Ο φόβος. Συναίσθημα που βιώνεις για κάθε ενδεχόμενο κίνδυνο ή απειλή. Συναίσθημα που φυτρώνει μέσα σου από την πρώτη στιγμή που αρχίζεις να αντιλαμβάνεσαι τον κόσμο γύρω σου. Βρίσκει μια καλή θέση, γραπώνεται και φωλιάζει εκεί για πάντα. Κι όσο τον ποτίζεις, αρχίζει κι απλώνεται. Ζει μαζί σου. Από την πρώτη στιγμή που αντιλαμβάνεσαι τον κόσμο γύρω σου, τον φυτεύουν μέσα σου. Κι αυτός, ριζώνει καλά και θεριεύει όσο περνάνε τα χρόνια…
Φόβος μην πέσεις. Φόβος μη χτυπήσεις. Φόβος μην πάθεις τίποτα. Φόβος μην αρρωστήσεις. Φόβος μη πεταχτείς στο δρόμο. Φόβος μη χαθείς, μη σε αρπάξουνε, μην πάρεις καραμέλα από αγνώστους. Φόβος μη σε κλέψουνε στα ρέστα. Φόβος μην γίνεις κακός μαθητής. Φόβος μήπως δε σπουδάσεις. Φόβος μήπως κάνεις σεξ πριν την ώρα σου. Φόβος μην αφήσεις καμία έγκυο/μη μείνεις έγκυος. Φόβος μην κολλήσεις καμιά αρρώστια. Φόβος μη μπλέξεις με κακές παρέες. Φόβος μην αρχίσεις το κάπνισμα. Φόβος μη πάρεις ναρκωτικά. Φόβος που γυρνάς αργά το βράδυ. Φόβος μην πάθεις τίποτα. Φόβος μη σε ληστέψουνε, μη σε σκοτώσουνε, μη σου ρίξουνε τίποτα στο ποτό σου και σε βιάσουνε. Φόβος όταν φεύγεις απ’ το σπίτι. Φόβος που θα είσαι μόνος. Φόβος αν θα τα καταφέρεις να καταφέρεις να ζήσεις μόνος. Φόβος μη σε μπλέξουνε στα κόμματα. Φόβος μη σε κάνουνε αναρχικό ή αριστερό. Φόβος μη μπλέξεις με χασίσια. Φόβος μη μπλέξεις πουθενά. Φόβος μήπως και δε βρεις δουλειά. Φόβος μήπως δεν παίρνεις καλά λεφτά. Φόβος μήπως δεν κάνεις ότι σου λένε και σε απολύσουνε. Φόβος ότι θα σε απολύσουνε.
Φόβος ότι οι ξένοι έχουνε πάρει όλες τις δουλειές. Φόβος ότι θα σου φάνε το ψωμί. Φόβος ότι θα σου πάρουνε το σπίτι, τα λεφτά, τη δουλειά, τη γυναίκα/τον άντρα. Φόβος για τους τρομοκράτες. Φόβος ότι δε μπορείς να κοιμάσαι ήσυχος τα βράδια. Φόβος για την νέα γρίπη. Φόβος για τα παιδιά σου. Φόβος για την αρρώστια. Φόβος για το θάνατο. Φόβος για την οικονομική κρίση. Φόβος ότι δε θα έχεις χρήματα να ζήσεις. Φόβος να ξοδέψεις. Φόβος να ψωνίσεις. Φόβος να βγεις από το σπίτι σου. Φόβος μη και δεν κάνεις το σωστό. Φόβος μη χάσεις τον παράδεισο.
Φόβος για τα πάντα. Ζούμε σε μια κοινωνία που οι άνθρωποι φοβούνται τα πάντα, επειδή έτσι έχουν μάθει. Όσο εύκολα φυτεύεται μέσα τους ο φόβος, όσο εύκολα θεριεύει, τόσο δύσκολο είναι να ξεριζωθεί. Γίνονται φοβικοί, καχύποπτοι, ανασφαλείς κι εξαρτημένοι. Βλέπουν παντού εν δυνάμει εχθρούς και κάνουν τα πάντα για να προστατέψουν το έχειν τους από αυτούς, φτάνοντας σε ακρότητες που δεν είναι ικανοί να συνειδητοποιήσουν. Σαν να έχουν υποστεί πλύση εγκεφάλου, δρουν με μίσος και φανατισμό. Ουσιαστικά, αυτό είναι που φοβίζει εμένα…
Να μην είναι καθαρή η σκέψη και να μη μπορεί να ξεχωρίσει τον πραγματικό κίνδυνο από τον υποτιθέμενο. Ο δικός μου φόβος; όλοι αυτοί που προσπαθούν να με κάνουν να φοβηθώ. Ο δικός μου φόβος; να βλέπω όλο και περισσότερους φοβισμένους ανθρώπους…Ως πότε;
