Για πες μου τώρα. Είσαι από εκείνους που προτιμάς να παίζεις ή να βάζεις κανόνες; Μη το σκεφτείς πολύ. Απάντησε γρήγορα. Στο έγραφα και χθες. Ο χρόνος δεν μας περιμένει. Τρέχει και εμείς από πίσω του κάνουμε το ίδιο. Σκέφτηκες άραγε ποτέ, πόσες στιγμές, πόσες ημέρες, φεύγουν έτσι, χωρίς να κάνεις τίποτα, χωρίς να χαρείς κάτι, εντελώς ανεκμετάλλευτες; Πόσες μέρες, γυρνάς στο σπίτι και αναρωτιέσαι «Μα, τι έκανα εγώ σήμερα; Πιο το νόημα;». Δεν υπάρχει.
Εκ πείρας σου λέω ότι αρκετές φορές έχω πιάσει τον εαυτό μου να ζει «κενές» ημέρες. Άνευ ουσίας. Θα μου πεις, γιατί το κάνουμε αυτό, ενώ ξέρουμε. Γιατί μας αρέσει, νομίζω, αγαπημένε μου αναγνώστη, να γκρινιάζουμε ότι να, περνάει ο καιρός και δεν κάνουμε τίποτα. Και η ζωή συνεχίζεται. Και δεν θα σταματά να τρέχει, ούτε θα κάνει στάση για να περιμένει εμάς. Υπάρχει πιθανότητα να σε προσπεράσει ξέρεις, αλλά υπάρχει και η πιθανότητα, που στο χέρι σου είναι, να την προλάβεις εσύ, να γαντζωθείς πάνω της και να πορευτείτε παρέα. Άκουγα τις προάλλες, στην τηλεόραση να διαφημίζουν μια κρέμα προσώπου, και στην προσπάθεια τους να πείσουν το κοινό ότι πρόκειται για καλό προϊόν, είπαν «σταματήστε το χρόνο τώρα, φορώντας την». Τι λένε; σκέφτηκα. Ποιος είναι ικανός να σταματήσει το χρόνο; Τα έχει καταφέρει άραγε κανείς, και δεν τον έχουμε μάθει; Ο χρόνος θα κυλάει, θα περνάει, και μαζί του θα πορευόμαστε, μεγαλώνοντας και εμείς.
Και ξέρεις, πρέπει να συμφιλιωθούμε με το θέμα «χρόνος». Όχι ηλικιακά, σιγά, ο καθένας μπορεί να νιώθει όσο θέλει. Αλλά δεν νομίζεις, αγαπημένε μου, ότι πρέπει να του δείξουμε τον ανάλογο σεβασμό και αγάπη; Νομίζω ότι δεν έχουμε κατανοήσει και στην ουσία δεν έχουμε αγαπήσει το χρόνο που μας έχει δοθεί, τον ολόδικο μας χρόνο. Για σκέψου. Τον αξιοποιείς όσο μπορείς καλύτερα; Πέρα από κανόνες. Παίζεις το παιχνίδι του; Γιατί τι θεωρείς ότι είναι ο χρόνος και η ζωή; Ένα παιχνίδι. Πήγαινε λίγο πίσω, στα παιδικά σου χρόνια, τότε με το κρυφτό, το κυνηγητό. Θυμάσαι να είχαν κανόνες; Κι αν είχαν, ελάχιστοι θα ήταν. Κάπως έτσι, θέλω να πιστεύω, πως είναι και η ζωή μας. Δεν χρειάζεται να υπάρχουν κανόνες για να παιχτεί σωστά. Γι αυτό σκέψου λίγο, αγαπημένε μου. Τελικά, τι προτιμάς; Τους κανόνες και τις θεωρίες ή το παιχνίδι; Και αν δεν μπορείς να απαντήσεις άμεσα, τι λες να το κάνεις αφού πρώτα δεχτείς εκείνη την πρόσκληση για το παιδικό πάρτι; Σίγουρα θα σε βοηθήσει.
