Πάρτε την εξουσία δημιουργίας χρήματος από τις τράπεζες

Του Γιάννη Γρηγορίου Κοινωνιολόγου

Λίγες μόνο μέρες πριν στην Βρετανική βουλή των Αντιπροσώπων έγινε κάτι που έχει πολύ μεγάλη σημασία για την Ελλάδα και για την Ευρώπη ολόκληρη. Για πρώτη φορά και μετά από 170 χρόνια στη Βρετανία άνοιξε η συζήτηση σε επίπεδο Βουλής για τον τρόπο δημιουργίας του χρήματος από τις ιδιωτικές τράπεζες και μπήκαν στο τραπέζι προς συζήτηση τα προνόμια που αυτές απολαμβάνουν και ο ενδεχόμενος περιορισμός τους προς όφελος ενός πιο ορθολογικού συστήματος όπου η δημιουργία νέου χρήματος δεν υπαγορεύεται από τις ορέξεις και την κερδοσκοπία των τραπεζών αλλά από τις πραγματικές ανάγκες της οικονομίας και των πολιτών της.
As πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.
Τι συμβαίνει σήμερα? Οι τράπεζες έχουν το αποκλειστικό προνόμιο δημιουργίας χρήματος μέσα από τη διαδικασία χορήγησης νέων δανείων. Ουσιαστικά η πιο σημαντική λειτουργία των σύγχρονων οικονομιών είναι ιδιωτικοποιημένη και έχει ανατεθεί στις ιδιωτικές τράπεζες. Έχουμε αφήσει δηλαδή το λύκο να φυλάει τα πρόβατα.
Το πρόβλημα όμως είναι ότι με τον τρόπο αυτό, δηλαδή της δημιουργίας νέου χρήματος από τις τράπεζες, έχουμε ολοένα και αυξανόμενες οικονομικές κρίσεις εξ αιτίας του ότι το νέο χρήμα συνοδεύεται με τόκο ο οποίος πρέπει να πληρωθεί μέσα από ένα κλειστό οικονομικό σύστημα και μόνο με νέο δανεισμό, άρα με νέο τόκο και άρα ολοένα αυξανόμενο πρόβλημα.
Ακόμα και έτσι όμως οι τράπεζες αποδεικνύονται ο χειρότερος εχθρός της οικονομίας. Οι χρηματοδοτήσεις τους στο συντριπτικό ποσοστό πηγαίνουν σε δάνεια και επενδύσεις στον χρηματοπιστωτικό τομέα, ή στις λεγόμενες ασφαλείς επενδύσεις που στην πράξη σημαίνει ότι το χρήμα πάει στο χρήμα. Το ποσοστό που πηγαίνει για χρηματοδότηση ΜΜΕ είναι ελάχιστο και αναιμικό. Με δύο λόγια η πραγματική οικονομία έχει στερέψει και μαζί με αυτή η κατανάλωση και επομένως ο φαύλος κύκλος της ύφεσης καλά κρατεί.
Δύο είναι τα θέματα αυτή τη στιγμή για να ξεφύγει η Ευρώπη ολόκληρη από τη μέγγενη της ύφεσης και από τη καταδυνάστευση από μια συγκεκριμένη ιδεολογία περί οικονομικής ηθικής (γιατί περί αυτού πρόκειται) που επιβάλλει μια μειοψηφία πολιτικών και οικονομολόγων που επιδεικτικά αγνοούν τους δύο γίγαντες της οικονομικής σκέψης, τον Τζών Μέυναρντ Κέυνς και τον Μίλτον Φρίντμαν, που παρ’ όλες τις διαφορές τους και οι δύο συμφωνούσαν ότι ο μόνος τρόπος για να βγει μια οικονομία από την κρίση είναι η αύξηση της ρευστότητας και όχι η εξοντωτική λιτότητα που μόνο διεστραμμένα μυαλά πλέον μπορούν σοβαρά να υποστηρίζουν σαν τη λύση για την ύφεση και την οικονομική κρίση
Και πάμε σε αυτό το δεύτερο. Ποιος δημιουργεί τη ρευστότητα? Ποιος θάπρεπε να τη δημιουργεί? Ολοένα και περισσότερο πληθαίνουν οι φωνές που μιλάνε ότι η δημιουργία νέου χρήματος θάπρεπε να πάψει να είναι προνόμιο και αποκλειστικότητα των τραπεζών και ότι θα έπρεπε να γίνεται με έλεγχο της ίδιας της κοινωνίας και της πολιτείας, από δημόσιο έλεγχο και λογοδοσία με ή χωρίς τις κεντρικές τράπεζες των οποίων τελικά ο ρόλος τους δεν θα είναι απλά να κάνουν συστάσεις ή να αυξομειώνουν τα επιτόκια δανεισμού αλλά να παράγουν χρήμα με εντολή ανεξάρτητης Αρχής η οποία θα προσδιορίζει την ποσότητα της αναγκαίας ρευστότητας για να συνεχίσει η οικονομία να λειτουργεί για τους πολλούς και όχι αυτοκαταστροφικά με αμνηστία και το ακαταλόγιστο για τους λίγους και προνομιούχους..

Εγγραφείτε στην ομάδα Magnesianews στο Viber για να λαμβάνετε ενημερώσεις.
Ακολουθήστε τη ροή Magnesianews στο Google News και μείνετε σε επαφή με ότι συμβαίνει.