Δημοσιογραφία. Μία λέξη τόσο μικρή κι όμως τόσο ισχυρή. Μέσω της δημοσιογραφίας, ενημερωνόμαστε, ευαισθητοποιούμαστε και το κυριότερο, γινόμαστε ενεργοί πολίτες. HΔημοσιογραφία αποσκοπεί στην ορθή ενημέρωση των πολιτών. Ένας δημοσιογράφος έχει τη δυνατότητα να εμβαθύνει στα σχετικά με την κοινωνία, πλησιάζοντας έτσι όλο και πιο κοντά στην «καρδιά» της. Η δημοσιογραφία, δεν θα μπορούσε σε καμία περίπτωση να χαρακτηριστεί ως «κουτσομπολιό», καθώς πριν παρουσιάσει κάποιο γεγονός στους πολίτες, μελετά σε βάθος τις διάφορες πηγές που σχετίζονται με αυτό, τις συγκρίνει κι έπειτα τις αποτυπώνει, είτε ηλεκτρονικά, είτε έντυπα, παρουσιάζοντας την αλήθεια. Έτσι, ένας καλός χαρακτηρισμός για την δημοσιογραφία είναι «η εύρεση της αλήθειας, κατόπιν εμβάθυνσης στις διάφορες πηγές». Επιπλέον, η συγκεκριμένη τέχνη έχει τη δύναμη να διευρύνει τους πνευματικούς ορίζοντες των πολιτών, με στόχο την ανάπτυξη της κριτικής και πολύπλευρης σκέψης τους.
Βέβαια, αξίζει να σημειωθεί πως στις μέρες μας ο κόσμος έχει αποξενωθεί σημαντικά από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, όπως εφημερίδες, ραδιόφωνο, ακόμη και από τις ειδήσεις που προβάλλονται στην τηλεόραση. Ένας παράγοντας που εξηγεί το συγκεκριμένο φαινόμενο, είναι προφανώς η προσκόλληση των σύγχρονων ανθρώπων στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης, με αποτέλεσμα τη συχνή παραπληροφόρησή τους, διότι δεν είναι λίγες οι φορές που τα λεγόμενα«SocialMedia» διαστρεβλώνουν την πραγματικότητα. Οπότεθεωρούν πως η πλειονότητα των ειδήσεων είναι ψεύτικη κι αποσκοπεί στην παραποίηση της αλήθειας. Συν τοις άλλοις, σήμερα τα περισσότερα γεγονότα που προβάλλουν τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, είναι δυσάρεστα, αφού οι θάνατοι, οι ληστείες, οι αυτοκτονίες και οι δολοφονίες, έχουν αυξηθεί σε τραγικό επίπεδο. Συνεπώς, οι πολίτες αποφεύγουν να διαβάζουν είτε έντυπες, είτε ηλεκτρονικές εφημερίδες, αφού, ορμώμενοι από τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης, γνωρίζουν πως ένας μεγάλος αριθμός των γεγονότων που παρουσιάζουν θα τους παραπληροφορήσουν ή θα τους ψυχοπλακώσουν.
Εκτός από μειονεκτήματα, η δημοσιογραφία περικλείεται και από πληθώρα πλεονεκτημάτων. Λόγου χάριν, μέσω της δημοσιογραφίας, ο κόσμος ευαισθητοποιείται για διάφορα ζητήματα που αφορούν την κοινωνία μας κι έτσι καταβάλει καίριες προσπάθειες, προκειμένου να συνδράμει στην επίλυσή τους. Με αυτόν τον τρόπο γινόμαστε ενεργοί πολίτες. Επιπρόσθετα, το επάγγελμα της δημοσιογραφίας, προσφέρει στον δημοσιογράφο τεράστιες ευκαιρίες, όπως ταξίδια και συναντήσεις με σημαντικές προσωπικότητες, τις οποίες κυριολεκτικά αξίζει να αδράξει κανείς στις μέρες μας. Έτσι, απελευθερώνεται το πνεύμα του δημοσιογράφου κι αποκτά έναν τρόπο σκέψης, ο οποίος του επιτρέπει να δει πέρα από το οπτικό του πεδίο.
Μία ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα πλευρά της δημοσιογραφίας, είναι η ενασχόληση των νέων με αυτή. Τα τελευταία χρόνια, παρατηρείται έντονο το φαινόμενο της άσκησης του συγκεκριμένου επαγγέλματος, σε λογικά εννοείται πλαίσια, από νέους κι εφήβους. Ένα σημαντικό μέρος της νέας γενιάς, αφήνει διάχυτη την αγάπη του για τη δημοσιογραφία, μέσω των σχολικών εφημερίδων, όπου όλοι οι μαθητές έχουν τη δυνατότητα να αρθρογραφούν αναλύοντας διάφορα κοινωνικά θέματα. Επιπλέον, σε αυτό έχουν συμβάλλει και οι λεγόμενοι «Όμιλοι Αριστείας» που έχουν δημιουργηθεί εδώ και αρκετά χρόνια στα Πρότυπα και τα Πειραματικά σχολεία, αλλά και οι απλοί «Όμιλοι», που έχουν δημιουργηθεί από φέτος και στα υπόλοιπα σχολεία. Η συμβολή αυτή των «Ομίλων» στην ανάπτυξη μιας ευχάριστης σχέσης μεταξύ των νέων και της δημοσιογραφίας, οφείλεται στο θέμα με το οποίο ασχολούνται πολλοί από τους ομίλους, το οποίο δεν θα μπορούσε να είναι άλλο από την περιδιάβαση στα σοκάκια της δημοσιογραφίας. Επιπλέον, οι νέοι «εθίζονται» στην έρευνα κι αναπτύσσουν την κριτική τους σκέψη, χωρίς να αρκούνται στην «παπαγαλία» και την αποστήθιση, κατανοώντας καλύτερα θέματα που αφορούν την κοινωνία και κατ’ επέκταση τους ίδιους. Ακόμη, η συναναστροφή τους με το συγκεκριμένο επάγγελμα, έχει ως αποτέλεσμα τη δημιουργία προβληματισμών, οι οποίοι ταλανίζουν τους εγκεφάλους τους, αλλά συγχρόνως τους παρακινούν να σκέφτονται τρόπους με τους οποίους θα μπορούσαν κι εκείνοι να συμβάλλουν στα σχετικά της κοινωνίας μας και να γίνουν ενεργοί πολίτες μελλοντικά. Γι’ αυτόν τον λόγο, άλλος ένας εύστοχος χαρακτηρισμός για τη δημοσιογραφία, είναι «αστείρευτη πηγή τροφής για σκέψη». Τέλος, μέσω των συνεντεύξεων που τους παραχωρούν πρόσωπα σημαντικά για την κοινωνία, συνδράμει στην κοινωνικοποίηση των νέων, στη γνωριμία τους με ποικίλους χαρακτήρες, τρόπους σκέψης και συμπεριφορές ανθρώπων και κατά συνέπεια στην ανάπτυξη των πνευματικών τους οριζόντων. Επομένως, η συναναστροφή των νέων με τη δημοσιογραφία είναι ένας τρόπος εξωστρέφειας και διεύρυνσης του πνεύματός τους, μέσω της τεράστιας γκάμας ευκαιριών που τους προσφέρει απλόχερα.
Προσωπικά, έχω ένα ιδιαίτερο δέσιμο με τη δημοσιογραφία, το οποίο ξεκίνησε όταν ήμουν μαθήτρια της Β’ τάξης του Γυμνασίου. Το σχολείο μου, όντας Πρότυπο για πρώτη χρόνια, ετοιμαζόταν να φιλοξενήσει τους προαναφερόμενους «Ομίλους Αριστείας», ένας εκ των οποίων ήταν ο Όμιλος Δημοσιογραφίας, στον οποίο και εντάχθηκα, χωρίς όμως να γνωρίζω τι σημαίνει πραγματικά η δημοσιογραφία.Αν και στην αρχή είχα κάποιους ενδοιασμούς για το επάγγελμα της δημοσιογραφίας, εντούτοις θεωρώ πως η απόφασή μου για ένταξη στον συγκεκριμένο «Όμιλο Αριστείας» είναι ίσως και η καλύτερη που έχω λάβει στα χρόνια φοίτησής μου στο Γυμνάσιο κι εννοείται πως δεν το μετανιώνω! Είναι κάτι το οποίο με έχει βοηθήσει ιδιαίτερα στον τομέα της κοινωνικοποίησης και στη διεύρυνση των πνευματικών μου οριζόντων, μέσω των συνεντεύξεων που παραχωρούν στα μέλη του «Ομίλου» διάφοροι απλοί άνθρωποι της κοινωνίας, αλλά και μέσω των διαφόρων διδακτικών επισκέψεων, οι οποίες μάς προσφέρουν μια αστείρευτη πηγή γνώσεων. Συν τοις άλλοις, μέσω της αρθρογραφίας, έχω καταφέρει να βελτιώσω τον γραπτό μου λόγο, αλλά και τον τρόπο με τον οποίο αποτυπώνω τις σκέψεις μου σε ένα φύλλο της τοπικής εφημερίδας, ενώ μέσω των συζητήσεων που ανοίγουμε πολλές φορές όλα τα μέλη μαζί, έχει αναπτυχθεί ιδιαίτερα ο προφορικός μου λόγος, αλλά και ο τρόπος με τον οποίο εκφράζω την προσωπική μου άποψη, συναρτήσει με τα λεγόμενα και των υπόλοιπων μελών. Τέλος, πιστεύω πως κυρίαρχο ρόλο στην πραγματοποίηση παρόμοιων δράσεων και κυρίως στην κίνηση του ενδιαφέροντος των μαθητών για συμμετοχή τους σε αυτές, κατέχει ο εκπαιδευτικός. Στη δική μου περίπτωση, είχα κι έχω την τύχη υπεύθυνη του συγκεκριμένου «Ομίλου» να είναι μία εξαιρετική καθηγήτρια, η οποία έχει καταφέρει κυριολεκτικά να ανοίξει τα φτερά των μαθητών της, να μας κάνει να αγαπήσουμε αυτό με το οποίο ασχολούμαστε και το κυριότερο να αγγίξει τις ψυχές μας, αφού η ίδια αγαπάει το επάγγελμά της κι ό,τι κάνει γύρω από αυτό το κάνει με μεράκι και αγάπη! Γι’ αυτόν τον λόγο την ευχαριστούμε εκ βάθους καρδίας! Έτσι, και τώρα που φοιτώ στη Γ’ τάξη του Γυμνασίου συνεχίζω στον συγκεκριμένο όμιλο και πιστεύω πως το συγκεκριμένο επάγγελμα θα είναι συνοδοιπόρος μου και στη μετέπειτα ζωή μου!
Εν κατακλείδι, η δημοσιογραφία είναι ένας όρος πολύπλευρος και πολύσημος, τον οποίο προκειμένου να τον κατανοήσει κανείς, θα πρέπει πρώτα να τον νιώσει, αφουγκραστεί τις πιο βαθυστόχαστες μελωδίες του και αφού αισθανθεί το άγγιγμα του συγκεκριμένου όρου στις ευαίσθητες χορδές της ψυχής του, τότε θα έχει αποτυπώσει την πραγματική του σημασία και θα είναι έτοιμος να τον εξηγήσει και στον έξω κόσμο, προσδίδοντάς του πάντα μία νότα ευαισθησίας!
