Τα βάσανα φτάνουν στο τέλος

Αγαπημένε καραντινιώτη, αγαπημένη καραντινιώτισσα. Λίγες μέρες έμειναν, τον φάγαμε τον γάιδαρο και έμεινε η ουρά. Μια υπομονή να περάσει και η Πρωτομαγιά, που φέτος δεν θα μας βρει σε αγρούς να μαζεύουμε λέλουδα για το στεφάνι, ούτε σε ακρογιαλιές για να πλατσουρίζουμε τα πόδια μας, αλλά στο σπίτι να μετράμε σαν άλλοι φυλακισμένοι τις μέρες που θα μας φέρνουν πιο κοντά στην ελευθερία μας. Η αλήθεια είναι ότι αυτό το τριήμερο της Πρωτομαγιάς το λυπήθηκε η ψυχή μου έτσι χαμένο που θα πάει. Γιατί μη μου πεις ότι δεν θα κανόνιζες κάτι να κάνεις.

Στο έχω σίγουρο, μια εξόρμηση θα γινόταν για πλάκα. Ίσως να έκανες την πρώτη σου βουτιά, να έτρωγες το πρώτο σου παγωτό, να επισκεπτόσουν ένα μέρος στην Ελλάδα που τόσο ήθελες. Τι να κάνουμε όμως. Φέτος ο κ. Χαρδαλιάς έχει άλλα σχέδια για μας. Μένουμε σπίτι, γιατί θα ξαμολήσει λέει 3.000 αστυνομικούς να παραφυλάνε μη τυχόν και ξεμυτίσουμε, μη τυχόν και αρχίσουμε να ψήνουμε τίποτα αρνιά, μη τυχόν κι αρχίσουμε να παίρνουμε τις ρούγες σβάρνα, μη τυχόν και αρχίσουμε τις επισκέψεις σε φιλικά σπίτια. Τι να κάνουμε; Θα τον ακούσουμε κι αυτή τη φορά. Θα κάνουμε υπομονή.

Γιατί οι μέρες που θα είμαστε και πάλι ελεύθεροι πλησιάζουν. Και τότε; Ποιος μας πιάνει. Μου έλεγε μια φίλη τις προάλλες, πως θα είναι όταν αρχίζουν να ανοίγουν τα κέντρα εστίασης. Ανυπομονεί βλέπεις να πιούμε παρεούλα ένα τσίπουρο. Αναρωτιέται πως θα είναι τα πράγματα. Πως θα καθόμαστε, αν θα φοράμε μάσκα. Λες κι εγώ θα ήξερα. Το μόνο που ξέρω είναι πως μόλις μας δώσουν το ελεύθερο και μας πουν «τώρα βγαίνεται», για να πιεις ένα καφέ στην παραλία θα φτάσει Ιούλιος, αφού δεν θα βρίσκεις τραπέζι ούτε για πλάκα τις πρώτες εβδομάδες, όσο για τα κομμωτήρια και τα κέντρα αισθητικής;

Δεν το συζητώ. Προχθές το κομμωτήριο το οποίο επισκέπτομαι τελευταία, μας ενημέρωσε ότι ήδη ξεκίνησε μια λίστα αναμονής για όλους τους πελάτες έτσι ώστε όταν γίνει γνωστή η ακριβής ημερομηνία έναρξης του καταστήματος να καλούμε για να κανονίσουμε το ραντεβού μας. Νομίζω ότι πιο εύκολο θα είναι κάποιος πλέον να διοριστεί στο δημόσιο, παρά να βρει κομμωτήριο να κουρευτεί ή να βάψει ρίζα. Για τα νύχια; Μη γελάσεις. Έλεγε μια κοπέλα πως μια πελάτισσα ήταν διατεθειμένη να πληρώσει ακόμη και το πρόστιμο των 150 ευρώ για να πάει στο σπίτι της και να περιποιηθεί τα άκρα της. Μιλάμε για απελπισία, όχι αστεία. Τι να κάνουμε όμως, αγαπημένε μου αναγνώστη, υπομονή. Τα βάσανα μας φτάνουν στο τέλος, του εγκλεισμού τουλάχιστον…

Εγγραφείτε στην ομάδα Magnesianews στο Viber για να λαμβάνετε ενημερώσεις.
Ακολουθήστε τη ροή Magnesianews στο Google News και μείνετε σε επαφή με ότι συμβαίνει.