Η ηθοποιός Θεοδώρα Παπαϊωάννου κάνει περήφανη την πόλη του Βόλου, καθώς κατάγεται από αυτήν και την αγαπά πολύ, αν και έφυγε μόλις στα 18 για να κάνει το όνειρό της πραγματικότητα. Δηλώνει, μάλιστα, πολύ χαρούμενη που ως καλεσμένη μίλησε στο Ράδιο ΕΝΑ και στο πολιτιστικό ένθετο του κεντρικού δελτίου ειδήσεων με τον Ηλία Κουτσερή, για την παράσταση που συμμετείχε στο Ηρώδειο, την μεταγλώττιση, ως ένα κομμάτι της δουλειάς που αγαπά πολύ, αλλά και για το δύσκολο κομμάτι της ηθοποιίας, που όμως, αν έχεις μεράκι, υπομένεις τα προβλήματα και τα καταφέρνεις.
«Ο Καραγκιόζης και ο μεγάλος ξεσηκωμός» στο Ηρώδειο, μια παράσταση της οποίας ο σκοπός ήταν πολύ σημαντικός. Θα ήθελα να μου πείτε κάποια πράγματα γι’ αυτό αλλά και για τον ρόλο σας…
Ο σκοπός, όπως είπατε, είναι πολύ σημαντικός και τα έσοδα θα διατεθούν για το Σπίτι του Ηθοποιού και στο Σ.Ε.Η (σ.σ. η παράσταση ανέβηκε την 1η Σεπτεμβρίου) . Είναι μια από τις ωραιότερες δουλειές που έχω κάνει, ίσως και η ωραιότερη. Είμαστε επί σκηνής 50 ηθοποιοί, τραγουδιστές και χορευτές. Είναι ένα υπερθέαμα το οποίο έγινε στο Ηρώδειο, που ακόμα και ενεργειακά αυτός ο χώρος είναι ό, τι καλύτερο υπάρχει για έναν ηθοποιό. Τι έργο το έχει γράψει ο Ζαχαρίας Ρώχας και θέλω προσωπικά να τον ευχαριστήσω που με έχει συμπεριλάβει, και μάλιστα σε έναν από τους πρωταγωνιστικούς ρόλους. Όσον αναφορά στο στήσιμο είναι εξίσου μοναδικό. Έχει παντού πίνακες του Ντελακρουά για την επανάσταση, οι ηθοποιοί γινόμαστε επί σκηνής οι πίνακες, και τα σώματά μας ζωντανεύουν από τους πίνακες, ενώ οι θεατές βλέπουν τμηματικά γεγονότα από τότε. Ο Καραγκιόζης είναι απλώς το ηρωικό πρόσωπο που συνδέεται με εκείνη την εποχή και έχει το δικό του άγχος σχετικά με το πώς θα καταλήξουν τα παιδιά του. Ο δικός μου ο ρόλος είναι η κορυφαία του χορού, έχοντας το πρόσωπο της Ελλάδας. Είμαι πολύ χαρούμενη και συγκινημένη γιατί το φορτίο που έχω αναλάβει είναι βαρύ.
Μακάρι να μπορέσει μια τέτοια παραγωγή να βγει στην περιφέρεια, και το λέω σε εσάς που είστε από τον Βόλο, καθώς η περιφέρεια «διψάει» για το θέατρο…
Ναι, το ξέρω και το καταλαβαίνω. Δεν φαντάζεστε τι χαρά θα μου έδινε να παίξω στην πόλη μου, στον Βόλο.
Είστε από τους ανθρώπους που άνοιξαν τα φτερά τους πριν κάποια χρόνια, πηγαίνοντας να αναζητήσετε το όνειρο της ηθοποιίας από την αρχή ή ήρθε στην πορεία του δρόμου σας;
Πάντα ήθελα να γίνω ηθοποιός, από μικρό παιδί. Μόνο που καταλαβαίνετε ότι για τους γονείς μου δεν ήταν πάρα πολύ εύκολο να αποδεχτούν ότι φεύγω 18 χρονών από την πόλη μου και πηγαίνω στην Αθήνα να σπουδάσω θέατρο. Έδωσα Πανελλαδικές εξετάσεις, πέρασα με επιτυχία στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής, όπου τελείωσα οικονομικά, ενώ ταυτόχρονα έδωσα εξετάσεις στο Υπουργείο Πολιτισμού και πέρασα στην Δραματική Σχολή. Εν τέλει, η οικογένειά μου το αποδέχτηκε, χάρηκε πολύ και είναι πάντα δίπλα μου. Στον πορεία, η ηθοποιία αποτέλεσε μονόδρομο, αν και έχω χρησιμοποιήσει το πτυχίο μου στα οικονομικά. Δούλευα σε τράπεζα, ταυτόχρονα με την θεατρική μου ομάδα για να μπορώ να την στηρίζω οικονομικά. Όταν μπήκα όμως στον χώρο της μεταγλώττισης και είχα έναν παραπάνω μισθό, κατευθείαν αποχώρησα και κυνήγησα το όνειρό μου.
Το να δημιουργήσεις μια θεατρική ομάδα είναι ένα δύσκολο εγχείρημα ωστόσο…
Είναι πάρα πολύ δύσκολο, γιατί εκτός από το θέμα του ηθοποιού, δηλαδή ότι παίζω σε μία παράσταση, με απασχολούσαν και όλα τα υπόλοιπα. Να «κλείσεις» το θέατρο για τις παραστάσεις, να περάσεις ένσημα στους ηθοποιούς που καλείς να υποστηρίξουν το όνειρό σου, τα ενδυματολογικά, και όλα όσα χρειάζεται μια παράσταση. Αυτό δεν σε αφήνει να ασχοληθείς και να εκφραστείς με το στοιχείο σου. Σε αυτή τη δουλειά (που ανέβηκε στο Ηρώδειο), το χαίρομαι 100%, γιατί το μόνο που με απασχολεί είναι ο ρόλος μου. Επίσης, ήταν δύσκολο, γιατί όταν ήρθα από τον Βόλο στην Αθήνα δεν είχα κανέναν γνωστό, ώστε να μπορέσω να εδραιωθώ στον χώρο. Η ομάδα με το όνομα «ΣυνARTηση» που είχα κάνει ήταν μια κινητή οντισιόν για μένα. Έτσι γνώρισα και τον Σπύρο Μπιμπίλα, με τον οποίο συνεργάστηκα, αλλά στην πορεία έγινε και κουμπάρος μου. Με την βοήθεια του Σπύρου ήρθαν και με είδαν άνθρωποι από τον χώρο της μεταγλώττισης σε μία παράσταση που έπαιζα στο θέατρο «Χυτήριο», από τον οποίο εν τέλει απορροφήθηκα και αγαπώ πάρα πολύ.
Η αγάπη και το μεράκι που έχει κανείς και βγαίνει προς τα έξω, γι’ αυτό που αναλαμβάνει να κάνει, έχει τον αντίκτυπό του και στον χώρο τον δικό σας, αλλά και στο κοινό, οπότε έτσι δημιουργείται και η αλυσίδα…
Έτσι ακριβώς! Και ξέρετε η δουλειά του ηθοποιού, η οποία είναι μια πολύ ψυχοφθόρα δουλειά και δεν πληρώνεται ούτως ή άλλως, δεν είναι από τις δουλειές που οι γονείς προτείνουν στα παιδιά τους, παίρνοντάς τους από το χέρι. Πρέπει να έχεις πολύ μεράκι για να το αντέξεις αυτό. Δεν είναι τυχαίο που από τα 12 παιδιά που ήμασταν στη Δραματική Σχολή αντέξαμε στον χώρο και το «πολεμάμε» οι … δύο.
Είναι δύσκολα τα πράγματα, πόσο μάλλον μετά τη χρονιά που περάσαμε, με τον κορωνοιό, τα μέτρα, αλλά και τα προβλήματα που δημιουργήθηκαν στον πολιτισμό, καθώς βρέθηκε στο στόχαστρο…
Βεβαίως! Αυτόν τον ενάμιση χρόνο δεν είχα δουλέψει καθόλου εφόσον ήταν κλειστά τα θέατρα, ενώ είχα κάποιες μικρές προτάσεις, αλλά επέλεξα να μην συμμετάσχω. Τώρα που ήρθε η παράσταση στο Ηρώδειο είπα κατευθείαν ναι, αλλά ανακάλυψα ότι η δουλειά του ηθοποιού δεν γίνεται υπό αυτές τις συνθήκες. Για παράδειγμα, πριν λίγες μέρες μαζευτήκαμε όλοι στο θέατρο για τη γενική μας πρόβα είχαμε το άγχος αν θα βγούμε όλοι αρνητικοί στα τεστ για τον ιό και αν θα μπορέσουμε να συνεχίσουμε. Είναι μια δουλειά άμεσης επαφής. Πριν, όταν παίζαμε σε έναν ανοιχτό χώρο μας ένοιαζε μόνο ο καιρός, ενώ τώρα υπάρχουν κι άλλοι συντελεστές για να ανέβει μία παράσταση. Είμαστε όμως αισιόδοξοι και θετικοί.
Πείτε μας λίγα λόγια και για την δουλειά της μεταγλώττισης…
Η μεταγλώττιση είναι ένα ξεχωριστό κομμάτι της δουλειάς του ηθοποιού. Δεν μπορώ να πω ότι το αγαπάω όσο το θέατρο, αλλά παρ’ όλα αυτά, είναι ένα πολύ ωραίο και ευχάριστο κομμάτι της ζωής μου. Επίσης, έχει αντίκτυπο και στον κόσμο. Μου στέλνουν μηνύματα στα social media και μου λένε, «Γεια σου Θεοδώρα, σε άκουσα στο τάδε έργο…». Έτσι συνειδητοποιώ ότι ο κόσμος δένεται με τους ηθοποιούς ακόμα και μέσω της φωνής. Μεταγλώττιση κάνω και σε παιδικά έργα, αλλά και σε ντοκιμαντέρ. Επίσης, είμαι επίσημος συνεργάτης της Disney και έχω κάνει πολύ γνωστές ταινίες, όπως τα Minions.
Ποια είναι τα επόμενα σχέδια σας, οι σκέψεις ακόμα και τα όνειρά σας, εφόσον σκεφτούμε αισιόδοξα ότι όλα θα πάνε καλά σχετικά με την πανδημία;
Είμαι φύση αισιόδοξος άνθρωπος και πάντα προσπαθώ να σκέφτομαι θετικά. Παρ’ όλα αυτά θα προτιμούσα να μην σας πω κάτι αυτή τη στιγμή γιατί είναι αρκετά νωρίς. Είχα την τύχη να βρίσκομαι σε αυτό το θεατρικό και το ανακοίνωσα τελευταία στιγμή. Όχι γιατί είμαι προληπτική, άλλωστε πάντα μοιράζομαι ό, τι ζω. Τώρα όμως είναι έτσι η κατάσταση που δεν μπορώ να ανακοινώσω κάτι. Η αλήθεια είναι ότι γνώρισα πολλούς καινούργιους ανθρώπους στη δουλειά και έχω τρεις προτάσεις για τον χειμώνα. Αν όλα πάνε καλά, θα είστε ο πρώτος που θα βγω για να το ανακοινώσω!
