Είμαι σίγουρη, αγαπημένε μου αναγνώστη, ότι έχεις γνωρίσει τουλάχιστον ένα ζευγάρι που η γνωριμία τους δεν ξεκίνησε με τους καλύτερες οιωνούς, που υπήρξε μια κόντρα, αλλά κατέληξε σ’ έναν μεγάλο έρωτα και μια σχέση ζωής. Γνωρίζοντας ένα τέτοιο ζευγάρι πρόσφατα, που εξιστορούσε τον τρόπο γνωριμίας τους, σκεφτόμουν ότι κανείς από τους δύο τους, ούτε στα πιο τρελά του όνειρα, θα σκεφτόταν ότι μια αρχική γνωριμία «μίσους», θα μπορούσε να καταλήξει σε μια τέτοια αγάπη. Θα μου πεις, στην αρχή, μέχρι να γνωρίσεις τον άλλον, τον περνάς από διάφορα τεστ. Ειδικά τεστ αντοχής νεύρων.
Άντε όμως να κρατήσει για κανένα μήνα αυτό, παραπάνω πάει αλλού το πράγμα. Αυτό σκεφτόμουν, όταν ήρθε και ένα άλλο ζευγάρι στο μυαλό μου, που φυσικά, αν και μετά από πολυετή σχέση, χώρισε. Απορούσα πάντοτε πως κατάφερναν να επιβιώνουν, αφού όποτε και να τους συναντούσα, πάντα η συζήτηση θα κατέληγε σε καυγά τους. Για το παραμικρό. Και η αλήθεια είναι, πως όσο και να βλέπουμε σε σήριαλ στην τηλεόραση ζευγάρια να μαλώνουν και να σφάζονται και μετά από λίγο να φιλιούνται και να αγκαλιάζονται, στην πραγματικά τα πράγματα διαφέρουν. Πόσο να μπορέσεις να αντέξεις να μαλώνεις συνεχώς; Δεν φτάνουν τα προβλήματα, η πίεση και το άγχος της δουλειά; Δεν φτάνει που η καθημερινότητα σε «χτυπά» αλύπητα, θα πρέπει να ανέχεσαι και έναν άνθρωπο, που αντί να σε χαλαρώνει θα σε τσατίζει περισσότερο και θα κάνει το σπίτι σας να θυμίζει εμπόλεμη περιοχή; Εννοείται πως μετά από μια κουραστική ημέρα, θέλεις να γυρίσεις στο σπίτι και να βρεις έναν άνθρωπο να σε περιμένει με μια αγκαλιά ανοιχτή, χωρίς νεύρα.
Πόσο χαίρομαι όταν ακούω ανθρώπους να λένε πόσο ευτυχισμένοι είναι όταν μετά από μια φουλ ημέρα με δουλειές και τρεχάματα, βρίσκουν καταφύγιο ζεστασιάς και αγάπης στο σπίτι τους. Όταν γυρνούν κατάκοποι, ανοίγουν την πόρτα και αντικρίζουν τα φωτεινά και χαρούμενα πρόσωπα της οικογένειας τους. Όταν «σκασμένοι» από τα προβλήματα και τις σκοτούρες και τα οικονομικά άγχη, ξέρουν ότι θα γυρίσουν στο σπίτι και θα χαλαρώσουν. Θα γελάσουν, θα πιούνε ένα ποτήρι κρασί, θα παίξουν, συμπεριφερόμενοι έτσι ακριβώς όπως έκαναν όταν ήταν στους πρώτους μήνες της σχέσης τους. Ναι, μην σου φαίνεται παράξενο. Υπάρχουν και τέτοια ζευγάρια. Ακόμη και σήμερα, που έχουμε αφήσει όλη αυτή τη δύσκολη κατάσταση που βιώνουμε ως χώρα, με την αβεβαιότητα για το αύριο να μας επηρεάσει, υπάρχουν ζευγάρια που κάθονται και συζητάνε, αναζητούν λύσεις στα προβλήματα τους, είναι εκεί ο ένας για τον άλλον ουσιαστικά. Μακριά από εγωισμούς, τσατίλες, προσποιήσεις, αλλά ώριμα και συνετά, κρατούν ο ένας το χέρι του άλλου και προχωρούν. Ακριβώς όπως βλέπεις κάποια ηλικιωμένα ζευγάρια στο δρόμο, που σε κάνουν να πιστεύεις ότι τελικά υπάρχει ανιδιοτελής αγάπη, βλέποντας τη γυναίκα να φορά στον άντρα της το μπουφάν για να μην κρυώσει.
