Έρωτας κι αγάπη. «Φεύγει το ένα κι έρχεται το άλλο», λένε. Ο έρωτας είναι εγωιστής κι αγάπη μοιράζεται, πως «αυτά δεν πάνε μαζί». Μα τι λένε; Ξέρω για έρωτες που καταπίνουν ανάσες και σώματα, αλλά κι αγάπες που λατρεύεις κάθε τι που ανήκει στον άνθρωπό σου. ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ.
Ξέρω για έρωτες βασανιστές, που θες να βγάλεις τα νύχια της κάθε μιας περαστικής που κοιτάει τον Έναν σου, αλλά κι αγάπες στοργικές, που σέβεσαι τις επιλογές ζωής που αυτός έχει κάνει, πριν βρεθείς στο διάβα του. Ξέρω για έρωτες που λαχταρούν να μοιραστούν μερικές ώρες στο τηλέφωνο, να κατασπαράξουν τον χρόνο του άλλου λαίμαργα, ατίθασα, αλλά κι αγάπες που σέβονται τον χρόνο που διαθέτει κι ο άλλος σε άλλα πρόσωπα.
Υπάρχουν έρωτες που ξέρουν τη θέση τους, όχι τη σειρά τους. Δεν υπάρχει σειρά με νουμεράκι στην ουρά αλλαντικών του σούπερ μάρκετ. Έρωτες που καίγονται για μια ολιγόωρη συνάντηση, μυστική, μια ένωση σαν μύηση σε απόκρυφα μυστήρια, αλλά και αγάπες που την προσμένουν στωικά, σαν νηστεία καθαρμού ψυχής. Ξέρω για έρωτες που σου ρουφάνε το αίμα με μπουρί σόμπας, αλλά κι αγάπες που ένα χάδι τους σε ταξιδεύει σε αναμνήσεις μιας παραλίας το ηλιοβασίλεμα, με δυο σουβλάκια, μια λεμονάδα και χαχανητά.
Ξέρω για έρωτες που σε κρατάνε ξύπνια, μέχρι να ‘ρθει αυτός στον ύπνο σου και να σε σφίξει σαν γαλλικό κλειδί το παξιμάδι. Ξέρω για έρωτες που τις νύχτες γελάνε μαζί κρυφά πίσω από κλειδωμένες πόρτες στα χωριστά τους σπίτια μέχρι το ξημέρωμα. Ξέρω για έρωτες που έκαναν τον καφέ σου σκέτο, από ‘κει που ήταν γαλακτομπούρεκο. Ξέρω για έρωτες που κάναν τα τσιγάρα σου πακέτο από στριφτά.
Ξέρω για έρωτες που κοιτάνε το ρολόι τους, αλλά ταυτόχρονα χαρίζουν την αιωνιότητα χωρισμένη σε στιγμές, και για αγάπες που ένα φιλί ξεπλένει κάθε πληγή που αιμορραγεί. Ξέρω για έρωτες που δεν ξέρουν πόσες ανάσες έχουν, κι εισπνέουν κάθε φορά την τελευταία τους. Ξέρω για έρωτες που μαχαιρώθηκαν και δηλητηριάστηκαν αλλά και για αγάπες που γεννήθηκαν από στάχτες. Ξέρω για έρωτες που έχασαν τα όρια λογικής και τρέλας κάπου στην αρχή της διαδρομής, αλλά και για αγάπες που βρήκαν ισορροπίες σε σχοινιά τεντωμένα, πάνω από πεινασμένα άγρια θηρία.
Ξέρω έρωτες που η απουσία έγινε δάκρυ κι αϋπνία, αλλά κι αγάπες που έκαναν τους μήνες να περνούν σαν τρεχούμενο νερό, την ίδια στιγμή. Λευκό και μαύρο, χωρίς να ανακατεύονται σε γκρι, ξέχωρα, μαζί και μόνα τους.
Με άλλα λόγια: Ξέρω για έρωτες κι αγάπες που έκαναν τον Ρωμαίο και την Ιουλιέτα να μοιάζουν ότι πέθαναν από κακή συνεννόηση.
