Για έναν «μουσειακό» πολεμικό εξοπλισμό της χώρας μας, αλλά και για άμεση κάλυψη εξοπλιστικών κενών κάνει λόγο ο καθηγητής Οικονομικού Τμήματος του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, Χρήστος Κόλλιας, στο Ράδιο ΕΝΑ και στον Γιώργο Καρεκλίδη. Ο καθηγητής τονίζει ότι η αγορά των Rafale και των φρεγατών Belharra προσφέρει επιχειρησιακό προβάδισμα απέναντι σε οποιαδήποτε απειλή, ενώ σημείωσε ότι η αγορά εξοπλισμού από μια χώρα λειτουργεί αποτρεπτικά, ώστε να μην γίνει πόλεμος.
Η ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και των Βαλκανίων ήταν πάντοτε περιοχές που δημιουργούσαν γεωπολιτικούς τριγμούς και γεωπολιτικές συγκρούσεις, όπως ανέφερε αρχικά ο καθηγητής , ενώ συμπλήρωσε ότι η Ελλάδα και η Τουρκία είναι δύο χώρες «καταδικασμένες» και από την ιστορία και από την γεωγραφία να έχουν ανταγωνιστικά συμφέροντα και ανταγωνιστικές σχέσεις μεταξύ τους, ενώ αναφέρθηκε και στην αιτία, αλλά και τον λόγο της ύπαρξης τεταμένων σχέσεων.
«Οι σχέσεις αυτές στον πυρήνα τους αφορούν στην αναθεωρητική και επεκτατική στρατηγική της Τουρκίας η οποία προσπαθεί να ανατρέψει το υφιστάμενο status quo μεταξύ των δύο χωρών. Η πηγή αυτής της αναθεωρητικής στρατηγικής της Τουρκίας είναι το συνεχώς ενισχυόμενο οικονομικό της μέγεθος. Αυτή την στιγμή αισθάνεται περιορισμένη στα παραδοσιακά της σύνορα, επιζητώντας να παίξει έναν ηγεμονικό και ηγετικό ρόλο στην ευρύτερη περιοχή», εξήγησε ο καθηγητής.
Ο κ. Κόλλιας συνέχισε, λέγοντας πως οι πράξεις και οι αποφάσεις της Τουρκίας έρχονται σε σύγκρουση με τα ελλαδικά και τα κυπριακά συμφέροντα, με αποτέλεσμα την ανάγκη αγοράς εξοπλισμού, μια τακτική σχετικά με την οποία, εικάζει ο καθηγητής, δεν θα αλλάξει για τα επόμενα δέκα χρόνια. «Τα συμφέροντα αυτά δημιουργούν και την ανάγκη εξοπλισμών για να μπορεί ο ελληνισμός να παράγει αποτροπή σε ό, τι αφορά τις νεοοθωμανικές βλέψεις. Αυτή η αποτροπή έχει οικονομικό κόστος. Πάντα η Ελλάδα και η Τουρκία εξοπλιζόταν και αυτό δεν θα αλλάξει και για τα επόμενα χρόνια», είπε χαρακτηριστικά.
«Είμαστε υποχρεωμένοι να τρέξουμε
να καλύψουμε αυτή την απραξία»
Για την ύπαρξη ενός «μουσειακού» εξοπλισμού αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα έκανε λόγο ο καθηγητής του Π.Θ., με τη χώρα μας να προσπαθεί να καλύψει εξοπλιστικά κενά δεκαπενταετίας και εικοσαετίας. «Είμαστε υποχρεωμένοι να τρέξουμε να καλύψουμε αυτή την απραξία», τόνισε ο ίδιος.
Στη συνέχεια, θέλοντας να κάνει τα λεγόμενά του ακόμα πιο συγκριμένα, ανέλυσε την πολιτική πρακτική της Ελλάδας ήδη από την εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο από το 1974. Ανέφερε ότι στο κομμάτι της αεροπορίας η Ελλάδα προσπαθεί να κρατά μια ισορροπία που στο παρελθόν, και στο μέλλον απ’ ότι παρατηρεί ο ίδιος, κρατούσε προβάδισμα και το οποίο αντλούσε από την αγορά και την ένταξη στο δυναμικό της, γαλλικών μαχητικών αεροσκαφών, όπως τα Μιράζ F1 παλιότερα, και σήμερα τα Rafale, τα οποία ο καθηγητής εικάζει ότι θα προσγειωθούν σύντομα σε ελληνικά αεροδρόμια με την αλλαγή του έτους.
«Η Αεροπορία και το Πολεμικό Ναυτικό είναι δύο πολύ κρίσιμοι κλάδοι σε αυτή την αντιπαράθεση με την Τουρκία. Η Ελλάδα, από το 1974 και μετά, ημερομηνία εισβολής στην Κύπρο, επιθυμούσε να έχει ένα, ας το ονομάσουμε, μικρό προβάδισμα σε κρίσιμους τομείς το οποίο όμως λειτουργούσε αποτρεπτικά. Τα Rafale, το πιο πρόσφατο απόκτημα της πολεμικής αεροπορίας μαζί με τα F-16 Viper, που αυτή τη στιγμή βρίσκεται σε εξέλιξη η αναβάθμισή τους, δίνουν στην Ελλάδα ένα επιχειρησιακό προβάδισμα στον αέρα και συνεπώς λειτουργούν αποτρεπτικά», εξήγησε ο καθηγητής.
Αναφέρθηκε επίσης και στις σύγχρονες φρεγάτες belharra η αγορά των οποίων ανακοινώθηκε μόλις στις 28 Σεπτεμβρίου, από το Παρίσι. Ο κ. Κόλλιας θέλησε να αναλύσει τη σημαντικότητά τους, καθώς είναι σύγχρονα σκάφη, σε σχέση με τα υπέργηρα, όπως τα χαρακτήρισε ο ίδιος, που επιχειρούν αυτή τη στιγμή στις θάλασσές μας και μας δίνουν ένα ισχυρότατο προβάδισμα στην Ανατολική Μεσόγειο. «Έχουν μεταξύ άλλων ισχυρές δυνατότητες, καθώς είναι εξοπλισμένα με αντιαεροπορικούς πυραύλους που ονομάζονται Aster30 και δημιουργούν μια ομπρέλα προστασίας 120 χιλιομέτρων. Όλα αυτά στηρίζονται σε πληροφορίες που υπάρχουν και μένει τώρα να δούμε ποια θα είναι η τελική τους διαμόρφωση», σημειώνει ο κ. Κόλλιας.
«Η συμφωνία Ελλάδας και Γαλλίας ήταν σε γνώση
και ίσως και με τις ευλογίες των ΗΠΑ»
Στο ερώτημα γιατί όμως η Ελλάδα απευθύνθηκε στη Γαλλία, ένα εύλογο ερώτημα πολλών, ο καθηγητής τονίζει ότι η συγκεκριμένη επιλογή έχει να κάνει και με την ιδιαίτερη στρατηγική σχέση μεταξύ Ελλάδας και Γαλλίας με στρατηγικές συμφωνίες μεταξύ των χωρών οι οποίες κρίνονται ως πολύ σημαντικές, καθώς υπάρχουν κι άλλες χώρες που θα μπορούσαν να προσφέρουν πλοία και αεροσκάφη.
«Αυτό θα πρέπει να το δούμε σε ένα ευρύτερο πλαίσιο που αφορά τη λεκάνη της Μεσογείου και ιδιαίτερα της Ανατολικής Μεσογείου, καθώς οι ΗΠΑ αποσύρουν το ενδιαφέρον τους ή τουλάχιστον δεν θα έχουν την ίδια έντονη παρουσία στην περιοχή αυτή που είχαν στο παρελθόν, ακριβώς εξαιτίας του γεγονότος ότι η προσοχή τους στρέφεται σχεδόν αποκλειστικά στην περιοχή του Ινδικού και του Ειρηνικού Ωκεανού», αναλύει ο κ. Κόλλιας, για να παρουσιάσει και τη δημιουργία ενός «κενού» το οποίο προσπαθεί να το καλύψει η Τουρκία με αποτέλεσμα να δημιουργούνται αποσυσπειρώσεις.
«Είμαι απόλυτα βέβαιος ότι αυτή η συμφωνία Ελλάδας και Γαλλίας και οι διάφορες πτυχές της ήταν σε γνώση και ίσως και με τις ευλογίες των ΗΠΑ. Αυτά είναι καλά νέα για την Ελλάδα δεδομένων των ιστορικών δεσμών που έχουμε με την Γαλλία», σχολίασε.
«Η Τουρκία ακολουθεί ένα ιδιαίτερα
φιλόδοξο εξοπλιστικό πρόγραμμα»
Μεταξύ άλλων ο καθηγητής δεν παρέλειψε να μιλήσει για την πρακτική που ακολουθεί η Τουρκία, όσον αφορά στην αγορά και την διαχείριση του εξοπλισμού, κάνοντας λόγο για ένα «ιδιαίτερα φιλόδοξο εξοπλιστικό πρόγραμμα», ένα πρόγραμμα το οποίο ο κ. Κόλλιας τονίζει ότι θα έπρεπε να ακολουθήσουμε ως χώρα.
«Η Τουρκία εδώ και αρκετά χρόνια ακολουθεί ένα ιδιαίτερα φιλόδοξο εξοπλιστικό πρόγραμμα καθώς έχει εμπλέξει την εγχώρια αμυντική βιομηχανία και έχει χρησιμοποιήσει τους εξοπλισμούς της ως έναν μοχλό οικονομικής, βιομηχανικής και τεχνολογικής ανάπτυξης», εξήγησε ο καθηγητής, ενώ συμπλήρωσε ότι η Τουρκία σήμερα είναι μια χώρα μέσα στις πρώτες παγκοσμίως που εξάγουν πολεμικό αμυντικό υλικό πάσης φύσεως, καθώς επίσης μεταξύ των εκατό μεγαλύτερων παγκοσμίως πολεμικών βιομηχανιών συγκαταλέγονται δύο τουρκικές.
Ο κ. Κόλλιας ανέλυσε όμως και την τούρκικη αγορά των S-400 από την Ρωσία, αγορά που σύμφωνα με τον καθηγητή ήταν ο λόγος αποκλεισμού της χώρας από τις ΗΠΑ. «Η S-400 είναι ένα υπερσύγχρονο αντιαεροπορικό σύστημα σχεδιασμένο να μπορεί να εντοπίζει το ίχνος των υπερσύγχρονων δυτικών αεροσκαφών και ειδικά του F-35 κάτι που οδήγησε από πλευράς των ΗΠΑ στο να διώξουν την Τουρκία από το πρόγραμμα των F-35. Η αφορά των S-400 δεν αφορά μόνο το ελληνοτουρκικό μέτωπο, αλλά στο βάθος έχει μια πολύ πιο σημαντική στρατηγική ερμηνεία», δήλωσε.
Ο ρόλος της αγοράς εξοπλισμού
«Η αγορά των οπλικών συστημάτων αποσκοπεί ακριβώς στο να μην χρειαστεί να τα χρησιμοποιήσουμε και αυτός είναι και ο ρόλος της αποτροπής», τονίζει ο καθηγητής σχετικά με την αγορά εξοπλισμού από τις χώρες. «Όταν βάζω μια θωρακισμένη πόρτα στο σπίτι μου αποσκοπεί στο να αποτρέψει τον κλέφτη -εχθρό να μπει στο σπίτι», αναφέρει το παράδειγμα για να καταστεί σαφές αυτό που λέει και συνεχίζει σχετικά: «Ο βασικός ρόλος του εξοπλισμού είναι, όχι να πολεμήσουμε, αλλά να αποτρέψουμε το ενδεχόμενο, αυξάνοντας το κόστος των επιτιθέμενων. Ο επιτιθέμενος κάνοντας, ας πούμε, μια ανάλυση κόστους- οφέλους ζυγίζει τα οφέλη από μια επιθετική ενέργεια και τα κόστη που θα κληθεί να καταβάλει. Όσο αυξάνει το κόστος αυτή της ενέργειας τόσο αυτό αποτρέπει της εκδήλωσή της».
Τέλος, σημείωσε ότι δεν θα πρέπει να παρατηρούμε μεμονωμένα τη λειτουργία του κάθε πολεμικού συστήματος, είτε αέρος είτε ξηράς, αλλά να επικεντρωθούμε στην διαλειτουργικότητα όλων αυτών των συστημάτων. «Η διαλειτουργικότητα σημαίνει να ΄΄μιλούν΄΄ τα συστήματα μεταξύ τους και να συνεργάζονται. Αυτό είναι το κυρίαρχο χαρακτηριστικό στο οποίο πρέπει να βασιστούμε», κατέληξε ο καθηγητής.
