Στις αρχές της δεκαετίας του 1990 που ήταν χρονιά σταθμός για την παγκόσμια κοινότητα σημειώθηκαν μεγάλες αλλαγές. Πρώτον είχαμε τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης που άλλαξε τον ρου της ιστορίας και ο κόσμος οδηγήθηκε προς το χειρότερο. Χάθηκε η ισορροπία , τα κινήματα σε όλο τον κόσμο υποχώρησαν και ο καπιταλισμός αχαλιναγώγητος παίρνει τη ρεβάνς από τους λαούς βιαίως.
Δεύτερον είχαμε τα μεγάλα άλματα της τεχνολογίας που στο τομέα της οικονομίας εξυπηρετούν κυρίως τα συμφέροντα των ολίγων, διακινώντας ανεξέλεγκτα και χωρίς διαφάνεια τα κεφάλαιά τους, αντί η τεχνολογία να υπηρετεί τον άνθρωπο και τις ανάγκες του, τη γνώση, τον πολιτισμό και την ειρήνη.
Τρίτον έχουμε την αλλαγή στη συμπεριφορά της παγκόσμιας οικονομίας. Οι μεγάλες τράπεζες δάνειζαν χρήματα με υψηλούς τόκους και προωθούσαν τα τοξικά τους προϊόντα και έτσι προκάλεσαν οικονομική κρίση και οδήγησαν ολόκληρα κράτη στην χρεωκοπία για να ελέγξουν την παγκόσμια οικονομία , την πολιτική, την κοινωνία και τους λαούς.
Τέταρτον εκείνη την χρονική περίοδο έχουμε τη μεγάλη είσοδο στην παραγωγή και σε όλους τους τομείς της οικονομίας, περίπου 1,5 δις περίπου ανθρώπων από την Κίνα, την πρώην Σοβιετική Ένωση, την Ινδία και τη Βραζιλία που παρήγαγαν και διακινούσαν προϊόντα με χαμηλότερο κόστος, στις αγορές του ανεπτυγμένου κόσμου που επίσης αριθμεί 1,5 δις περίπου πολίτες. Έτσι τα προϊόντα τους που ήταν φτηνότερα κερδίζουν διαρκώς έδαφος εις βάρος των αγορών του ανεπτυγμένου κόσμου, ενώ τα προϊόντα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των άλλων ισχυρών οικονομιών άρχισαν να υποχωρούν λόγω του υψηλού τους κόστους και έγιναν πλέον μη ανταγωνιστικά. Η σύγκρουση αυτή στο οικονομικό και εμπορικό τομέα θα εντείνεται διαρκώς.
Έτσι δημιουργήθηκε η παγκόσμια οικονομική κρίση και άρχισαν να δοκιμάζονται, συνεχίζουν και θα δοκιμάζονται διαρκώς, οι μεγάλες οικονομίες των ανεπτυγμένων χωρών.
Η κρίση θα ενταθεί και θα είναι αδυσώπητη.
Η παγκόσμια κρίση είναι πλέον τεκτονική. Για τρείς βασικούς λόγους. Πρώτον για την ενέργεια, δηλαδή το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο, που είναι η βασική προϋπόθεση για τη συνέχιση της παραγωγής και τη διακίνηση των προϊόντων.
Δεύτερον για τη διατροφή. Η ποσότητα και η ποιότητα των προϊόντων διατροφής είναι πλέον απαραίτητη όσο κάθε άλλη φορά, άρα χρειάζονται γεωγραφικοί χώροι, υποδομές και κλιματολογικές συνθήκες για να μπορούν να παράξουν προϊόντα αυτού του είδους.
Τρίτον διότι γιατί από την γεωστρατηγική θέση των χωρών εξαρτάται τόσο η ενέργεια όσο και η διατροφή για όλο τον πλανήτη αλλά και οι γενικότεροι συσχετισμοί και οι επιρροές του καθορίζουν την παγκόσμια οικονομία αλλά και τις οικονομίες των μικρότερων κρατών και λαών.
Ο κόσμος ξαναμοιράζεται με βάση τα συμφέροντα των μεγάλων κρατών και των πολυεθνικών εταιρειών, ισοπεδώνοντας τη δημοκρατία και προωθώντας αυταρχικά καθεστώτα, δικτατορίες, εμφύλιους σπαραγμούς και τοπικούς πολέμους.
Όλα είναι σε εξέλιξη, για αυτό και παρατηρούμε αλλαγές πολιτικών προς τον αυταρχισμό σε πολλές χώρες, βλέπουμε περιφερειακές συγκρούσεις , αλλαγές συνόρων για τον έλεγχο της ενέργειας, της διατροφής και της γεωστρατηγικής θέσης της κάθε χώρας.
Οι εντάσεις αυτές θα γίνουν πιο έντονες και πιο επικίνδυνες και αυτό φαίνεται καθαρά την Βόρειο Αφρική, στην Ουκρανία και τις τελευταίες μέρες στη Νοτιοδυτική Μεσόγειο και το Αιγαίο.
Παρά τη δύσκολη συγκυρία που διανύει η χώρα μας, όμως μπορεί να αναδειχτεί σε ισχυρό περιφερειακό παράγοντα στην αγορά της ενέργειας και ειδικότερα στον τομέα του φυσικού αερίου, αλλά και στον τομέα της διατροφής και της γεωστρατηγικής,. Η Ελλάδα βρίσκεται στο επίκεντρο γιατί έχει και τις τρείς προϋποθέσεις για ανάπτυξη και μπορεί να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στις εξελίξεις για αυτό και θα πρέπει να περιφρουρήσει πλήρως τα συμφέροντά της, δημιουργώντας ευρύτερες συμμαχίες και ενισχύοντας τη θέση της στην Ευρωπαική Ένωση. Μια Ευρωπαική Ένωση όμως που πρέπει να αλλάξει την πολιτική της , για να μπορέσει να ανταποκριθεί στις μεγάλες προκλήσεις και να διαδραματίσει καθοριστικό ρόλο στην παγκόσμια πολιτική σκηνή.
Όσο καλύτερα αξιοποιήσουμε τα συγκριτικά μας πλεονεκτήματα τόσο καλύτερα θα διαφυλάξουμε την εθνική μας ανεξαρτησία.
