ποικιλία πηγών, τις οποίες διαρκώς προσάρμοζε και επεξεργαζόταν. Η κλασική παράδοση πρόσφερε στον Ισπανό ζωγράφο ένα λεξιλόγιο ατελείωτων δυνατοτήτων προς χειρισμό και τροποποίηση. Σημαντική, μεταξύ αυτών των πηγών, υπήρξε η αρχαία Ελλάδα, με τη διαχρονική μυθολογία και την πλουσιότατη εικονογραφία της. Από την εποχή ακόμα που αντέγραφε γύψινα εκμαγεία αρχαίων γλυπτών, ο Πικάσο γοητεύτηκε από διάφορα θέματα της ελληνικής μυθολογίας, θέματα που διασκεδάζουν το τετριμμένο ή που δηλώνουν τις συγκρουόμενες παρορμήσεις του ανθρώπου. Ανάμεσα σε αυτά, ο Μινώταυρος, διονυσιακό πλάσμα, μισός άνθρωπος και μισός ζώο, αναδείχτηκε σε σύμβολο των σκοτεινότερων πτυχών της ανθρώπινης ψυχής και του παραλογισμού του πολέμου.
«Για μένα δεν υπάρχει παρελθόν ή μέλλον στην Τέχνη. Εάν ένα έργο τέχνης δε μπορεί να ζει πάντα στο παρόν, δεν πρέπει να το θεωρούμε καθόλου ως τέτοιο. Η τέχνη των (αρχαίων) Ελλήνων, των Αιγυπτίων, των μεγάλων ζωγράφων που έζησαν σε άλλες εποχές, δεν είναι τέχνη του παρελθόντος· ίσως είναι πιο ζωντανή σήμερα από ποτέ».
Πάμπλο Πικάσο
