Και εκεί που πάω να αναθαρρήσω, αγαπημένε μου αναγνώστη, ότι υπάρχουν και φωνές που έχουν κάτι να πουν, ότι ασχολήθηκαν με την πολιτική νέοι άνθρωποι, με φρέσκιες ιδέες, που δεν ανήκουν σε πολιτικά «τζάκια» και θέλουν πραγματικά να προσφέρουν, ανοίγω την τηλεόραση και απογοητεύομαι. Και άντε, εγώ στα 34 μου, που έχω δει δυο – τρία πράγματα παραπάνω που αφορούν την πολιτική και τους πολιτικούς μας, γνωρίζω και μπορώ να ξεχωρίσω.
Αλήθεια, όμως, αναρωτιέμαι, αγαπημένε μου αναγνώστη, στα νέα παιδιά, που για πρώτη φορά θα κληθούν να ψηφίσουν, τι μπορείς να πεις και πώς να πείσεις ότι όλοι δεν είναι ίδιοι; Τι να απαντήσεις σε ένα νέο παιδί, που πασχίζει να βρει μια δουλειά και από πού να αντλήσεις να του δώσεις λίγο θάρρος ότι τα πράγματα μπορούν να αλλάξουν; Όταν καθημερινά ερχόμαστε αντιμέτωποι με φαινόμενα που μας απογοητεύουν. Θέλεις πρόσφατα παραδείγματα; Η Ραχήλ.
Που πηγαίνει πριν κάνει μια εμφάνιση απαραιτήτως στο κομμωτήριο και συνδυάζει πάντα άψογα κολιέ με χρώμα μπλούζας. Ναι, αυτή με το εκτυπωτήριο χρημάτων. Ο Χαικάλης και όλος αυτός ο «θίασος» που μου απέδειξε για ακόμη μια φορά ότι ορισμένοι ποτέ δεν είχαν και δεν θα αποκτήσουν ποτέ «ούτε ιερό, ούτε όσιο». Τα ποσοστά της Χρυσής Αυγής, που μπορεί να μειώθηκαν, αλλά δεν θα ξεχάσω ποτέ την γυναίκα που άκουγε από τηλεφώνου τον Μιχαλολιάκο να απευθύνει από τις φυλακές διάγγελμα και να βάζει τα κλάματα, και εγώ να μένω με το στόμα ανοιχτό. Όλους εκείνους, που για να βολευτούν ακόμη μια φορά, δεν δίστασαν να μετακινηθούν από το ένα κόμμα στο άλλο, υποτίθεται για το καλό της χώρας και το δικό μας.
Και που θέλω να καταλήξω, αγαπημένε μου; Στο γεγονός πως το μεγαλύτερο πρόβλημα αυτής της κοινωνίας, είναι η άνοδος και η επικράτηση της ασημαντότητας. Πετάγεται ο κάθε ανίδεος, ρίχνει μια ανοησία και αμέσως γίνεται πρώτο θέμα. Είπε η Ραχήλ ότι θα εκδώσει ευρώ. Συγνώμη κιόλας, αλλά χέστηκε η φοράδα στ’ αλώνι.
Ποιός σοβαρός άνθρωπος θα νοιαζόταν για το τι είπε η Ραχήλ και η κάθε Ραχήλ; Η ανεργία η ανέχεια και τα οικονομικά ζητήματα λύνονται ή τουλάχιστον η λύση τους μπορεί να δρομολογηθεί. Σ’ αυτό τη χώρα όμως, όπου κάθε στοιχείο λογικής έχει καθαιρεθεί, απορώ εάν υπάρχει λύση για την επικράτηση της ασημαντότητας και αρχίζω να συγκλίνω προς την άποψη του Πάνου Καμμένου πως μας ψεκάζουν.
Δεν εξηγείται αλλιώς…
Καληνύχτα Κεμάλ, αυτός ο κόσμος δε θα αλλάξει ποτέ…Πιο επίκαιρος από ποτέ ο στίχος του Γκάτσου, εκτός και αν…
