Αρχίζει η νέα εκπαιδευτική περίοδος. Είναι κρίσιμο το γεγονός ότι και φέτος τα σχολεία θα ανοίξουν με χιλιάδες κενά σε εκπαιδευτικούς, σηματοδοτώντας ακόμα μεγαλύτερη υποβάθμιση της εκπαιδευτικής διαδικασίας, με αρνητικές συνέπειες στη μόρφωση των παιδιών των λαϊκών οικογενειών.
Η εφαρμογή της «τράπεζας θεμάτων» στις εξετάσεις, σε συνδυασμό και με μια σειρά μέτρων που συνθέτουν το «νέο Λύκειο», δίνει μία εικόνα για το πού πηγαίνει το σχολείο. Η μαζική παραπομπή μαθητών της Α’ Λυκείου σε επανεξέταση σε τουλάχιστον ένα μάθημα στέλνει το μήνυμα ότι «αυτό το Λύκειο δεν είναι για όλους», ότι δεν έχουν θέση όλοι μέσα στην Εκπαίδευση μέχρι τα 18 τους χρόνια.
Το υπουργείο Παιδείας παραδέχεται άλλωστε ότι δεν είναι πρόβλημα το 10% – 15% των μαθητών να μην ολοκληρώνει το σχολείο και να στρέφεται πρόωρα στην κατάρτιση και τη μαθητεία. Φυσικά, αυτός ο «διωγμός» πλήττει αποκλειστικά και στοχευμένα τα παιδιά της εργατικής τάξης, των φτωχών λαϊκών οικογενειών.
Οι υποστηρικτές της πολιτικής που θέλει τα παιδιά να βγαίνουν στην αγορά εργασίας με το μίνιμουμ των δεξιοτήτων συχνά επαναλαμβάνουν ότι «δεν μπορούν να γίνουν όλοι επιστήμονες» Η αλήθεια είναι ότι πράγματι δεν μπορούν να γίνουν όλοι επιστήμονες. Αλλά είναι διαφορετικό αυτό από τους ταξικούς φραγμούς στη μόρφωση. Η μόρφωση είναι δικαίωμα όλων. Και δεν μπορεί να αποκλείονται απ’ αυτήν τα παιδιά των φτωχών λαϊκών οικογενειών γιατί η εκπαίδευση έχει κόστος που δεν μπορεί να αντέξει το λαϊκό εισόδημα.
Φέτος, για πρώτη φορά, οι προαγωγικές εξετάσεις στην Α’ Λυκείου αλλά και οι εξετάσεις των μετεξεταστέων έγιναν και γίνονται με το νέο σύστημα εξετάσεων, όπως καθορίζεται από το νόμο για το Νέο Λύκειο χωρίς να είναι στην αποκλειστική ευθύνη του σχολείου και του εκπαιδευτικού.
Δηλαδή, με το σύστημα αυτό, ο καθηγητής, που γνωρίζει τις δυσκολίες και τις αδυναμίες των μαθητών, δεν έχει πια τη δυνατότητα να βάλει θέματα, ανάλογα με το επίπεδο της τάξης, των μαθητών, όπως είναι αναγκαίο παιδαγωγικά να γίνει κι όπως γινόταν τα προηγούμενα χρόνια.
Οι εκπαιδευτικοί (επιστημονικές ενώσεις φιλολόγων, μαθηματικών, φυσικών κλπ…) εκτιμούν ότι τα θέματα από την «τράπεζα θεμάτων» είναι ιδιαίτερα δύσκολα, δεν απευθύνονται στο μέσο μαθητή.
Ποιοι λοιπόν αδικούνται;
Τα πιο αδύνατα παιδιά, αυτά που αντιμετωπίζουν διάφορες δυσκολίες και κυρίως αυτά που δεν έχουν τη δυνατότητα να πληρώνουν φροντιστήρια!
Ποιοι ωφελούνται;
Μόνο οι οικογένειες που έχουν χρήματα για φροντιστήρια, για ιδιαίτερα και αυτοί που πηγαίνουν τα παιδιά τους στα κολέγια και τα ιδιωτικά σχολεία.
Η εφαρμογή του πανελλαδικού χαρακτήρα των προαγωγικών εξετάσεων μέσα από την Τράπεζα Θεμάτων είναι συνειδητή πολιτική επιλογή της κυβέρνησης που έχει σκοπό να πετάξει έξω από το σχολείο ένα κομμάτι μαθητών που αντικειμενικά προέρχεται από τα πιο φτωχά λαϊκά στρώματα.
Θέλουν να σπρώξουν τα παιδιά μας βίαια έξω από το σχολείο, στην πρόωρη ψευτοκατάρτιση και τη μαθητεία, από πολύ μικρή ηλικία.
Δε θέλουν ολόπλευρα μορφωμένους τους νέους ανθρώπους. Για να μη μπορούν να διεκδικούν, να σκύβουν το κεφάλι. Τους θέλουν σύγχρονους σκλάβους.
Την ίδια ώρα το Υπουργείο προχωρά σε δεκάδες νέες συγχωνεύσεις και καταργήσεις σχολείων και τμημάτων στοιβάζοντας στη κυριολεξία τα παιδιά σε τμήματα με 25 – 30 μαθητές υποβαθμίζοντας ακόμα περισσότερο την εκπαιδευτική διαδικασία.
Η μόρφωση των παιδιών του λαού πρέπει να γίνει υπόθεση όλων των εργαζομένων, όλης της εργατικής τάξης.
ΝΑ ΑΠΑΙΤΗΣΟΥΜΕ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ:
• Να μην εφαρμοστεί ξανά ο θεσμός της Τράπεζας Θεμάτων, οι προαγωγικές εξετάσεις να είναι στην αποκλειστική ευθύνη της σχολικής μονάδας και των εκπαιδευτικών
• Να παρθούν πίσω όλες οι καταργήσεις – συγχωνεύσεις σχολείων και τμημάτων
• Να γίνουν μαζικοί διορισμοί μόνιμων εκπαιδευτικών, κανένα τμήμα πάνω από 20 μαθητές
• Έκτακτη χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό για τις ανάγκες των σχολείων
Να αγωνιστούμε
για ένα σχολείο, ένα Λύκειο, που θα δίνει ολοκληρωμένη μόρφωση προετοιμάζοντας τους νέους ανθρώπους να μπουν στον κοινωνικό στίβο.
Ο δρόμος για να γίνει αυτό βρίσκεται στον οργανωμένο αγώνα, στη συσπείρωση και δράση με κριτήριο ταξικό, έχοντας στο μυαλό ποιος για ποιον και γιατί διαμορφώνει έτσι την Εκπαίδευση, αλλά και ποια Εκπαίδευση αντιστοιχεί στις λαϊκές ανάγκες.
