«Απλά μαθήματα ακτιβισμού» θα δώσουν σήμερα στις 19:45 οι Κώστας Βολιώτης και Νίκος Ασλάνογλου παρουσιάζοντας στην Εξωραϊστική το βιβλίο τους. Ο κ. Ασλάνογλου μίλησε στο Ράδιο ΕΝΑ και στον Δημήτρη Καρεκλίδη λίγες ώρες πριν την παρουσίαση για το ξεκίνημα της συγγραφικής ιδέας αλλά και για τον σκοπό του βιβλίου. Ο επί 30 χρόνια ακτιβιστής από την Βέροια αναφερόμενος στον ακτιβισμό σχολίασε πως πρόκειται για δράσεις απλών, καθημερινών ανθρώπων που διεκδικούν απλά τα δικαιώματά τους.
Η ιδέα «γεννήθηκε» την περίοδο του κορωνοϊού με τις συνεχείς καραντίνες να οδηγούν στην απραξία τους φίλους Νίκο Ασλάνογλου και Κώστα Βολιώτη. Ο δεύτερος είχε την αρχική ιδέα. Εφόσον υπήρχε χρόνος θα μπορούσαν οι δύο φίλοι να συγκεντρώσουν κάποιο υλικό από διάφορες ακτιβιστικές δράσεις για να τις έχουν συγκεντρωμένες.
« Αφού συγκεντρώσαμε φωτογραφικό υλικό και βίντεο, είπαμε αρχικά για δική μας χρήση να βάλουμε και κάποια λόγια για κάθε δράση. Σε πολλές δράσεις υπήρχαν πολύ ενδιαφέροντα στοιχεία. Βάλαμε κι αυτά και είδαμε ότι μαζεύεται ένα πλούσιο υλικό που θα μπορούσε να δημοσιοποιηθεί. Ο Κώστας σκέφτηκε ότι θα μπορούσε να γίνει βιβλίο και καταλήξαμε σε αυτή την έκδοση. Χάρηκα πολύ για την καλή ποιότητα του υλικού. Είναι μια πολύ καλή ευκαιρία να είναι περήφανος ο γιος μου και η εγγονή μου για τον παππού της», επεσήμανε χαρακτηριστικά ο κ. Ασλάνογλου.
Σύμφωνα με τον ίδιο το βιβλίο δεν προτρέπει κανέναν να παρανομήσει, καθώς τα γραφόμενά του είναι δεδομένα που συγκεντρώθηκαν από ακτιβιστικές δράσεις, χωρίς οι συγγραφείς να προτρέπουν τους αναγνώστες να κάνουν το ίδιο.
« Μέσα από το βιβλίο φαίνεται πως απλοί, καθημερινοί άνθρωποι, αλλά με ένα ισχυρό θέλω, οδηγήθηκαν σε αυτό τον τρόπο διεκδίκησης γιατί δεν υπήρχε κανένας άλλος. Το βιβλίο δείχνει απλούς ανθρώπους να διεκδικούν απλά τα δικαιώματά τους, τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο», υποστήριξε ο Βεροιώτης ακτιβιστής
Η στιγμή που θυμάται
Στα 30 χρόνια ακτιβιστικών δράσεων ο κ. Ασλάνογλου έχει πολλά να θυμάται, ξεχωρίζει όμως, όπως ανέφερε, την κατάληψη του αεροπλάνου της Ολυμπιακής για την επίθεση στην Γιουγκοσλαβία. «Πιστεύουμε ότι η χειρότερη ρύπανση είναι το αίμα, είτε αυτό είναι ουκρανικό, είτε γιουγκοσλάβικο, ιρανικό, ελληνικό, ποντιακό ή βλάχικο. Αυτή ήταν μία επικίνδυνη και μία ενέργεια που έλαβε και παγκόσμια δημοσιότητα», σχολίασε.
Συνέχισε δε, λέγοντας πως οι ακτιβιστικές δράσεις των συγγραφέων έχουν να κάνουν με πράγματα που αφορούν στον καθημερινό πολίτη. «Εάν συμβαίνουν πράγματα γύρω μας και τα προσπερνάμε, είμαστε καταδικασμένοι να τα ζήσουμε κι εμείς. Εμείς δεν σταματήσαμε τον πόλεμο, ωστόσο φωνάξαμε, ακούστηκαν κραυγές δικές μας αντί της σιωπής. Εμείς λέμε ότι ήταν καλό που υπάρχουν απλοί, καθημερινοί πολίτες, της διπλανής πόρτας που έχουν άποψη και με κίνδυνο τη λένε. Δεν βιαιοπραγούν εναντίον κανενός , δεν βρίζουν κανέναν, δεν αντιστέκονται στα όργανα της τάξης, κοιμούνται σε κρατητήρια, γιατί ξέρουν ότι παρανομούν κι έχουν επίγνωση των συνεπειών», τόνισε χαρακτηριστικά.
Να μην κλείσει η υπόθεση και να μην πέσουν οι τόνοι
Ο κ. Ασλάνογλου αναφέρθηκε και στην δίκη των πολιτών και μερικών μελών της Περιβαλλοντικής Πρωτοβουλίας Μαγνησίας, η οποία τελικά αναβλήθηκε και αφορά στην κατηγορία της διατάραξης κοινής ειρήνης, όταν εισέβαλαν στο γραφείο της Αντιπεριφερειάρχη Μαγνησίας διαμαρτυρόμενοι για την ρύπανση.
«Αυτή η υπόθεση δεν πρέπει να κλείσει σύντομα και δεν πρέπει να πέσουν οι τόνοι. Πρέπει να μείνει ορθάνοιχτη από την Διοίκηση, εάν ονομάζεται δικαστικό μέρος, εάν ονομάζεται διοίκηση των Αθηνών, κεντρική διοίκηση ή περιφερειακή διοίκηση, αλλά δεν πρέπει να κλείσει. Γιατί αυτοί οι άνθρωποι έκαναν αυτό το «έγκλημα»; Πρέπει να μην κλείσει και να ρωτήσουν οι αρμόδιοι γιατί οδηγήθηκαν σε αυτή τη λύση. Οι πολίτες δεν έχουν καλή εικόνα για τη δημόσια διοίκηση, γιατί έχει μεγάλο πρόβλημα νόμιμης λειτουργίας. Οι πολίτες μετά από μάταιες νόμιμες ενέργειες έγγραφες, οδηγούνται τάχα σε ακραίες καταστάσεις, ενώ ακραία είναι αυτά που ζούμε και συμβαίνουν. Οδηγούνται ή τους οδηγούν εκεί τους πολίτες», είπε ο κ. Ασλάνογλου και σημείωσε ότι οι πολίτες συνειδητά παρανόμησαν, είναι παράνομη η ενέργειά τους, αλλά το διακύβευμα είναι πολύ πιο σπουδαίο από την παρανομία τους .
«Αυτοί οι άνθρωποι παλεύουν για τη δημόσια υγεία, για την υγεία του περιβάλλοντος και προσπαθούν να αφυπνίσουν τη διοίκηση», κατέληξε ο ακτιβιστής και συγγραφέας.
