Τώρα που ο καιρός έχει ανοίξει και πλησιάζουμε στο καλοκαίρι, μη μου πεις, αγαπημένε μου αναγνώστη, ότι δεν μετράς τις μέρες για να πας διακοπές. Κι αν τα οικονομικά πάλι δεν το επιτρέπουν, μη μου πεις ότι ακόμη και μια μονοήμερη απόδραση, έστω κάπου κοντά, δεν είναι στα άμεσα σχέδια σου. Η αλήθεια είναι πως μετά από αρκετούς δύσκολους μήνες που περάσαμε κατά την περίοδο του χειμώνα, νομίζω ότι κάτι τέτοιες μέρες ηλιόλουστες είναι που ο καθένας από εμάς θέλει να ξεφύγει. Το έχουμε ανάγκη να ξεσκάσουμε.
Να τα βρούμε λίγο με εμάς τους ίδιους. Να σκεφτούμε καθαρά, να δούμε τι θέλουμε, που πάμε, να αναθεωρήσουμε πρόσωπα και καταστάσεις. Να δούμε τα πράγματα από μια άλλη οπτική γωνία, ίσως και πιο καθαρά. Αν μου έλεγες τώρα βγάλε ένα εισιτήριο για κάποιον προορισμό, τον έχω ήδη βρει. Νομίζω ότι σε εκείνο το μέρος μπορεί πραγματικά το μυαλό μου να αδειάσει. Και είμαι σίγουρη, ότι και εσύ έχεις τον δικό σου, προσωπικό παράδεισο. Εκεί που όταν πηγαίνεις πραγματικά ηρεμεί το μέσα σου. Ξαναβρίσκεις τις ισορροπίες σου. Αν κάτι αγαπώ είναι τα ταξίδια. Όχι μόνο γιατί γνωρίζεις και βλέπεις πράγματα διαφορετικά, αλλά και γιατί μέσα από τις αποδράσεις γίνεσαι νομίζω πιο σοφός. Μακριά από τα σίγουρα, βλέποντας τα πράγματα από μια απόσταση καταλαβαίνεις πιο καλά. Θυμάμαι παλιά, που τα ταξίδια ήταν σε πιο συχνή βάση, πόσο ανυπομονούσα να μπω σε καράβι, τρένο, αεροπλάνο. Με πόση χαρά έφτιαχνα βαλίτσες και φανταζόμουν πως θα είναι εκεί που είχα επιλέξει να πάω.
Γιατί ναι, κάποτε υπήρξαμε και εμείς υπέρμαχοι της περιπέτειας και της ανακάλυψης νέων προορισμών. Μη κοιτάς τώρα που σκεφτόμαστε να πάμε μέχρι την Άφησσο, γιατί έχει ακριβύνει η βενζίνη. Τουλάχιστον ζήσαμε τι πάει να πει ενθουσιασμός να σχεδιάζεις ένα ταξίδι. Που θα πας, με ποιον, τι θα πάρεις μαζί σου, σε ποιες παραλίες θα κολυμπήσεις, ποια μουσεία θα επισκεφτείς. Και η μαγική στιγμή που μπαίνεις στο μέσο μεταφοράς και αυτομάτως όλα όσα σε απασχολούσαν έχουν φύγει από το μυαλό σου. Ακόμη ψάχνω να βρω πως γινόταν κάθε φορά που αναχωρούσα για κάπου, αναχωρούσαν και από το μυαλό μου όλα τα αρνητικά που μπορεί να με επηρέαζαν. Καμιά φορά λέω στον εαυτό μου ότι τουλάχιστον στάθηκα τυχερή και έχω πάει σε αρκετά μέρη και αν κάτι συμβουλεύω σε όλους είναι όσο μπορούν να ταξιδεύουν.
Να γεμίσουν με αναμνήσεις. Να αποκτήσουν νέες εμπειρίες. Να προτιμήσουν, αντί να κλείνονται μέσα στα σπίτια τους, μαζεύοντας λεφτά για υλικά αγαθά, να τα σπαταλήσουν για ταξίδια. Μόνο έτσι θα γίνουν πιο πλούσιοι. Γιατί όταν μεγαλώσεις προφανώς και δεν θα θυμάσαι το πανάκριβο φόρεμα που αγόρασες ή το ρολόι, αλλά το πόσο υπέροχα είχες περάσει σε εκείνο το ταξίδι. Τι λες; Για πού θα κλείσουμε εισιτήρια;
