Ενώ η κοινωνία της Μαγνησίας είναι στα κάγκελα για ένα έργο που αν πάρει σάρκα και οστά αναμένεται να αλλάξει την καθημερινότητά της, ξεφυτρώνουν, ως διά μαγείας, «εθνικοί ενεργειακοί σχολιαστές» από την Αθήνα, να εξηγήσουν στους Βολιώτες τι είναι πρόοδος, τι είναι ανάπτυξη και, κυρίως, πώς πρέπει να αντιδρούν. Ο αρθρογράφος, Νίκος Μποζιονέλος, που καμία σχέση δεν έχει με τον Βόλο, ανακαλύπτει ξαφνικά «επαναστάτες χωρίς αιτία» στη Μαγνησία και μοιράζει πιστοποιητικά λογικής και υπευθυνότητας. Οι κάτοικοι που ζουν δίπλα σε βιομηχανικές ρυπάνσεις, που μέτρησαν πλημμύρες, φωτιές και αιωρούμενα μικροσωματίδια στην αναπνοή τους, παρουσιάζονται περίπου ως ιδιότροποι που δεν καταλαβαίνουν τη «μεγάλη εικόνα». Λεπτομέρεια που μοιάζει να διαφεύγει. Το LNG, οι σταθμοί, οι υποδομές και τα ωραία powerpoints δεν θα στηθούν ούτε στην αυλή του αρθρογράφου, ούτε δίπλα στο σπίτι κανενός από αυτούς που σήμερα μας κουνάνε το δάχτυλο. Στον Παγασητικό θα στηθούν. Εκεί που άλλοι ζουν, αναπνέουν, δουλεύουν, μεγαλώνουν παιδιά. Είναι πολύ βολικό να ανακαλύπτεις την «ενεργειακή ασφάλεια» όταν το μόνο ρίσκο που παίρνεις είναι ένα κείμενο γνώμης. Και είναι ακόμη πιο βολικό να βαφτίζεις «μικροπολιτική» κάθε ανησυχία μιας κοινωνίας που έχει ήδη πληρώσει ακριβά την… ανάπτυξη. Το πραγματικό ερώτημα δεν είναι αν ο Βόλος «αντιστέκεται χωρίς αιτία». Είναι αν κάποιοι γράφουν χωρίς αίσθηση τόπου, μέτρου και σεβασμού. Γιατί άλλο πράγμα η άποψη κι άλλο να κάνεις τους ανθρώπους που ζουν εκεί, καρικατούρες στο σενάριο μιας επένδυσης που, όλως τυχαίως, δεν θα περάσει ποτέ από τη δική σου γειτονιά.
