Κοίταξε λίγο πιο προσεκτικά την πορεία κάποιου ανθρώπου που εκτιμάς. Θα δεις, ότι είναι ο άνθρωπος που του άρεσαν τα δύσκολα, που δεν θέλησε να πάρει το εύκολο μονοπάτι, που πήρε τα ρίσκα του και ας είχε την ευκαιρία να πάρει κάποιες πιο αναμενόμενες επιλογές. Πιθανόν και αυτό τον άνθρωπο να τυχαίνει να τον θαυμάζεις, αφού κατάφερε, έστω και με λάθη, παραλείψεις και πολλά σκαμπανεβάσματα, να φτάσει το επίπεδο της ζωής του σε ένα σημείο που για να είναι ζηλευτό.
Και δεν μιλώ οικονομικά. Μιλάω ουσιαστικά. Ξέρεις κάτι; Πολύ χαίρομαι όταν διαβάζω ή γνωρίζω κιόλας, ανθρώπους που μέσα από τις όποιες αστοχίες του, τις δυσκολίες, την προδοσία, την ατυχία, κατάφεραν τελικά να ορθοποδήσουν και να κρατήσουν ψηλά το κεφάλι τους. Ποιος σου είπε ότι ο πετυχημένος γείτονας σου δεν έτυχε κακομεταχείρισης, δεν προδόθηκε, δεν τον φθόνησαν, δεν τον εξαπάτησαν, δεν τον εξευτέλισαν; Μπορεί στην αρχή να του φαινόταν δύσκολο, μπορεί να μην ξέχασε εύκολα, μπορεί να άργησε να κερδίσει τον σεβασμό των γύρων του, μπορεί να πέρασε από διάφορες διακυμάνσεις η ζωή του, αλλά μέσα από όλα αυτά κατάφερε να γίνει το πρόσωπο που σήμερα εσύ θαυμάζεις. Δεν ξέρω αν αυτοί οι άνθρωποι διαθέτουν κάποιο είδος σοφίας ή είναι απλά έξυπνοι. Προφανώς όμως πρόκειται για ανθρώπους με μυαλό. Από εκείνους που λίγα λένε, αλλά πολλά πράττουν. Που δεν κάνουν θόρυβο με την παρουσία τους, αλλά αντίθετα η σιωπή τους πολλές φορές επιδρά θετικά στο να πετύχουν τα σχέδια τους. Και είναι αλήθεια, αγαπημένε μου αναγνώστη, ότι ανθρώπους που δουλεύουν κάτω από απόλυτη μυστικότητα, τους σέβομαι δυο φορές. Τους εκτιμώ αφάνταστα.
Τι και αν κάνουν λάθη; Τι και αν δεν φυσάει πάντα κατά πως θέλουν και τους χαλάνε τα σχέδια; Τι και αν πήραν κάποια στιγμή μια λάθος απόφαση; Αν εμπιστεύτηκαν τα λάθος άτομα; Αν «έφαγαν» τα μούτρα τους; Δεν σταμάτησαν λεπτό, ούτε τους πήρε η κάτω βόλτα. Έμαθαν από τα όποια λάθη τους, κράτησαν τις αναμνήσεις που ήθελαν, έμαθαν να ξεχωρίζουν το σωστό από το λάθος, πήραν παραμάσχαλα την ατάκα που σε παροτρύνει να λες πως κάθε εμπόδιο σε βγάζει σε καλό, πήραν το χρόνο τους, κράτησαν τις αποστάσεις τους, δεν φοβήθηκαν, διδάχτηκαν από τις «σφαλιάρες» της ζωής. Και μόνο ως παράδειγμα μπορούμε να έχουμε αυτούς τους ανθρώπους, που αν μη τι άλλο, «σπάζοντας» ορισμένες φορές, έμαθαν από τι πραγματικά είναι φτιαγμένοι…
