Σοβαρούς κλυδωνισμούς σε οριακά μάλιστα επίπεδα, δέχεται ειδικά το τελευταίο χρονικό διάστημα, η τοπική οικονομία, καθώς επαγγελματίες, επιχειρηματίες, βιοτέχνες και βιομήχανοι, προσπαθούν στην κυριολεξία να σώσουν ό,τι δημιούργησαν τα προηγούμενα χρόνια και τα οποία τείνουν να καταστραφούν, από στιγμή σε στιγμή, μετά τις τρέχουσες οικονομικές και πολιτικές εξελίξεις.
Η προκήρυξη των πρόωρων εκλογών, ήρθε να προστεθεί στα capital controls που προηγήθηκαν, όπως και στη στασιμότητα της κατανάλωσης ειδικά τους τελευταίους μήνες, που αποτελεί σημαντικό παράγοντα λειτουργίας στον κανόνα «αγορά και ζήτηση» της οικονομίας.
Είναι χαρακτηριστικό, που πιστοποιεί ίσως τον ισχυρισμό που επικαλούνται πολλοί επιχειρηματίες, ότι οι επιχειρήσεις τους πλέον, «πνέουν τα λοίσθια», ότι βιομηχανίες που αποτελούσαν τους πρωτοπόρους της τοπικής επιχειρηματικότητας και τροφοδότες της οικονομίας, υπολειτουργούν, σε σημείο που να θεωρείται ότι σχεδόν … έχουν προσωρινά κλείσει.
«Νεκρική στασιμότητα»
Καθημερινές ψηφίδες προβλημάτων, συμπληρώνουν το αρνητικό ψηφιδωτό που δημιουργείται στη Μαγνησία… Εκτυπωτική μονάδα της περιοχής, περιμένει υπομονετικά να εγκριθούν τα σχετικά ποσά συναλλαγών μέσω των τραπεζών, για την αγορά χαρτιού από την Κίνα, βιομηχανία απορρυπαντικών που χρησιμοποιούσε τρεις βάρδιες εργαζομένων, μετά βίας κρατάει τη μία βάρδια, ενώ εκκρεμούν παραγγελίες από μεγάλα super market, μεγάλη βιομηχανία μετάλλων, έβγαλε σε διαθεσιμότητα εκατοντάδες εργαζόμενους, άλλη μεταλλοβιομηχανία προχώρησε στην εφαρμογή εκ περιτροπής εργασία, βιομηχανία σιδήρου υλοποιεί με τη σύμφωνη γνώμη των εργαζομένων της, διάφορες μορφές απασχόλησης, μέχρι να «στρώσει» η κατάσταση, ενώ σε αρκετές επιχειρήσεις, παρά τις όποιες προσπάθειες γίνονται, οι εργαζόμενοί τους, παραμένουν απλήρωτοι…
Όπως τονίζεται σε συζητήσεις εκπροσώπων των παραγωγικών κλάδων της Μαγνησίας, δυστυχώς η τακτική που ακολούθησε η Κυβέρνηση, όχι μόνο δεν ευνόησε την επιχειρηματικότητα, αλλά απεναντίας την καταβαράθρωσε σε σημείο τέτοιο, που δεν μπορούν να γίνουν εξαγωγές και εισαγωγές προϊόντων, με ρυθμό τέτοιο, που να αποσοβήσει τον όποιο κίνδυνο μη ύπαρξης και λειτουργίας των επιχειρήσεων.
«Το πρόβλημα στις επιχειρήσεις θα ανοίξει σαν … βεντάλια»
Ο Πρόεδρος της Εκτελεστικής Επιτροπής του Συνδέσμου Βιομηχανιών Θεσσαλίας και Κεντρικής Ελλάδας, Απόστολος Παπαδούλης, μιλώντας στο Ράδιο Ένα 102,5, δεν έκρυψε την αγωνία και την απογοήτευση του για την κατάσταση που επικρατεί στο χώρο της βιομηχανίας και των επιχειρήσεων. Χαρακτηριστικό των λεγομένων του, ήταν ότι το εργοστάσιο στο Βόλο που έθεσε σε διαθεσιμότητα εργαζομένους του, δεν είναι το μοναδικό που αντιμετωπίζει πρόβλημα. Υπάρχουν και άλλα, που δεν θεώρησε σωστό, ωστόσο, να κατονομάσει.
Όπως τόνισε ο ίδιος, «το πρόβλημα με τα capital controls δεν είναι μόνο μιας επιχείρησης, αλλά πολλών ακόμη. Σιγά – σιγά θα ανοίγει το πρόβλημα σαν βεντάλια και θα δούμε πως, πόσες και ποιες επιχειρήσεις θα σταθούν στα πόδια τους. Κάθε επιχείρηση έχει τον προγραμματισμό των παραγγελιών της και συνήθως παραγγέλνει με βάση τις ροές που έχει, τόσο στη ζήτηση, όσο και στον προγραμματισμό της παραγωγής. Όταν αυτός ο προγραμματισμός διαταράσσεται, ανατρέπεται, όπως με τα capital controls, τότε το ζήτημα είναι έξω από τις δυνατότητες της επιχείρησης».
Σύμφωνα με τον κ. Παπαδούλη, «η κάθε επιχείρηση δηλώνει στην τράπεζά της, τις ανάγκες της και χρηματοδοτεί τις εισαγωγές και εξαγωγές. Το αίτημα κατατίθεται στην αρμόδια επιτροπή του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, η οποία και αποφασίζει. Στην πρώτη προτεραιότητα είναι τα καύσιμα, τα φάρμακα και τα τρόφιμα. Όσο θα διαρκεί αυτό το σύστημα, που ελέγχει τις ροές, αυτή θα είναι η διαδικασία των αποφάσεων».
Ουρές επιχειρήσεων που περιμένουν
Ο Πρόεδρος της Εκτελεστικής Επιτροπής του Συνδέσμου Βιομηχανιών Απόστολος Παπαδούλης, τόνισε ότι «υπάρχουν ουρές επιχειρήσεων που περιμένουν, ενώ υπάρχουν και επιχειρήσεις, που έχουν πάρει τις πιστώσεις και ακόμη δεν έχουν εκτελεστεί αυτές οι πιστώσεις». Όπως σημείωσε, «για εμάς θα ήταν ευχής έργο να μπορούσαμε να παρέμβουμε, για να λύσουμε το πρόβλημα μιας επιχείρησης. Όμως δεν πρόκειται μόνο για μια επιχείρηση…
Δε σας κρύβω ότι έμεινα εντυπωσιασμένος, από την άγνοια του πολιτικού συστήματος να κατανοήσει ότι αυτό που έκανε, ήταν βόμβα στα θεμέλια». Όπως διευκρίνισε, «όλα αυτά λειτουργούν με μία συνέπεια. Τα capital controls επιβάλλονται γιατί η οικονομία μιας χώρας δεν μπορεί να αντέξει από την πίεση της μαζικής ανάληψης των καταθέσεων. Η άρση των capital controls, γίνεται όταν από τη μία πλευρά, η οικονομία πείθει ότι έχει σοβαρευτεί και από την άλλη, οι καταθέτες δείχνουν την εμπιστοσύνη τους και επανακαταθέτουν τα χρήματά τους». Ο κ. Παπαδούλης υποστήριξε, ότι «η ρευστότητα που ζουν οι επιχειρήσεις δεν διασφαλίζει κάτι, καθώς δε σου αναφέρει κανείς, ότι την επόμενη ημέρα τα δεδομένα θα είναι καλύτερα.
Δε σας κρύβω ότι γενικώς, υπάρχει ο προβληματισμός σε πολλές επιχειρήσεις και αρχίζουν και σκέφτονται …περίεργα. Νομίζω ότι ζούμε τον κύκλο της απαξίωσης της οικονομίας. Σήμερα το ελληνικό πρόβλημα, είναι κατεξοχήν οικονομικό.
Όπως βλέπετε όμως, όλες οι «μανούβρες» γίνονται σε άλλο επίπεδο όχι οικονομικό. Σε επίπεδο συσχετισμού των δυνάμεων, νίκη του ενός έναντι του άλλου… Οι απέξω, θεωρούν ότι αυτό που θα έπρεπε να κάνουν οι πολιτικοί, είναι να λύσουν αρχικά το πρόβλημα όλων μας και μετά να δουν τα υπόλοιπα».
«Η τοπική παραγωγή αντέχει ακόμη»
«Εδώ και αρκετό καιρό, έχουμε το προανάκρουσμα δυσάρεστων εξελίξεων. Μέσα στην κρίση η βιομηχανία δεν προσέφερε παραδείγματα μεγάλων επιχειρήσεων που εξαφανίστηκαν. Η τοπική παραγωγή αντέχει ακόμη και αντέχει διότι ευτυχώς παρά το γεγονός, ότι ορισμένοι ντόπιοι τύποι ήθελαν να διώξουν επιχειρήσεις, αυτές αντέχουν επειδή είναι, μεγάλες επιχειρήσεις, υποστήριξε ο κ. Παπαδούλης και σημείωσε ότι «αρκετές επιχειρήσεις πια σκέφτονται μετακινήσεις ενός μέρους της παραγωγής της δραστηριότητάς τους εκτός Ελλάδος. Δε βλέπουμε να υπάρχει καμία μέριμνα να αποφευχθεί σε κάποια περίπτωση…»
