Αυτές τις δύσκολες στιγμές για τον πολιτισμό στο Δήμο Βόλου, βρεθήκαμε με τον Πρώην Πρόεδρο του Καλλιτεχνικού Οργανισμού Δήμου Βόλου, και γνωστό Καρδιολόγο της πόλης κύριο Γιάννη Τσιώλη και μοιραστήκαμε την εμπειρία του όταν ο Βόλος κατείχε εξέχουσα θέση στα πολιτιστικά δρώμενα της χώρας.
Συνέντευξη στην Ιστορικό Τέχνης Φαίη Τζανετουλάκου
Φ.Τ. Κύριε Τσιώλη στο πρόσφατο παρελθόν ο Βόλος γνώρισε μεγάλη άνθιση στον τομέα του πολιτισμού. Θα θέλατε να μοιραστείτε με τους αναγνώστες μας τις πιο σημαντικές στιγμές του Βόλου κατά τη διάρκεια της τότε άκρως δημιουργικής εμπλοκής σας στο τιμόνι του Καλλιτεχνικού Οργανισμού και με αυτόν τον τρόπο να αναδείξουμε την πολιτισμική του αξία ώστε να μην ξεχαστεί;
Γ.Τ. Ο πήχης εκείνη την εποχή είχε ανέβει πολύ ψηλά. Ανάμεσα σε πολλά άλλα, ιδρύθηκε Ανώτερη Σχολή Δραματικής Τέχνης στην πόλη μας αναγνωρισμένη από το ΥΠΠΟΑ, τα Εικαστικά Εργαστήρια μετακόμισαν στο νέο τότε κτιριακό συγκρότημα του Κάραγατς και “ενηλικιώθηκε” η Συμφωνική Ορχήστρα Νέων αλλά και η εξαιρετική Δημοτική Σχολή Χορού, ένα διεθνώς αναγνωρισμένο σχήμα. Το 2002 ο ΚΟΔΒ ήδη απασχολούσε 220 εργαζομένους!
Αλλά ας τα πάρουμε από την αρχή. Επί δημαρχίας Κουντούρη το 1988 τελέσθηκε η πρώτη παράσταση στο Δημοτικό Θέατρο Βόλου, ο Μαγικός Αυλός, με τον αείμνηστο βαρύτονο Κώστα Πασχάλη.
Είχαμε κάνει συμβόλαιο με τη Λυρική Σκηνή, το Εθνικό Θέατρο, το Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν, το ΚΒΘΕ, την Κρατική Ορχήστρα Ελληνικής Μουσικής αλλά και το Half Note Jazz Club, και ανεβάζαμε κάθε χρόνο τα πιο σημαντικά έργα της κλασικής δραματουργίας μαζί με τις γνωστότερες όπερες αλλά και πρωτοπόρα σχήματα όπως το χοροθέατρο του Κωνσταντίνου Ρήγου. Στις αξέχαστες παραστάσεις όπως της Τόσκα και της Όπερας της Πεντάρας, συνέρρεαν χιλιάδες συμπολίτες μας για να τις απολαύσουν. Αλλά και η Εστουδιαντίνα του Ανδρέα Κατσιγιάννη έδωσε την πρώτη της παράσταση μαζί μου.
Το 2002 τα Χριστούγεννα, οι χορευτές των Kirov που αφομοιώθηκαν στο Κορεάτικο σχήμα των Universal Ballet, ήρθαν στο Βόλο για να παρουσιάσουν την υπερπαραγωγή του Καρυοθραύστη, με πολύ μειωμένο εισιτήριο σε σχέση με τα εισιτήρια του Μεγάρου Μουσικής Θες/νίκης.
Φ.Τ. Ο Βόλος υπήρξε και πυρήνας καλλιτεχνικής εκπαίδευσης.
Γ.Τ. Βεβαίως! Μεγάλη έμφαση δόθηκε και στα Κέντρα Νεότητας του ΚΟΔΒ που μυούσαν τα παιδιά στις διάφορες μορφές των Τεχνών, αλλά και στο Δημοτικό Ωδείο όπου εγκαινιάσαμε νέα τμήματα όπως το τμήμα Ελληνικού Τραγουδιού, το Τμήμα Αναγεννησιακής Μουσικής, τη Μουσική Τεχνολογία κ.α. Πάνω από 3000 παιδιά φοιτούσαν σε όλα αυτά τα Κέντρα στις αρχές του 2000, τα οποία πάντα πλαισίωναν και τις εκδηλώσεις. Ταυτόχρονα το Κέντρο Τέχνης Τζιόρτζιο ντε Κίρικο θέσπισε εκθεσιακές ανταλλαγές με την Εθνική Πινακοθήκη και τη Συλλογή Αβέρωφ στο Μέτσοβο, αλλά και έργα από τη Συλλογή Κωστάκη, τη Συλλογή Ιωάννου και από το estate Γουναρόπουλου.
Φ.Τ. Ένα φυτώριο δημιουργίας και πολιτισμού τότε ο Βόλος λοιπόν. Μιλήστε μας για το θεσμό του Μουσικού Θεάτρου
Γ.Τ. To 1995 θεσπίστηκε το ετήσιο Φεστιβάλ Μουσικού Θεάτρου Βόλου με Πρόεδρο τον Δαμιανό Σαλτίκη και διευθυντή τον Δημήτρη Μαραγκόπουλο που τότε διεύθυνε την πρωινή ζώνη του Μεγάρου Μουσικής, με το Βόλο ενεργό μέλος του Δικτύου Πολιτιστικών Πόλεων, μαζί με Λάρισα, Βέροια, Καλαμάτα. Εμφανίστηκαν τεράστια διεθνή ονόματα όπως το Μαύρο Θέατρο της Πράγας, ο Μαρσέλ Μαρσώ, οι Ρώσοι Derevo, οι Cirque Le Masque, Βέλγοι Bureaux Dix, οι ομάδες χιπ χοπ Geometronomics, Kafig και Urban Tap, η Ιταλική Nuova Campagnia di Canto Popolare, και αντιπρόσωποι του Θεάτρου Δρόμου και της Performance όπως ο Michael Moschen και οι Floz Production. Επίσης ήμασταν οι πρώτοι εκτός Αθήνας που εισήγαμε τους υπέρτιτλους στις παραστάσεις μας. Κάθε μεσημέρι επίσης υπήρχε δελτίο πολιτισμού στην τηλεόραση για τα δρώμενα της ημέρας! Ήμασταν επίσης πολύ δεκτικοί στις εξωτερικές παραστάσεις και συμπαραγωγές στο θερινό θέατρο και το τελευταίο καλοκαίρι της θητείας μου εμφανίστηκαν στο Βόλο 45 έργα.
Φ.Τ. Ξεναγήστε μας σε κάποιες αξέχαστες στιγμές σας
Γ.Τ. Η διασκευή του La Strada του Φελίνι με πρωταγωνιστή τον Σπύρο Φωκά που παίξαμε και στο Ηρώδειο. Οι Αρτούρο Σαντοβάλ και Άλντι Μέολα, αλλά και η Χάννα Σιγκούλα σε τραγούδια του Γερμανικού Καμπαρέ. Τη θυμάμαι να τραγουδάει τη Λιλί Μαρλέν και ανατριχιάζω! Θυμάμαι επίσης πόσο πετυχημένο υπήρξε το 7ο Διεθνές Φεστιβάλ Μουσικού Θεάτρου με την παραγωγή “Το Τραγούδι στον Ελληνικό Κινηματογράφο” με τη Δήμητρα Γαλάνη, παραγωγή τότε του Κέντρου Μουσικού Θεάτρου Βόλου. Επίσης στην Παλαιά Ηλεκτρική το 2003 δόθηκε η παράσταση Ολυμπιάδα για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004. Στο Κτίριο Σπίρερ έπαιξε ο Αρμένης το Ζάρι του Κεχαϊδη. Η Πολυφωνική Χορωδία του Καρκάλα και η Φιλαρμονική επίσης είχαν σημαντική παρουσία. Στην Επίδαυρο επί διεύθυνσης Μαβίδη παίξαμε την Ανδρομάχη σε σκηνοθεσία Σπύρου Ευαγγελάτου.
Φ.Τ. Ο Βόλος έγινε γνωστός και στην επικράτεια και στο εξωτερικό!
Γ.Τ. Σε αυτό βοήθησαν εξαιρετικού συνεργάτες όπως ο Δ. Μαραγκόπουλος και ο Σ. Κόγκαν με τη Συμφωνική Ορχήστρα Βόλου (η καλύτερη εκτός Αθήνας και Θεσσαλονίκης) και τη Λαϊκή Ορχήστρα. Ο Κόγκαν έδωσε στο Μέγαρο Αθηνών συναυλία για τους Αθάνατους της Ολυμπιάδας με σολίστα τον Δημήτρη Σγούρο ο οποίος κατόπιν εμφανίστηκε και στον Βόλο όπου έκανε ρεκόρ εισιτηρίων. Με τη Συμφωνική εμφανιστήκαμε στο Μιλάνο και με τη Συμφωνική Νέων στην Κύπρο καλεσμένοι από τον Δήμαρχο της Λάρνακας. Αλλά και στο Ηρώδειο και στην Επίδαυρο με το ΔΗΠΕΘΕ. 5000 θεατές απήλαυσαν τη θρυλική Λιλιπούπολη στο Ηρώδειο στα πλαίσια του Φεστιβάλ Αθηνών, παραγωγή και αυτή του Κέντρου Μουσικού Θεάτρου Βόλου υπό την καλλιτεχνική διεύθυνση του Δημήτρη Μαραγκόπουλου, με την καταπληκτική Σαβίνα Γιαννάτου, τον Σπύρο Σακκά, μαζί με τη Συμφωνική Ορχήστρα υπό τον Συμεών Κόγκαν και την παιδική χορωδία της Σχολής Μωραϊτη. για την τόσο επιτυχημένη ραδιοφωνική σειρά που λάμπρυνε το Τρίτο Πρόγραμμα από το 76 ως το 80. Αυτήν την άνθιση του πολιτισμού πόσο θα ήθελα να την ξανανιώσω!
Πηγή: Volos Out
