«Πρέπει να αλλάξουμε τακτική για την αντιμετώπιση του κορωνοϊού στη χώρα μας, χρειάζονται αυστηρότερα μέτρα και εγκλεισμός , όπως και να πολλαπλασιάσουμε τα τεστ. Μετά να εφαρμόσουμε τη μέθοδο του Αυστριακού Καγκελάριου Κουρτς, που πήρε απόφαση να κάνουν τεστ όλοι οι Αυστριακοί». Αυτό δήλωσε εκφράζοντας την προσωπική και …μοναχική του όπως τόνισε άποψη, ο ευρωβουλευτής της ΝΔ και γνωστός δημοσιογράφος, Γιώργος Κύρτσος, που μίλησε στο Ράδιο Ένα 102,5 και στον Ηλία Κουτσερή.
Με αφορμή το «Λαβύρινθο της πανδημίας» (εκδόσεις ΚΛΕΙΔΑΡΙΘΜΟΣ), που είναι ο τίτλος που φέρει το νέο βιβλίο του, το στέλεχος της Ν.Δ. αναφέρθηκε στο θέμα του κορωνοϊού, των μέτρων αλλά και των οικονομικών συνεπειών αυτού.
Όπως τόνισε, «θα έχουμε επιστροφή στην καθημερινότητα ή τουλάχιστον σε μία νέα καθημερινότητα, από το ερχόμενο φθινόπωρο ή τον επόμενο χειμώνα». Σε ότι αφορά στην επιλογή της χώρας μας ως προς την αντιμετώπιση, υποστήριξε, ότι πρώτα αντιμετωπίζεις την πανδημία και μετά αναπτύσσεις την οικονομία. «Εδώ εμείς πάμε να το κάνουμε κάπως ανάποδα και δεν νομίζω ότι θα το καταφέρουμε». Όπως σημείωσε, «στο πρώτο κύμα πήραμε άριστα… στο δεύτερο κύμα είμαστε κάτω από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο».
-Από που ορμώμενος είχατε καταλήξει και νωρίς χρονικά είχατε πει, ότι έχουμε να κάνουμε με μία σύνθετη πρόκληση (αναφορικά με τον κορωνοϊό);
«Παρακολουθούσα κυβερνητικούς, αρμόδιους και μη αρμόδιους, ιδιαίτερα τον Μάρτιο και τον Απρίλιο, να παρουσιάζουν την πανδημία σαν κάτι παροδικό, δηλαδή ότι θα έχουμε γρήγορη ανάκαμψη, τουριστικό καλοκαίρι και διάφορα τέτοια, οπότε θορυβήθηκα. Έκατσα λοιπόν και έγραψα ένα βιβλίο στον εγκλεισμό, διαβάζοντας τι γίνεται σε όλον τον κόσμο και βλέποντας την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οπότε κατέληξα στο συμπέρασμα ότι η απειλή είναι πολύ σοβαρότερη και για την υγεία και για την οικονομία και την κοινωνία, απ’ ότι είχε αρχικά εκτιμηθεί. Νομίζω ότι έπεσα μέσα σε όλες τις εκτιμήσεις μου, εκτός ίσως από το εμβόλιο που ευτυχώς εμφανίστηκε πιο γρήγορα από τις προβλέψεις του ΠΟΥ, που όταν έγραφα το βιβλίο προέβλεπε ότι δεν θα μπορούσαμε να έχουμε μαζικό εμβολιασμό μέχρι το 2022, ενώ θα έχουμε μέσα στο πρώτο εξάμηνο του 2021, οπότε θα έχουμε επιστροφή στην καθημερινότητα ή τουλάχιστον σε μία νέα καθημερινότητα, από το ερχόμενο φθινόπωρο ή τον επόμενο χειμώνα».
-Άρα ίσως να ήταν και μία προειδοποίηση προς τους αναγνώστες για το τι πρόκειται να ακολουθήσει… Γιατί αναφέρεστε και σε οικονομικά δεδομένα και σε επιπτώσεις της πανδημίας
«Η βασική μου θέση στο βιβλίο και στον δημόσιο διάλογο, είναι ότι δεν μπορείς να αναπτύξεις την οικονομία αν δεν ξεμπερδέψεις με την πανδημία. Το επιχειρήσαμε το καλοκαίρι με τον Τουρισμό και το άνοιγμα δεν πήγε καλά. Είχαμε έσοδα μόλις το 20% αυτών του 2019 και πήραμε και ρίσκο υγειονομικό, ενώ χαλαρώσαμε και οι ίδιοι και τώρα βρισκόμαστε σε μία εξαιρετικά δύσκολη κατάσταση. Το χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η Κίνα που αντιμετώπισε την πανδημία και είναι η μόνη μεγάλη Δύναμη αυτή τη στιγμή που αναπτύσσεται και θα αναπτυχθεί με 8% και το 2021. Έχουμε το προηγούμενο ότι πρώτα αντιμετωπίζεις την πανδημία και μετά αναπτύσσεις την οικονομία. Εδώ εμείς πάμε να το κάνουμε κάπως ανάποδα και δεν νομίζω ότι θα το καταφέρουμε».
-Θεωρείτε ότι η πανδημία θα αλλάξει και δεδομένα μεταξύ μεγάλων οικονομιών σε επίπεδο ισορροπιών και με ανατροπές;
«Αυτή τη στιγμή ο μεγάλος κερδισμένος είναι η Κίνα. Γιατί ενώ στην αρχή λέγαμε για ένα νέο Τσέρνομπιλ που επιτάχυνε την πτώση του σοβιετικού καθεστώτος, έτσι ξεκίνησε κάπως και στην Κίνα… Στην αρχή δεν ξέρανε τι να κάνουνε και ο κόσμος άρχισε να φωνάζει και στη συνέχεια υπήρχε δυναμική παρέμβαση των παραγόντων και το αντιμετώπισαν με αυστηρό εγκλεισμό και τεστ σε όλον τον πληθυσμό και ψηφιακή παρακολούθηση των επαφών όλων των νέων κρουσμάτων με εφαρμογές σε όλα τα κινητά τηλέφωνα. Αυτά κάνανε και αυτή τη στιγμή έχουν 2-3 μήνες χωρίς νεκρό και τα κάνουν όλα και φεύγουν μπροστά. Η Κίνα έτσι αξιοποίησε μία πανδημία που ξεκίνησε από την ίδια-αυτό είναι το παράδοξο- και βέβαια η Ευρώπη έχει μείνει πολύ πίσω γιατί δεν έχει ενιαία πολιτική, ενώ στις ΗΠΑ ο Τραμπ υποτίμησε τον κίνδυνο και για προεκλογικούς λόγους. Τελικά έχασε τις εκλογές βάσει των κακών επιδόσεών του στην αντιμετώπιση της πανδημίας. Άρα είναι φανερό ότι η πανδημία είναι καταλύτης εξελίξεων. Άλλες προϋπήρχαν και άλλες θα δημιουργηθούν ανάλογα με τα χαρακτηριστικά της κάθε χώρας».
-Υπήρχε λέτε η δυνατότητα να κάνουμε ως Ελλάδα κάτι πιο ιδιαίτερο και καθοριστικό ως προς τα μέτρα;
«Στο πρώτο κύμα πήραμε άριστα. Στο δεύτερο κύμα είμαστε κάτω από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο. Ουσιαστικά ακολουθήσαμε την ευρωαμερικανική συνταγή. Αυτή είναι η διαχείριση του αριθμού αυτών που νοσούν βαριά και μπαίνουν στις ΜΕΘ και τον αριθμό των θανάτων. Ουσιαστικά είναι διαχείριση και όχι αντιμετώπιση της πανδημίας. Το άθροισμα βέβαια, μας κατατάσσει στους καλύτερους της ΕΕ, με 3 χιλιάδες θανάτους όμως, και δεν είναι παρηγοριά ότι πχ το Βέλγιο με ίδιο πληθυσμό έχει 17 χιλιάδες. Πρέπει να αλλάξουμε τακτική, και χρειάζονται αυστηρότερα μέτρα και εγκλεισμός και να πολλαπλασιάσουμε τα τεστ, και σε όλες τις περιοχές για να καταλάβουμε το πόσο έχει διαδοθεί ο κορωνοϊός. Μετά να εφαρμόσουμε τη μέθοδο του Αυστριακού Καγκελάριου Κουρτς, που πήρε απόφαση μέχρι τις 15 Δεκεμβρίου να έχουν κάνει τεστ όλοι οι Αυστριακοί για να γίνει καταγραφή του συνολικού προβλήματος. Μετά από 2 μήνες σκληρής προσπάθειας να έχουμε αυστηρή παρακολούθηση των νέων κρουσμάτων με ανάλογη ιχνηλάτιση. Τα είπα και στην ΚΟ της ΝΔ, αλλά έχουμε αποδεχθεί την ευρωπαϊκή άποψη να περιμένουμε τη σωτηρία από το εμβόλιο. Διαφωνώ βέβαια με αυτή, αλλά … είμαι μόνος μου».
-Δίνετε πάντως μία ιδιαίτερη διάσταση στο οικονομικό και κοινωνικό κόστος του κορωνοϊού στο βιβλίο σας για την Ελλάδα.
«Είναι τεράστιο το κόστος και δεν έχουμε καταλάβει ακόμη τι συμβαίνει γι’ αυτό και πέφτει πολύ η οικονομία χωρίς να έχουμε οργανώσει μία αποτελεσματική αντίδραση. Είχε προβλέψει στην εαρινή της έκθεση η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ότι θα είμαστε οι χειρότεροι. Θα καταφέρουμε να μην είμαστε οι χειρότεροι το 2020 αλλά θα είμαστε πολύ χαμηλά κατά 10-11% του ΑΕΠ. Έχουμε μεγάλη εξάρτηση από τον Τουρισμό, από τις Υπηρεσίες και την Εστίαση, και έχουμε πολλές μικρομεσαίες και οικογενειακές επιχειρήσεις που είναι οριακές και δεν έχουν πάντοτε σχέσεις με το τραπεζικό σύστημα για να συντηρηθούν την περίοδο της κρίσης. Οι ειδικοί της Ευρωπαϊκής Ένωσης μας προειδοποιούσαν ότι η Ελλάδα θα έχει τις χειρότερες επιδόσεις.
Η κυβέρνηση κάνει ό,τι μπορεί αλλά αν δεν έχουμε μία εντυπωσιακή στροφή στη βιομηχανία, στην εξαγωγική βιομηχανία, στην ψηφιακή μετάβαση, στις ΑΠΕ και στην ηλεκτροκίνηση που έχω προτείνει για τα ταξί και τα λεωφορεία, θα μείνουμε με τον Τουρισμό που θα είναι ο μεγάλος ζημιωμένος του νέου διεθνούς καταμερισμού εργασίας, που προκαλεί η πανδημία. Αν δείτε τα στοιχεία, η ελληνική οικονομία έπεσε στο τρίτο τρίμηνο του 2020 σε σύγκριση με το αντίστοιχο τρίμηνο του 2019, κατά 11%, αν και θεωρώ ότι θα πάμε στο 9-10%, αλλά στον ίδιο πίνακα μία μικρότερη χώρα, η Ιρλανδία, που είχε μπει και αυτή σε μνημόνιο είχε ανάπτυξη 8%, ένα συγκλονιστικό ποσοστό σε περίοδο κρίσης. Το μυστικό της Ιρλανδίας ωστόσο είναι ότι είναι η ευρωπαϊκή έδρα των αμερικανικών ψηφιακών «κολοσσών». Η πανδημία επιταχύνει την ψηφιακή μετάβαση της οικονομίας και της κοινωνίας και ενισχύει τη θέση των μεγάλων εταιρειών. Επομένως η μεταμοντέρνα Ιρλανδία τα πηγαίνει καλά, κι εμείς οι παραδοσιακοί δεν μπορούμε ν’ ανταποκριθούμε. Έχουμε ένα σύνθετο πρόβλημα, καθώς από τη μία δεν ξέρουμε πώς θα περάσει η πανδημία και πρέπει να αναδιαρθρώσουμε την οικονομία. Αυτό χρειάζεται οργάνωση, χρήματα και πρωτοβουλίες»…
-Είχατε δηλώσει, κάτι που… τρόμαξε, ότι στην ΕΕ δημιουργούνται οι συνθήκες για μία νέα μείωση των συντάξεων… Είναι υπαρκτός αυτός ο κίνδυνος;
«Είναι μαθηματικά βέβαιο θα έλεγα. Δεν θα συμβεί αύριο-μεθαύριο αλλά έχει αυξηθεί η ανεργία, ιδιαίτερα σε χώρες όπως η Ελλάδα και Ισπανία που έχουν παραδοσιακά πρόβλημα με αυτό το θέμα, οπότε χρηματοδοτείται λιγότερο το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης. Επίσης πέσανε οι μισθοί εξαιτίας της πίεσης που δέχεται ο ιδιωτικός τομέας, επομένως τόσο λιγότερες είναι οι εισφορές. Έχουμε επίσης επικράτηση της μερικής απασχόλησης γενικώς, άρα μερικώς χρηματοδοτούν το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης. Επίσης οι ψηφιακές εταιρείες, στην επιταχυνόμενη ψηφιακή μετάβαση, δεν έχουν καλή σχέση με το φορολογικό σύστημα με τους Αμερικανούς ν’ αντιδρούν στη φορολόγησή τους σε ευρωπαϊκό επίπεδο, οπότε δεν έχουμε έσοδα και οι περισσότερες από αυτές θεωρούν τους εργαζόμενους ως ένα είδος επιχειρηματιών ή συνεργατών, οπότε δεν τους καλύπτουν ασφαλιστικά και δημιουργείται μία νέα τάξη ανθρώπων που δεν έχουν πλήρη ασφάλιση και προοπτική συνταξιοδότησης. Για όλους αυτούς τους λόγους, αν δεν υπάρξει μία ευχάριστη έκπληξη οι συντάξεις θα πάνε προς τα κάτω»…
-Ας ελπίσουμε πάντως ότι θα γίνουν όλα όσα πρέπει…
-Όπως λέω και στο βιβλίο μου, η κατάσταση είναι τόσο δύσκολη που η αδράνεια και η απαισιοδοξία είναι πολυτέλεια.
