Την πρόταση του συνεδρίου που έγινε το 1996 από τον Δήμο Βελεστίνου και την ΙΓ΄ Εφορεία Αρχαιοτήτων Βόλου, με τη συμμετοχή ειδικών επιστημόνων και γεωλόγων, έφερε στην επιφάνεια σχετικά με την Υπέρεια Κρήνη στο Κεφαλόβρυσο, ο Δρ. Δημήτριος Καραμπερόπουλος, πρόεδρος Επιστημονικής Εταιρείας Μελέτης Φερών-Βελεστίνου-Ρήγα, με σκοπό την αντιμετώπιση της στέρεψής της.
Κάνοντας μια αναδρομή στο παρελθόν, υπενθυμίζει ότι η Υπέρεια Κρήνη (Κεφαλόβρυσο), είναι το «ζωντανό» μνημείο των αρχαίων Φερών, υμνήθηκε από τους αρχαίους και αποσπάσματά τους παραθέτει ο Ρήγας στη Χάρτα του, στην Επιπεδογραφία του Βελεστίνου. Αναφέρει πως ήταν πηγή ζωής για την περιοχή και για τα ποτιστικά χωράφια, αλλά και πόλος έλξης για τους εκδρομείς και ιδιαίτερα για τα σχολεία, που συνδύαζαν και την επίσκεψη τιμής στην γενέτειρα του Ρήγα.
«Ωστόσο, το 1998, το επετειακό έτος εορτασμού των διακοσίων χρόνων από τον μαρτυρικό θάνατο του Ρήγα Βελεστινλή, η Υπέρεια έδωσε και την τελευταία σταγόνα της. Έκτοτε, κείται μέσα στην ξεραΐλα και αναδημοσιεύονται φωτογραφίες από την προηγούμενη ομορφιά της. Όμως, από δέκα χρόνια πιο πριν έδειχνε τα σημάδια της προοδευτικής μείωσης του νερού της, από την αλόγιστη χρήση της υπεράντλησης με τις γεωτρήσεις, για τα «τριάντα αργύρια» των γεωργικών επιδοτήσεων», σημειώνει χαρακτηριστικά ο κ. Καραμπερόπουλος.
Όπως περιγράφει ο ίδιος για την αντιμετώπιση του προβλήματος της, δυο χρόνια πιο πριν από την στέρεψή της, το 1996, διοργανώθηκε το παραπάνω συνέδριο. Δυστυχώς, όπως σημειώνει, τα Πρακτικά του συγκεκριμένου Συνεδρίου δεν εκδόθηκαν, μέχρι σήμερα. Η Επιστημονική Εταιρεία Μελέτης Φερών-Βελεστίνου-Ρήγα δεν συμπεριλήφθηκε στους διοργανωτές, για να έχει την ευθύνη έκδοσης των Πρακτικών, όπως έχει και για τα διοργανωμένα Διεθνή Συνέδριά της «Φεραί-Βελεστίνο-Ρήγας.
Επισημαίνεται πως η κύρια πρόταση των ειδικών επιστημόνων, των γεωλόγων, ήταν σχετικά με το νερό της βροχής, πώς θα πρέπει να συγκρατηθεί στον ίδιο χώρο με τη δημιουργία μικρών φραγμάτων, που το κόστος είναι ελάχιστο, κατά την διαδρομή των δύο χειμάρρων του Βελεστίνου (πέντε-έξι σε κάθε χείμαρρο). Έτσι, σύμφωνα με τον ίδιο, δεν θα φεύγει στάλα νερό από την περιοχή και θα εμπλουτίζονται τα υδροφόρα στρώματά της. Επί πλέον, θα άλλαζε η χλωρίδα και η πανίδα με την παρουσία του νερού σε τόσα μικρά φράγματα.
Για να γίνει κατανοητό ο κ. Καραμπερόπουλος φέρνει σαν παράδειγμα τον Μανώλη Γλέζο και την «Απείρανθο» Νάξου, όπου ως πρόεδρός της τότε, εφάρμοσε συστηματικά την τακτική με την δημιουργία μικρών φραγμάτων στους χειμάρρους και έτρεξαν οι βρύσες του χωριού.
«Ενδεικτικά παρουσιάζεται μια φωτογραφία (ευχαριστίες στον Στάθη Πολίτη και Βασίλη Χατζηθεοδώρου για την αποστολή των σχετικών φωτογραφιών) από τον χείμαρρο Ξηριά στο Τσιφλίκι Βελεστίνου με το νερό της βροχής να φεύγει από την περιοχή. Αν αναλογιστούμε πόσες φορές το χρόνο έχουμε βροχόπτωση, τότε μεγάλες ποσότητες νερού χάνονται, που θα εμπλούτιζαν τα υδροφόρα στρώματα της περιοχής της Υπέρειας Κρήνης-Κεφαλόβρυσο με αποτέλεσμα το νερό της κάποια στιγμή να ξανάρθει. Ίσως έχει έρθει ο καιρός να αρχίσει η κατασκευή των μικρών φραγμάτων, που το κόστος τους είναι μικρό, στους δύο χειμάρρους για την συγκράτηση του νερού της βροχής και εμπλουτισμό έτσι των υδροφόρων στρωμάτων της Υπέρειας Κρήνης (Κεφαλόβρυσο)», αναφέρει ο Δρ. Δημήτριος Καραμπερόπουλος.
