Μέσα μας είναι το καλοκαίρι

Όλοι εμείς, που γεννηθήκαμε και μεγαλώσαμε την εποχή του ’80 και ’90, σίγουρα αναπολούμε με νοσταλγία όλα εκείνα τα καλοκαίρια που περάσαμε, όταν ξεκινούσαμε με το αυτοκίνητο του θείου και πηγαίναμε σε κάποια παραλία, εφοδιασμένοι με το χαρακτηριστικό ψυγειάκι που έκρυβε μέσα του σάντουιτς και φρούτα και ζαλωνόμασταν με ομπρέλες, ψάθες, πετσέτες, μπάλες, κουβαδάκια και όλα εκείνα τα πολύτιμα για εμάς τότε αξεσουάρ, που μας επέτρεπαν να παίζουμε αμέριμνοι με τις ώρες κάτω από τον ήλιο με τις ώρες.

Τότε, που καλοκαίρι δεν σήμαινε οπωσδήποτε διακοπές σε πεντάστερο ξενοδοχείο, αλλά αποδράσεις, κοντινές ή μακρινές, προσπαθώντας να ανακαλύψεις νέα μέρη. Τότε, που το καλοκαίρι είχε μυρωδιά από καρπούζι, που η συλλογή από βότσαλα ήταν αγαπημένη ασχολία, που ο ήλιος ήταν ο αγαπημένος μας φίλος, τα τηγανητά καλαμαράκια και οι πατάτες ήταν το αγαπημένο μας φαγητό, που τα μεσημέρια που έπρεπε να πάμε οπωσδήποτε για ύπνο ήταν το χειρότερο μας, τότε που δεν σώναμε να εμφανίζουμε φιλμ από τις φωτογραφικές μας, τότε που όσο τυχεροί είχαν, επισκέπτονταν τα εξοχικά τους και επέστρεφαν το Σεπτέμβριο μαυρισμένοι και ανανεωμένοι, τότε που οι «βουτιές» στη σαλάτα επιτρέπονταν και οι ντομάτες κομμένες κατευθείαν από το μποστάνι γέμιζε τον ουρανίσκο μας με γεύση, τότε που τα απογευματινά παγωτά ήταν σε καθημερινή βάση και το ατελείωτο παιχνίδι στις γειτονιές δεν σταματούσε, παρά μόνο όταν ακούγαμε την φωνή των μεγάλων να μας φωνάζουν ότι ήρθε η ώρα να μαζευτούμε, τότε που τα τζιτζίκια μας έκαναν συντροφιά μέχρι να κοιμηθούμε, τότε που ζούσαμε το σήμερα και περιμέναμε απλά να το αύριο για να περάσουμε ακόμη μια καλύτερη ημέρα. Όλα αυτά σκεφτόμουν, όταν άκουσα ένα κοριτσάκι στο δρόμο να παρακαλάει τον πατέρα της να πάνε για μπάνιο και το συνέκρινα με τις δικές μας περιπτώσεις, που το να πάμε για μια βουτιά το θεωρούσαμε δεδομένο, μπορεί και σε καθημερινή βάση.

Δεν ξέρω αν όλα αυτά τα παιδιά θα ζήσουν όλα όσα όμορφα περάσαμε εμείς, που ήταν ωραία γιατί ήταν όλα απλά, ανεπιτήδευτα, και τώρα, αναπολώντας εκείνες τις στιγμές, τις όμορφες αναμνήσεις από τα καλοκαίρια μας, νομίζω πως όχι. Άλλες οι καταστάσεις, πιο δύσκολες, χρόνος λιγοστός, χρήμα δεν υπάρχει, οι σχέσεις αναμεταξύ μας διαφορετικές. Και τώρα; Μόνο αν επικεντρωθούμε στο τώρα, μόνο αν κρατήσουμε την ουσία, μόνο αν ξαναβρούμε την ικανότητα να ξεχωρίζουμε τα αληθινά και τελικά μόνο αν προσπαθήσουμε να δούμε πάλι, όπως τότε, με μάτια παιδικά, μπορεί να βιώσουμε και πάλι το καλοκαίρι, γεμάτο από μυρωδιές, καταγάλανα νερά, παιχνίδια στην άμμο, νέες γνωριμίες, μουσική, ηλιοβασιλέματα…Τι λες; Έχουμε καιρό να το προσπαθήσουμε…

Εγγραφείτε στην ομάδα Magnesianews στο Viber για να λαμβάνετε ενημερώσεις.
Ακολουθήστε τη ροή Magnesianews στο Google News και μείνετε σε επαφή με ότι συμβαίνει.