Η Ανδρομάχη αποτελεί την έμπνευση και τη βασική ηρωίδα του νέου βιβλίου του Βολιώτη συγγραφέα Κώστα Ακρίβου, το οποίο παρουσιάζεται σήμερα στις 19:00 στο Αμφ. Σαράτση (κτήριο Παπαστράτου) του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Ο συγγραφέας μίλησε στο Ράδιο ΕΝΑ και στον Ηλία Κουτσερή για την έμπνευσή του και τον επηρεασμό του για τη συγγραφή αυτού του βιβλίου του (κυκλοφορεί απ΄τις εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ), το οποίο αποτυπώνει τον κατατρεγμό του γυναικείου φύλου ανά τους αιώνες.
Ο κ. Ακρίβος αρχικά αναφέρθηκε στο ορθογραφικό λάθος που υπάρχει στον τίτλο του βιβλίου του, καθώς αναγράφει την Ανδρομάχη ως «Ανδρωμάχη».
«Είναι ένα εσκεμμένο ορθογραφικό λάθος που έχει προέλθει από μένα, γιατί ο συγγραφέας κάθε φορά ευθύνεται για τον τίτλο . Επειδή γράφοντας και ενασχολούμενος αρκετά με την ηρωίδα από τον Τρωικό Πόλεμο είδα με μεγάλη μου έκπληξη πως σε όλη τη διάρκεια του βίου της ερχόταν σε επαφή με άνδρες, που οι περισσότεροι είχαν ένα αρνητικό πρόσημο για τη ζωή της, παρά ένα θετικό. Συναντιέται με τον Αχιλλέα, ο οποίος θα δολοφονήσει τα επτά αδέρφια της και όπως γνωρίζουμε από την Ιλιάδα θα σκοτώσει και τον αγαπημένο της σύζυγο τον Έκτορα, θα ακολουθήσει ο τραγικός θάνατος του μικρού της παιδιού, του βρέφους, καθώς ο γιος του Αχιλλέα , ο Νεοπτόλεμος μαζί με τον Οδυσσέα θα το πετάξουν πάνω από τα τείχη της Τροίας και το βρέφος θα σκοτωθεί κι μετά την άλωση της Τροίας θα ακολουθήσει μια σειρά από επώδυνα γεγονότα . Θα συλληφθεί αιχμάλωτη από τον Νεοπτόλεμο, θα την φέρει στην Ελλάδα, όπου καθ’ οδών θα βιαστεί από τον Νεοπτόλεμο και θα έρθει στην τραγική στιγμή και σκηνή να πρέπει να αγαπήσει τον καρπό του βιασμού, το παιδί που θα γεννήσει.
Επόμενο ήταν ότι όλες αυτές οι επαφές της με τους άνδρες να με παρακινήσουν να αλλάξω το «ο», που είναι και η σωστή γραφή και να το βάλω «ω» για να τονίσω το πλήθος των ανδρών που σημάδεψαν τη ζωή της», εξήγησε χαρακτηριστικά ο συγγραφέας.
Τα έπη του Ομήρου ανήκουν στην παγκόσμια κοινότητα
Αναφερόμενος ο κ. Ακρίβος στο έναυσμα που του δόθηκε για τη συγγραφή της «Ανδρωμάχης», μίλησε για την έμπνευση που έχει λάβει από τα έπη του Ομήρου, τα οποία αποτέλεσαν μια καθημερινότητα τα 35 χρόνια που υπηρέτησε την δημόσια μέση εκπαίδευση.
Κάποτε, όπως εξομολογήθηκε ο ίδιος, δέχτηκε μία ερώτηση, ποιος ήρωας ή ηρωίδα από τον πόλεμο της Τροίας είχε την χειρότερη μοίρα. Τότε ο ίδιος σκέφτηκε και τους Τρώες και τους Αχαιούς, στο μυαλό του ήρθε ο Έκτορας, ο Πρίαμος, ο Αχιλλέας, αλλά και πολλές γυναίκες, όμως επέλεξε την Ανδρομάχη επειδή υπήρξε ένα πολλαπλό θύμα, πολλών ανδρών και περιστάσεων.
Μάλιστα, τόνισε πως τα ομηρικά έπη, η Ιλιάδα και η Οδύσσεια ανήκουν στην παγκόσμια κοινότητα και επεσήμανε ότι με την ανάγνωση, την απαγγελία, την ενασχόληση των ομηρικών επών έχουν γεννηθεί, έχουν μεγαλώσει γενιές ανθρώπων, όχι μόνο στη χώρα μας αλλά σε όλο τον κόσμο.
«Πέρα από τη φιλολογική προσέγγιση, την αναγνωστική απόλαυση που μπορεί να προσφέρουν για πολλούς δημιουργούς, όχι μόνο στον χώρο της λογοτεχνίας, γενικότερα στον καλλιτεχνικό κόσμο στη ζωγραφική, στο τραγούδι, στη γλυπτική αποτελούν πηγές έμπνευσης ακόμη και σήμερα και αυτό πιστεύω ότι είναι κάτι ενθαρρυντικό, με την έννοια ότι σκύβουμε σε πολιτιστικά δημιουργήματα αξεπέραστα, απαράμιλλου κάλους κι αυτά μας δίνουν την αφορμή να καθρεπτιστούμε απέναντί τους, να δούμε δικές μας συμπεριφορές, νοοτροπίες να δούμε γενικότερα τον κόσμο πως λειτουργεί σε σχέση με το χθες εάν έχει προοδεύσει, εάν έχει χειροτερέψει. Όχι μόνο μπορούμε αλλά και πρέπει να σκύβουμε σε τέτοια πολιτισμικά δημιουργήματα που είναι πηγή έμπνευσης», επεσήμανε.
Πάντοτε η γυναίκα αποτελούσε το εύκολο θύμα
Σε μία από τις πολλές και εξαιρετικές κριτικές που έλαβε «η Ανδρωμάχη» επισημαίνεται πως το βιβλίο του Κώστα Ακρίβου αποτελεί την επιτομή γυναικείας ψυχοσύνθεσης όταν αυτή τελευταία βάλλεται από παντού.
«Είναι πολύ σωστή κριτική προσέγγιση γιατί νομίζω ότι στο πρόσωπο της Ανδρομάχης και δυστυχώς είναι ένα ζήτημα φοβερά επίκαιρο, βλέπουμε τον κατατρεγμό που υφίσταται το γυναικείο φύλο λόγω της σωματικής κατά κύριο λόγο υστέρησης απέναντι στο ανδρικό φύλο και είτε σε περιόδους πολέμου, που θα ήταν ίσως και λίγο δικαιολογημένο, αλλά και σε περιόδους ειρήνης, πάντοτε η γυναίκα αποτελεί το εύκολο θύμα, είτε για τη δολοφονία, για την αιχμαλωσία, τον βιασμό είτε για τον καταναγκασμό και την υστέρηση σε εργασιακά ζητήματα και άλλα.
Θα ήταν μια προτροπή κάποια στιγμή να έρθει κάποια στιγμή αυτό που ευαγγελιζόμαστε η ισότητα των δύο φύλων», υπογράμμισε χαρακτηριστικά ο συγγραφέας.
Σε ότι αφορά στα ερεθίσματα που δέχεται από την κοινωνία για τη συγγραφή κι άλλων έργων, ο κ. Ακρίβος επεσήμανε ότι κάθε συγγραφέας και κάθε λογοτέχνης έχει πάντα τις κεραίες του προσανατολισμένες στα κοινωνικά ζητήματα, στην ιστορία, σε οτιδήποτε δρώμενο είτε από μυθολογική άποψη είτε από την τρέχουσα πραγματικότητα. Από κει και πέρα ανάλογα με τον βαθμό συγκίνησής του από το ερέθισμα που θα δεχτεί, ακολουθεί την πορεία του, σβήνοντας, γράφοντας και κρατώντας σημειώσεις μέχρι να ολοκληρωθεί το λογοτεχνικό του έργο.
« Έτσι δημιουργούνται τα διηγήματα, οι νουβέλες, τα μυθιστορήματα που όταν πλέον εκδοθούν πιστεύω ότι ανήκουν στους αναγνώστες, γιατί αυτοί θα τα προσλάβουν, με τον δικό τους τρόπο θα τα διαβάσουν, θα επεξεργαστούν, θα κρίνουν και θα βάλουν θετικό ή αρνητικό πρόσημο σε κάθε έργο», κατέληξε.
