Η γνωστή συγγραφέας και εικονογράφος παιδικών βιβλίων, Μαρίνα Γιώτη, επιστρέφει με το «Γέτι» και το δεύτερο βιβλίο «Γέτι-Ημερολόγιο Θετικής Σκέψης», το οποίο εκδόθηκε τον Σεπτέμβριο από τις εκδόσεις «Διόπτρα». Η συγγραφέας, μιλώντας στο Ράδιο ΕΝΑ και στον Ηλία Κουτσερή περιγράφει ότι στόχος του βιβλίου είναι να «παίρνει» τα παιδιά και να τα βοηθάει να αλλάξουν τρόπο σκέψης, ώστε να μπορούν να αντιμετωπίζουν τυχόν δυσκολίες.
Πώς επέστρεψε το Γέτι και το δεύτερο βιβλίο, το «Γέτι- Ημερολόγιο Θετικής Σκέψης»;
«Το Γέτι- Η Δύναμη του Ακόμη» αγαπήθηκε πάρα πολύ, ήδη απ’ όταν κυκλοφόρησε, ένα χρόνο πριν. Αγκαλιάστηκε από τα παιδιά, από τους γονείς, από τους εκπαιδευτικούς και δουλεύεται πλέον στις τάξεις. Αυτό συνέβη γιατί βασίστηκε σε μια θεωρία της Αμερικανίδας Ψυχολόγου Κάρολ Ντουέκ, η οποία είπε το 2006 ότι το Iq μας μπορεί και αλλάζει κατά τη διάρκεια της ζωής μας. Οι ικανότητές μας και όλα αυτά που θεωρούσαμε δεδομένα και σταθερά δεν είναι και τόσο. Μπορούμε και τα διαμορφώνουμε στη διάρκεια της ζωής, απλώς το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να προσπαθούμε. Για να το καταφέρουμε, λοιπόν, αυτό, θα πρέπει να υιοθετήσουμε μια λεξούλα και αυτή είναι η λέξη «ακόμη». Αν την τοποθετήσουμε στη σωστή σειρά μπορεί να δώσει και σε εμάς και στα παιδιά μας να καταλάβουμε ότι όλα είναι μια διαδικασία, θέλουν προσπάθεια και ότι τίποτα δεν γίνεται από μόνο του. Αυτή η λέξη λοιπόν, το «ακόμη», μπαίνει συνήθως εκεί που υπάρχει το μόριο «δεν» στην πρόταση. Δεν μπορώ «ακόμη» ή δεν ξέρω πώς να το κάνω «ακόμη» ή δεν είμαι αρκετά ικανός «ακόμη». «Το Γέτι- Η Δύναμη του Ακόμη» έρχεται και το μαθαίνει αυτό πάρα πολύ γρήγορα στα παιδιά μας με την πρώτη ανάγνωση. Αν το καταφέρουμε, λοιπόν, αυτό και το μάθουμε στα παιδιά θα γίνουν πιο ανθεκτικά και στις αλλαγές και στις δυσκολίες και στις αποτυχίες και στα λάθη, και αυτό είναι που προσπαθούμε να τους μάθουμε, ότι τα λάθη και οι αποτυχίες δεν είναι κάτι που πρέπει να μας στεναχωρεί και να μας φοβίζει. Είναι ένα μάθημα το οποίο το μαθαίνουμε, βλέπουμε τι πρέπει να κάνουμε, αναπροσαρμόζουμε τη στρατηγική μας και το προσπαθούμε καλύτερα την επόμενη φορά. Στη συνέχεια, ήθελα να γράψω ένα ημερολόγιο θετικής σκέψης να μπορεί να «παίρνει» τα παιδιά μέρα με την ημέρα και να τα βοηθάει να αλλάξουν τον τρόπο που σκέφτονται. Το ημερολόγιο δεν έχει ημερομηνίες και αυτό είναι το σημαντικό. Εμείς συμπληρώνουμε τις ημερομηνίες. Είναι 92 ημέρες και μπορούμε να το συμπληρώνουμε κάθε μέρα. Απευθύνεται σε ηλικίες από επτά χρονών και πάνω και με τις ασκήσεις, τις σκέψεις και τις παροτρύνσεις που προσφέρει τους βάζει να αλλάξουν τον τρόπο που σκέφτονται και αντιμετωπίζουν τις δυσκολίες.
Υπάρχουν παιχνίδια, όπως είπατε, αλλά και δραστηριότητες εντός του βιβλίου;
Το πρώτο κομμάτι του βιβλίου είναι πιο θεωρητικό, που έχει κάποιες γενικότερες σκέψεις, όπως να μην φοβόμαστε τα λάθη μας, γιατί τα λάθη μας είναι καλά, πώς μπορούμε να κάνουμε πολλά μικρά βήματα, αντί λίγα και μεγάλα και να θέτουμε τους στόχους μας. Το κυρίως ημερολόγιο έχει σελίδες, κάθε σελίδα του είναι μια μέρα και σε κάθε μέρα συμπληρώνεις την ημερομηνία. Επίσης, υπάρχουν οι «κορυφές» της ημέρας, όπως τι κάλο έτυχε σήμερα στο παιδί, τι άσχημο μπορεί να του έτυχε σήμερα, ενώ γράφει και τα συναισθήματά του. Κάθε μέρα έχει κάποιες ασκήσεις στο τέλος οι οποίες είναι διαφορετικές, όπως το θησαυροφυλάκιο των ρητών ή προκλήσεις που μπορεί να κάνει όλη η οικογένεια μαζί.
Οι τρεις μήνες που υπάρχουν στο βιβλίο προκύπτουν από κάπου;
Είναι 92 μέρες, 92 σελίδες και κάθε μέρα ξεχωριστά. Όταν τελειώσει το ένα ημερολόγιο μπορούμε να πάρουμε κι άλλο γιατί με την επανάληψη το παιδί αντιδρά διαφορετικά. Όλο αυτό το ημερολόγιο φτιάχτηκε με τη βοήθεια και την καθοδήγηση δύο πολύ κάλων εκπαιδευτικών, που ζουν και εργάζονται στην Κύπρο, την Αγγελική Χαλκιοπούλου και τη Γεωργία Σολωμού. Πιστεύουμε ότι αυτοί οι τρεις μήνες θα χρειαστούν για να μπορέσει να αλλάξει ο τρόπος που τα παιδιά μας αντιμετωπίζουν κάποια πράγματα, όπως τις δυσκολίες και τις προκλήσεις.
Το πρώτο βιβλίο της σειράς, «Το Γέτι-Η Δύναμη του Ακόμη» πήρε το α’ βραβείο Public…
Ναι, είχα τη χαρά να πάρω το α’ βραβείο στην παιδική λογοτεχνία και είναι μεγάλη μου τιμή, γιατί αυτό το βραβείο έχει δοθεί ουσιαστικά από τον κόσμο και, όπως σας είπα, αυτό το βιβλίο έχει αγαπηθεί από τον κόσμο και είναι κάτι που βλέπω καθημερινά μέσα από διάφορα σχόλια.
Επειδή ξέρω ότι έχετε μια αγάπη στη συγγραφή των παιδικών βιβλίων, άλλωστε θεωρώ ότι σε αυτό έχετε ταχθεί, θέλω να μου πείτε τα συναισθήματά σας μετά από κουβέντες που κάνετε με τους γονείς και τα παιδιά που έχουν διαβάσει τα βιβλία σας…
Καταρχάς, είναι κάτι όμορφο να γνωρίζουν τα παιδιά τους συγγραφείς, γιατί αλλάζουν τον τρόπο που βλέπουν τα βιβλία. Βλέπω παιδιά που αγαπήσανε το διάβασμα επειδή γνώρισαν συγγραφείς που τους αγκάλιασαν, τους μίλησαν και είδαν ότι δεν είναι εξωγήινοι που ήρθαν από άλλο διάστημα. Υπάρχουν παιδιά που γυρνάνε στο βιογραφικό του βιβλίου μου και λένε, «η φίλη μου η Μαρίνα» και συνδέονται με έναν άλλο τρόπο. Με αυτόν τον τρόπο μαθαίνουν να αγαπούν περισσότερο το διάβασμα, γίνονται πιο περίεργα και για άλλα βιβλία. Μου δίνει μεγάλη χαρά που με γνωρίζουν οι γονείς και τα παιδιά, μου στέλνουν μηνύματα, δώρα και ζωγραφιές. Βλέπω ότι «μπαίνουν» στον κόσμο του βιβλίου και μένουν εκεί. Αν θέλουμε τα παιδιά μας να γίνουν αναγνώστες πρέπει να βάλουμε τα βιβλία στην καθημερινότητά μας.
