Δεν είναι ασυνήθιστο την Κυριακή του Πάσχα να τρώμε, να τρώμε και να… τρώμε, με αποτέλεσμα σε πολλές περιπτώσεις να μην μπορούμε ούτε να κουνηθούμε από τη θέση μας μετά! Το στομάχι βαρύνει, πολλοί και πολλές έχουν φτάσει στα όριά τους, ενώ δεν λείπουν και οι περιπτώσεις που πρέπει κάποιοι ή κάποιες να ζητήσουν ιατρική βοήθεια!
Η διαιτολόγος-διατροφολόγος Νάντια Δεληγιάννη, με εξειδίκευση στις διατροφικές διαταραχές και την παχυσαρκία, μας εξηγεί λοιπόν τι πρέπει να προσέξουμε στο πασχαλινό τραπέζι, προκειμένου να το ευχαριστηθούμε και να μην έχουμε στη συνέχεια μικρά ή και μεγαλύτερα θέματα ν’ αντιμετωπίσουμε!
Συνέντευξη: Χρυσόστομος Τρίμμης
Γιατί κάθε Κυριακή του Πάσχα καταγράφονται τόσα πολλά περιστατικά υπερφαγίας, και πολλά από αυτά καταλήγουν στα νοσοκομεία;
Κυρίως λόγω της «στέρησης» από τη νηστεία, αφού δεν έχουν καταναλώσει για κάποιο χρονικό διάστημα, μικρό ή μεγαλύτερο, ζωική πρωτεΐνη και ανάλογα προϊόντα. Οπότε πολλοί θεωρούν ότι την Κυριακή του Πάσχα πρέπει να τρώνε… χωρίς να υπάρχει αύριο, ενώ το στομάχι δεν είναι συνηθισμένο από τόσο πολύ φαγητό. Πρέπει να προσέχουμε, αλλιώς η υπερβολική λήψη τροφής, μέσα σε ένα μικρό χρονικό διάστημα, θα προκαλέσει σοβαρές στομαχικές διαταραχές εκείνη την ημέρα, με το στομάχι να επιβαρύνεται, ειδικά αν έχει προηγηθεί ένα μεγάλο διάστημα νηστείας. Αν συνδυάσουμε και το αλκοόλ, τότε η κατάσταση είναι πιο επιβαρυντική και μπορεί να οδηγηθεί κάποιος-α στο νοσοκομείο, ειδικά όταν πρόκειται για άτομο μεγαλύτερης ηλικίας.
Όταν λέμε ότι κάποιος έχει φάει σε υπερβολικό βαθμό, τι εννοούμε;
Να καταναλώνουμε τροφή, χωρίς να καταλαβαίνουμε πότε χορταίνουμε. Αν φάμε πχ μισό αρνί, έχοντας στο μυαλό μας το ότι είναι ημέρα Πάσχα και όλη μέρα θα τρώμε και θα πίνουμε. Αυτό υπερβαίνει τα όρια, όπως καταλαβαίνει κανείς. Ειδικά μετά από νηστεία, θέλει σταδιακή επιστροφή στη ζωική πρωτεΐνη. Γι’ αυτό πχ μετά την Ανάσταση τρώμε μαγειρίτσα, που είναι ένα είδος σούπας, για ν’ αρχίσει το στομάχι να προσαρμόζεται και πάλι. Θέλει χρόνο ο οργανισμός να διαχειριστεί αυτήν την επιστροφή.
Οι εναλλακτικές τροφές μας επηρεάζουν κάπως; Πχ τα αναπληρώματα τυριών, ή τα φυτικά ροφήματα.
Από θρεπτικά συστατικά μπορεί να έχουνε και περισσότερα, πχ ασβέστιο. Καλό είναι να δοκιμάζουμε και να πειραματιζόμαστε. Το καλό είναι ότι εξελίσσονται αυτά τα είδη και τα σκευάσματα ως αναπληρώματα. Στην ουσία έχουν θετικά χαρακτηριστικά και βοηθούν και όσους μονίμως αποφεύγουν διατροφικά ζωικές πρωτεΐνες. Βέβαια, καλό είναι να διαβάζουμε τις ετικέτες των συσκευασιών για να βλέπουμε τα συστατικά τους και να ενημερωνόμαστε, γιατί δεν είναι όλα τα ίδια. Πχ το λάδι καρύδας έχει πολλά κορεσμένα λιπαρά και είναι μία μόδα που πρέπει ν’ αποφύγουμε. Καλό είναι να προτιμούμε τα λιγότερο επεξεργασμένα τρόφιμα.
Βοηθούν τα αναψυκτικά, στυλ σόδας ή κόλας, στη χώνεψη;
Βοηθούν στη διαδικασία της χώνεψης στο ελάχιστο. Καλό είναι να αφήνουμε το στομάχι να κάνει μόνο του τη διαδικασία της πέψης, έχοντας φάει την ποσότητα που πρέπει. Βοηθάει καλύτερα πάντως το φυσικό ανθρακούχο νερό.
Αν έχουμε φάει πολύ την ημέρα του Πάσχα, ας το βοηθήσουμε έστω και τεχνητά. Αλλά από το τραπέζι ας σηκωνόμαστε και λίγο για να περπατάμε.
«Το ζητούμενο είναι τι τρώμε γενικά, και όχι μόνο μία ημέρα»
Για να πάμε σε πιο συγκεκριμένα ζητήματα… Το αιώνιο ερώτημα του Πάσχα: Αρνί ή κατσίκι;
Είναι ανάλογα και τι τρώνε τα ζωντανά, προτού καταλήξουν στο πιάτο μας. Ας μην μείνουμε στο πόσο λίπος όμως έχει το καθένα, αλλά στην προτίμηση του τι θέλει ο καθένας να γευτεί.
Μία ημέρα θα το φάμε, ας το φάμε κανονικά να το ευχαριστηθούμε.
Το ζητούμενο δεν είναι τι κάνουμε μία ημέρα, αλλά τι κάνουμε το χρονικό διάστημα από το ένα Πάσχα μέχρι το επόμενο!
Το κοκορέτσι είναι νόστιμο. Είναι και επιβαρυντικό;
Παίζει ρόλο η συχνή κατανάλωση, και καλό είναι να μην καταναλώνουμε συνέχεια εντόσθια ζώων. Γενικά, δεν είναι και η καλύτερη λήψη τροφής. Λένε πχ για το συκώτι, ότι για κάποια άτομα που έχουν αναιμία, είναι καλή πηγή σιδήρου, αλλά και πάλι δεν χρειάζεται να καταναλώνεται σε μεγάλες ποσότητες, γιατί ως ο μεγαλύτερος αδένας του ζώου, μπορεί να προκαλέσει μακροπρόθεσμα τοξικότητα. Όσο και να βοηθάει τον οργανισμό μας με σίδηρο, η υπερκατανάλωση, ειδικά από εγκύους, δεν βοηθάει γενικά. το θέμα είναι πάντα η υπερβολική κατανάλωση.
Το φαγητό βέβαια συνδυάζεται και με αλκοόλ…
Και αυτό θέλει προσοχή. Το αλκοόλ μετατρέπεται κατευθείαν σε λίπος. Η υπερβολική κατανάλωση μπορεί να επιφέρει τοξικότητα, να προκαλέσει κίρρωση του ήπατος, να αυξήσει το σπλαχνικό λίπος. Αυτά βέβαια δεν γίνονται σε μία ημέρα, αλλά μιλάμε για καθημερινή, υπερβολική κατανάλωση. Μια νορμάλ κατανάλωση για την ημέρα του Πάσχα θα πρέπει πάντως να συνοδεύεται και με αρκετό νερό. Ένα ποτηράκι τσίπουρο, και 2-3 ποτηράκια κρασί το πολύ, είναι μία νορμάλ κατανάλωση για μία εορταστική ημέρα. Απλά θα πρέπει να έχουμε υπόψη ότι η κατανάλωση αλκοόλ επιφέρει και κατανάλωση φαγητού. Όσο πίνουμε, τόσο τρώμε.
Όσον αφορά τα γλυκά και τη ζάχαρη, τι κάνουμε;
Σίγουρα μετά το φαγητό θέλουμε και το γλυκό μας. Το γλυκό δεν το τρώμε γιατί πεινάμε, αλλά γιατί θέλουμε να φάμε γλυκό. Τι πιο έξυπνο να δοκιμάζουμε λίγο απ’ όλα; Έτσι καλύπτουμε και τη γεύση και την όποια ανάγκη.
Αν πούμε ότι δεν πρέπει να φάμε γλυκό εκείνη την ημέρα θα καταλήξουμε να φάμε όλα τα γλυκά! Αν φάμε απ’ όλα τα γλυκά από την άλλη σε υπερβολικό βαθμό, θα το απολαύσουμε στο τέλος; Το γλυκό είναι απόλαυση, απόλαυση για την καρδιά μας και την ψυχή μας.
Για τα αβγά τι ισχύει τελικά; Τρώμε άφοβα, ή προσέχουμε;
Είναι ένας τεράστιος μύθος αυτός σχετικά με τη χοληστερόλη, ότι το αβγό δηλαδή αυξάνει τη χοληστερίνη. Υπάρχει έρευνα του Χάρβαρντ που δείχνει ότι το αβγό μπορεί να έχει χοληστερόλη, αλλά δεν έχει σχέση με την αύξηση της χοληστερίνης στον οργανισμό. Άλλα θέματα είναι αυτά που αυξάνουν τη χοληστερίνη.
Από εκεί και πέρα, είναι και ο τρόπος μαγειρέματος. Αν είναι τηγανιτό, τότε θα έχουμε αύξηση της χοληστερίνης.
Γενικά όμως το αβγό είναι η καλύτερη τροφή που υπάρχει, ως υπερτροφή. Η υπερβολική κατανάλωση σίγουρα δεν θα μας βοηθήσει, αλλά και ένα αβγό να φάμε την ημέρα καλό θα μας κάνει και όχι κακό.
Γενικά λοιπόν τι πρέπει να προσέξουμε;
Το πασχαλιάτικο τραπέζι καλό είναι πριν πάμε σ’ αυτό να φάμε κάτι, για να μην πέσουμε με τα μούτρα!
Πάμε για να περάσουμε καλά, με τους ανθρώπους μας, να χαλαρώσουμε και να τηρήσουμε τα έθιμα. Δεν χρειάζεται να φάμε σαν να μην υπάρχει αύριο. Να το απολαύσουμε και θα είμαστε καλύτερα.
Πηγή: Volos City
