Δημοκρατική κατάκτηση ή παρωχημένη ιδέα; Το ζήτημα της κατάργησης του πανεπιστημιακού ασύλου επανέρχεται – για πρώτη φορά τόσο ψηλά στην πολιτική ατζέντα – καθώς η κυβέρνηση είναι έτοιμη να καταθέσει στη Βουλή νομοθετική ρύθμιση. Η απόφαση αυτή συμπίπτει με τη συμπλήρωση 45 χρόνων από την οριστική κατάρρευση της χούντας. Το ερώτημα είναι απλό: Ωρίμασε η ελληνική δημοκρατία σε τέτοιο βαθμό, ώστε να επιχειρήσει το επόμενο βήμα χωρίς να φοβάται, ότι θα χάσει κάτι από την κατάργηση του ασύλου; Eίναι κάτι περισσότερο από συμβολική η αξία του σε μία σύγχρονη ευρωπαϊκή δημοκρατία; «Το πανεπιστημιακό άσυλο ίσως κάποτε να είχε αξία. Όμως αφού για κακουργηματικές πράξεις επί της ουσίας έχει καταργηθεί προσπαθώ να βρω μία χρησιμότητα για την λεγόμενη ελεύθερη διακίνηση ιδεών…στην σημερινή εποχή του διαδικτύου. Μήπως πρέπει κάποτε και εμείς να ξαναδούμε το θέμα και να στερήσουμε από την δεξιά ένα βασικό επιχείρημα ότι δήθεν το άσυλο δίνει κάλυψη σε παράνομα στοιχεία …και συνεπώς μόνο ή δεξιά ασχολείται με την επιβολή της έννομης τάξης» επισημαίνει το μέλος της Προοδευτικής Συμμαχίας, κ. Χρήστος Νικόπουλος.
