Μικροί και μεγάλοι γίναμε θεατές συγκλονιστικών εικόνων καταστροφής μέσω των ΜΜΕ, εικόνων που διέγειραν συναισθήματα θλίψης, φόβου, ανασφάλειας, άγχους και θυμού. Τα παιδιά βλέποντας αυτές τις φυσικές καταστροφές και νιώθοντας την αδυναμία και τον πόνο του ανθρώπου, είναι πιθανό να αποδιοργανωθούν, να χάσουν την αίσθηση ελέγχου της πραγματικότητας στον κόσμο γύρω τους και να εκδηλώσουν έντονο στρες και άλλα συναισθήματα με διάφορους τρόπους.
Οι γονείς ως κύρια πρόσωπα αναφοράς καλούνται να αφουγκραστούν την αγωνία των παιδιών, να γίνουν δέκτες των αρνητικών συναισθημάτων τους και να δώσουν απαντήσεις στις ερωτήσεις τους.
Οι γονείς χρειάζεται να απαντάνε με ειλικρίνεια για όσα γνωρίζουν αποφεύγοντας απαντήσεις που δεν αντιστοιχούν στην πραγματικότητα, καλλιεργώντας στο παιδί ψεύτικες προσδοκίες . Είναι καλό να περιοριστεί ο χρόνος έκθεσης στην τηλεόραση, καθώς η επανάληψη των εικόνων καταστροφής επιδρούν τραυματικά στο ψυχισμό και στην μνήμη του παιδιού. Παράλληλα, μιλήστε ανοιχτά με το παιδί γι όσα συναισθήματα σας προκαλούν αυτές οι εικόνες και τα γεγονότα. Με το να εκφράσετε την δική σας αγωνία βοηθάτε το παιδί να εκφράσει και να αναλύσει τις δικές του σκέψεις και συναισθήματα. Μέσα από αυτόν το διάλογο διαμορφώνεται ένα περιβάλλον ασφάλειας κι αποδοχής στο οποίο το παιδί μπορεί να εκφραστεί, να αποφορτιστεί και να παραμείνει ψύχραιμο. Μετατοπίστε την προσοχή από το αρνητικό στο θετικό και εστιάστε στην ελπίδα. Επιβεβαιώστε στο παιδί πως όλο αυτό θα τελειώσει, η φύση θα αναγεννηθεί και οι άνθρωποι θα προσπαθήσουν να κάνουν μία καινούρια αρχή. Χρειάζεται προσπάθεια και βοήθεια.
Η τρέχουσα περίοδος αποτελεί μία ευκαιρία να μιλήσετε στο παιδί για το συλλογικό αίσθημα ευθύνης και να καλλιεργήσετε μαζί το αίσθημα της αλληλεγγύης, συγκεντρώνοντας κι αποστέλλοντας είδη πρώτης ανάγκης γι’ ανθρώπους και ζώα, χαρίζοντας από τα προσωπικά παιχνίδια, ρούχα, βιβλία ή ακόμα και δημιουργώντας ζωγραφιές με μηνύματα αγάπης και ελπίδας. Σε παιδιά προσχολικής ηλικίας είναι βοηθητικό να τονίσετε την γεωγραφική διαφορά από τα πληττόμενα μέρη, με την βοήθεια ενός χάρτη, ώστε να αντιληφθούν την απόσταση και να αισθανθούν περισσότερη ασφάλεια. Τέλος, η χρήση παραμυθιών μέσω των συμβολισμών μπορούν να βοηθήσουν τα παιδιά να εκφράσουν προσωπικούς φόβους κι ανησυχίες καθώς και να κατανοήσουν έννοιες όπως αυτές της αγάπης, της ελπίδας, της προσφοράς και της αναγέννησης.
Να θυμάστε πως όσο περισσότερο κι εύκολα εκφράζεται ένας γονέας, το ίδιο θα μάθει να κάνει και το παιδί! Δείξτε την διαθεσιμότητά σας και θυμηθείτε ότι τα αρνητικά συναισθήματα υποχωρούν πολύ πιο εύκολα, όταν τα παιδιά αισθάνονται ελεύθερα να τα εκφράσουν και να μιλήσουν γι’ αυτά.
