Την Κυριακή 16 Οκτωβρίου 2014 σε χώρο του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας πραγμα-τοποιήθηκε τιμητική εκδήλωση για το Βολιώτη Λαογράφο και Συγγραφέα Γιώργο Θωμά. Η εκδήλωση συνδιοργανώθηκε από πλήθος τοπικών φορέων στοιχείο που α-ποδεικνύει τη σημαντική παρουσία και πορεία του επιστήμονα κι ανθρώπου. Ένα ακόμη σημαντικό στοιχείο είναι ότι αυτή η εκδήλωση εντάχθηκε σε βραβεύσεις «εν ζωή» επιφανών ανθρώπων της προσφοράς, της Τέχνης και του πολιτισμού, ιδέα του Σεβασμιότατου Μητροπολίτη Δημητριάδος και Αλμυρού κ. Ιγνατίου, που φροντίζει «για τη διάσωση του πολιτιστικού αποθέματος». Ο Γιώργος Θωμάς υπήρξε όμως κι ένας σημαντικός δάσκαλος που ενέπνευσε συναδέλφους και μαθητές του στην πολύχρονη παρουσία του σε σχολεία της υπαίθρου αλλά και στην πόλη του Βόλου. Η ιδιότητα του μαθητή του για τρία σχολικά χρόνια από το 1977-1980, στο τότε 15ο Δημ. Σχ. Βόλου, μου δίνει τη δυνατότητα να μιλήσω γι’ αυτό το σημαντικό μέρος της πολύπλευρης προσωπικότητάς του αλλά και για τα «νοερά ταξίδια» που μας πρόσφερε στα χρόνια της μαθητείας μας κοντά του. Με συνέπεια, γνώση και αξιοσύνη , έχοντας την εκπαιδευτική εμπειρία αλλά και το τάλαντο του ερευνητή –σκαπανέα της ε-πιστημονικής γνώσης, άφησε ανεξίτηλο το στίγμα και την προσωπική του συμβολή στη διαπαιδαγώγησή μας . Ο Γιώργος Θωμάς υπήρξε πρωτοπόρος χρησιμοποιώντας παιδαγωγικές μεθόδους , με τις οποίες οι μαθητές βιωματικά προσέγγιζαν τη γνώση και μάθαιναν να αγαπούν τον τόπο τους και να είναι περήφανοι γι’ αυτόν χωρίς στερεότυπα ή φανατισμούς, ώστε να εξελιχθούν σε κοσμοπολίτες . Προέβλεπε ότι οι μαθητές του πρέπει να αποκτήσουν ευρύτερη κριτική και ευέλικτη σκέψη, πιο ισχυρή ψυχική και πνευματική θωράκιση και ηθικές αξίες τέτοιες που θα είναι η πανοπλία προστασίας τους σε ένα περιβάλλον χωρίς σύνορα. Θα πρέπει να τονιστεί ότι η παιδεία ενός έθνους, πρέπει να συμβολίζει και να δουλεύει όλη την ιστορική του μοίρα. Ένας λαός είναι συνδεδεμένος παθητικά αλλά και ενεργητικά με την ιστορία του. Η ιστορία του τον συνοδεύει λειτουργώντας θετικά επάνω του. Πίστη του ήταν από τα σχολεία να βγαίνουν μαθητές που θα είναι ικανοί ως αυριανοί πολίτες να διαχειρίζονται σωστά τις πληροφορίες που δέχονται καθημερινά, να αξιολογούν και να ιεραρχούν τις καταναλωτικές τους συνήθειες, αλλά και να εντρυφούν στις αιώνιες και αναλλοίωτες εκείνες αξίες που στήριξαν τον πολιτισμό μας κάνοντάς τον καλύτερο για τη δική τους γενιά και για τις επόμενες. Πολιτισμός είναι ν’ αφήνεις πολιτισμό και στους επόμενους . Το χάρισμα της αφήγησης , το χιούμορ, οι πολλές γνώσεις του καθήλωναν τάξεις με 35-40 μαθητές χωρίς να χρειάζεται «χάρακας» ή αυστηρότητα που εκδηλώνονταν στα πρώτα μεταδιδακτορικά χρόνια. Η αυλή του σχολείου κι οι εκπαιδευτικοί περί-πατοι στο «Καζανάκι» άνοιγαν φτερά στη φαντασία μας κι ο Δάσκαλός μας μετα-μορφώνονταν σε οδηγό στο «να αδράξουμε την ημέρα» , σαν ένας άλλος κύκλος χαμένων ποιητών. Ο Γιώργος Θωμάς τιμήθηκε ως Λαογράφος – Συγγραφέας για το πλούσιο και υπο-δειγματικό λαογραφικό-συγγραφικό έργο του και την προσφορά του στην Ε.Θ.Ε., για εμάς, όμως, τους μαθητές του θα τιμάται πάντα ,γιατί ήταν ο δάσκαλός μας. Ήταν αυτός που μας μύησε στις αρχές για ένα καλύτερο κόσμο μαζί με τη γλυκιά , σχεδόν μητρική , παρουσία της συζύγου – συντρόφου του, δασκάλας μας , της κυρίας Καίτης κατά τις τρεις πρώτες τάξεις του δημοτικού. Δεν είναι τυχαία η έκφραση, ότι δίπλα σε ένα σπουδαίο άνδρα στέκεται μια εξίσου σπουδαία γυναίκα. Κλείνοντας , φαίνεται ότι η επιλογή , ορισμένων από τους μαθητές του, να επιλέ-ξουμε τον εκπαιδευτικό χώρο σίγουρα δεν είναι τυχαία.
