Τακτοποιημένη ζωή. Ξέρεις τι θα κάνεις από την ώρα που θα ξυπνήσεις, μέχρι τι ώρα θα πέσεις για ύπνο. Την έχεις γεμίσει με δεκάδες κουτάκια. Από εδώ οι οικονομικές υποχρεώσεις, από εκεί τα ερωτικά, από εκεί τα «πρέπει», παραπέρα τα «δεν». Όσο για τα «θέλω» τα έχεις τοποθετήσει σε ένα κουτάκι, να μην τα βλέπει το μάτι, μπας και τα ξεχάσεις, λες και εκείνα δεν έρχονται να σε βρουν. Γελιέσαι, αγαπημένε μου. Και σε αυτή την περίπτωση. Όπως και στο ότι ξεχνάς την καρδιά σου. Αυτά που σου υποδεικνύει εκείνη. Και τι επειδή πόνεσες μια φορά; Τι σημαίνει;
Ότι θα την προστατεύεις σε τέτοιο σημείο που δεν θα αναπνέει; Δεν θα νιώθει; Προτιμάς τη μοναξιά; Είναι πιο ασφαλές έτσι για σένα; Για να μην ξαναπονέσεις ε; Έτσι όμως δεν νιώθεις τη ζωή σου άδεια; Πόσο να αντέξεις να μένεις μόνος; Μέχρι τι στιγμή που θα έρθει κάτι και θα τα ανατρέψει όλα. Ένα πρόσωπο. Ένα βλέμμα. Μια χειραψία. Και τότε αρχίζεις να νιώθεις αλλιώς. Και σκέφτεσαι «καλά πως άφησα εγώ να περνάει έτσι ο καιρός, χωρίς να ζω ουσιαστικά;». Και αρχίζεις να βγαίνεις, να μιλάς, να γελάς, να ξενυχτάς, να πίνεις, να ταξιδεύεις, να βάζεις τέρμα την μουσική. Ξέρω. Καμιά φορά φοβάσαι ότι κάτι θα γίνει και θα κατέβεις απότομα από το ροζ συννεφάκι σου. Πάρε όμως τα ρίσκα σου. Ζήσε αυτό που σου συμβαίνει. Τώρα. Μη σκεφτείς καθόλου το αύριο. Και ας υπάρχει πιθανότητα να πληγωθείς πάλι.
Και ας μην έρθουν τα πράγματα έτσι όπως τα ονειρεύεσαι. Και ας μην ξέρεις πόσο θα κρατήσει. Και ας τελειώσει, λίγο πριν το χορτάσεις. Πάρε το ρίσκο και ζήσε ρε γαμώτο. Επέτρεψε στον εαυτό σου να νιώσει τη χαρά του να μοιράζεσαι, να νιώθεις. Ζήσε τη στιγμή. Αφέσου. Και ας κάνεις λάθος. Εμπιστεύσου το ένστικτο σου. Απόλαυσε τη μαγεία που σου προσφέρει μια στιγμή και ας μην ξέρεις που θα σε οδηγήσει. Είναι ωραίο να ρισκάρεις, αγαπημένε μου. Ένα ρίσκο άλλωστε δεν είναι όλη μας η ζωή; Ένα εισιτήριο που κάποιος μας το έδωσε και είπε «τόλμα, βγες εκεί έξω και δείξε τους τι πάει να πει να ζεις». Πόσο απέχει αυτή η φράση από τη ζωή που κάνεις; Αναρωτήσου. Και αν έχεις χρόνο ακόμη, και αν θέλεις, και αν κουράστηκες να παραπονιέσαι για τη ρουτίνα, αφέσου, ζήσε, γιατί σήμερα που ξημέρωσε η μέρα, άνοιξες τα μάτια σου, σήμερα μόλις ξεκινά η μέρα της υπόλοιπης ζωής σου. Παρέα με όλους τους αγαπημένους σου. Τυχερέ…
