Πόσο βαρετό θα ήταν

Μπορείς να φανταστείς, αγαπημένε μου αναγνώστη, έναν κόσμο όπου όλοι θα μοιάζαμε μεταξύ μας, θα κάναμε τις ίδιες σκέψεις και θα ενεργούσαμε το ίδιο; Εκτός του ότι ακούγεται στα αυτιά μου αρκετά βαρετό, νομίζω ότι δεν θα είχε και κανένα νόημα, άσε που δεν θα εξελισσόμασταν και σαν άνθρωποι. Αν κάτι χαρακτηρίζει αυτή την κοινωνία, είναι οι διαφορετικές στάσεις ζωής, οι απόψεις μας, κι αν κάνει κάτι ξεχωριστές τις αναμεταξύ μας σχέσεις, επέτρεψε μου να πω ότι δεν είναι ότι συμφωνούμε, αλλά ότι διαφωνούμε, ότι διαφέρουμε.

Κάθε ένας από εμάς είναι ένα διαφορετικό πλάσμα. Ανάλογα το μέρος που γεννήθηκε, την οικογένεια του, τον περίγυρο του, τα γονίδια του και ίσως και πολλά άλλα στοιχεία, επηρεάζουν τον χαρακτήρα του και καθορίζουν την μετέπειτα συμπεριφορά του. Έχω παρατηρήσει όμως κάτι που με ξενίζει κι αυτό δεν είναι άλλο από το γεγονός ότι πλάθονται χαρακτήρες, όχι ανάλογα με το πώς θέλει ο καθένας, αλλά πως πρέπει. Τώρα ποιος επιβάλλει αυτό το πρέπει μη με ρωτάς, εκείνοι οι ίδιοι ξέρουν.

Παρατηρώ λοιπόν σε ανθρώπους με τους οποίους συναναστρέφομαι ότι η συμπεριφορά τους, διαμορφώνεται ανάλογα με τον ποιον έχουν να κάνουν. Τελείως διαφορετικά θα ενεργήσουν απέναντι σε κάποιον με τον οποίο είναι πολύ κοντά, εντελώς διαφορετικά, με άλλους τρόπους σε κάποιον που μόλις γνώρισαν και πιθανόν έχουν να κερδίσουν κάτι από αυτόν. Αναρωτιέμαι, γιατί να πληρώνει το τίμημα να μην είναι κανείς ο εαυτός του; Γιατί κάποιος να συμπεριφέρεται με τέτοιο τρόπο, έτσι ώστε να ταιριάζει με το υπόλοιπο κοινωνικό σύνολο; Γιατί να καταπιεστεί κάποιος να δείχνει κάτι που δεν είναι και τι νομίζει ότι καταφέρνει;

Γιατί να ανέχεται πράγματα, που στην πραγματικότητα τον πειράζουν; Γιατί να μπορεί να λειτουργήσει μόνο εκεί που του προσφέρεται ασφάλεια; Ίσως γιατί έτσι έχει μάθει. Θα μου πεις ποια είσαι εσύ που θα κρίνεις πως θα συμπεριφέρεται ο άλλος. Δεν κρίνω αυτό. Αλλά το γεγονός ότι εκεί έξω ίσως να υπάρχουν δυστυχισμένοι άνθρωποι ακριβώς επειδή δεν κάνουν αυτό που θέλουν, αλλά αυτό που τους επιβάλλουν οι τάσεις, οι γύρω τους, η κοινωνία. Πόσο δύσκολο είναι τελικά σε αυτή τη ζωή να κάνεις αυτό ακριβώς που θέλει η καρδιά σου, χωρίς να παρεκκλίνεις ούτε κατ’ ελάχιστο από αυτά που πιστεύεις; Μήπως το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι να ξανασυστηθούμε με τον εαυτό μας; Έχω την εντύπωση πως χρειάζεται. Τουλάχιστον έτσι θα καταλάβουμε από πού ξεκινήσαμε, που φτάσαμε, αν είμαστε ικανοποιημένοι με αυτό που είμαστε σήμερα, κι αν όχι τι πρέπει να κάνουμε για να το αλλάξουμε. Ας το αλλάξουμε όμως, ακόμη κι αν δεν αρέσουμε σε όλους. Για τους άλλους δεν θα μπορέσουμε, τόσο απλά.

Εγγραφείτε στην ομάδα Magnesianews στο Viber για να λαμβάνετε ενημερώσεις.
Ακολουθήστε τη ροή Magnesianews στο Google News και μείνετε σε επαφή με ότι συμβαίνει.