Έχω σχεδόν ένα μήνα που εγώ και το κινητό μου «χωρίσαμε». Ή για να είμαι ακριβής με «παράτησε». Βαρέθηκε να το κοιτάω κάθε λίγο και λιγάκι, να πατάω βιαστικά τα κουμπιά του γράφοντας μηνύματα, να ψάχνω να βρω αριθμούς και ονόματα, να κρατάω σημειώσεις, να προσπαθώ να μπω στο ίντερνετ και όσο το καημένο ερχόταν το καλοκαίρι, τόσο πιο πολύ όδευε προς την εξόντωση. Και μια μέρα, έκλεισε για πάντα.
Ούτε ένα χρόνο δεν με άντεξε. Εγώ φταίω που αποφάσισα μετά από τόσα χρόνια να ξεφορτωθώ εκείνη την παλιά συσκευή, που εκείνη και αν είχε περάσει τα μύρια όσα. Μόνο το πόσες φορές είχε πέσει κάτω από το κρεβάτι φτάνει για να με θυμάται. Αν μου έλεγες πάντως, πριν από λίγο καιρό, ότι θα έπρεπε να αποχωριστώ το κινητό μου τηλέφωνο, θα σου έλεγα ότι δεν παίζει τέτοια περίπτωση. Να όμως που παίζει και παραπαίζει και δεν είναι μόνο αυτό, μου αρέσει κιόλας. Ξέρεις τι είναι να έχεις «ξεφορτωθεί» όλους εκείνους τους ενοχλητικούς, που δεν είχαν μεσημέρι και βράδυ, ότι ώρα ήθελαν σε ενοχλούσαν με θράσος;
Ξέρεις τι είναι να μην έχεις το άγχος αν ξεφόρτισε το κινητό, αν έχεις χρόνο ομιλίας, αν όντως πήγε το μήνυμα που έστειλες στον αποστολέα που ήθελες; Ξέρεις τι είναι να περιμένεις πλέον να χτυπήσει το σταθερό σου τηλέφωνο, εκεί που μόνο όσοι εσύ θες ξέρουν και μπορούν να σε βρουν; Μαγεία, αγαπημένε μου.
Τώρα θα μου πεις, πως μπορεί κάποιος που έχει μάθει να ζει με την τεχνολογία να αντέξει χωρίς να κοιτάει μια οθόνη. Δηλαδή πριν κάμποσα χρόνια πως μπορούσαμε και επιβιώναμε; Πως μπορούσαμε να κανονίζουμε τις δουλειές μας χωρίς να είναι απαραίτητο να μιλήσουμε με τον άλλο καμιά δεκαριά φορές στο κινητό; Πως ήταν τόσο εύκολο να κλείσουμε ένα ραντεβού, και να θεωρούμε δεδομένο ότι θα είμαστε και οι δυο στο σωστό σημείο, τη σωστή ώρα, χωρίς να πρέπει να στείλουμε πέντε μηνύματα για να φιξάρουμε ένα ραντεβού για καφέ; Πολλά πράγματα, λόγω τεχνολογίας, έχουν γίνει ευκολότερα στην καθημερινότητά μας.
Άλλα όχι. Σε αυτό φταίμε και εμείς και πως το χειριστήκαμε. Άσε την αποξένωση. Ο καθένας έχοντας το κινητό στο χέρι του σε μια παρέα που υποτίθεται έχει βγει έξω για να διασκεδάσει, στον εικονικό κόσμο του, να προσπαθεί τι; Μάλλον να αποδείξει ότι εξαρτιέται από την τεχνολογία. Γι αυτό, όσο μπορέσω, θα προσπαθήσω να επιβιώσω χωρίς κινητό, σιγά το πράγμα δηλαδή. Εξάλλου, η ζωή είναι εκεί έξω και έχει πιο σημαντικά πράγματα να δούμε και να κάνουμε, εκτός οθόνης…
