Χωρίς εσάς δεν πάμε πουθενά

Αργά το βράδυ. Έξω βρέχει. Ένας κύριος, γύρω στα 60 ξύνει τα υπολείμματα κόλλας που υπάρχουν στην εξώπορτα, η μητέρα τακτοποιεί ευλαβικά τα προϊόντα στο ράφι, η κόρη, μιλάει στο τηλέφωνο, κλείνει παραγγελίες και οργανώνει. Η ταμπέλα έξω από το καινούργιο μαγαζί έχει ήδη βρει την θέση τους και όλοι οι υπόλοιποι δουλεύουν για ένα κοινό σκοπό. Μια ολόκληρη η οικογένεια εργάζεται και κοπιάζει για ένα νέο ξεκίνημα, για ένα νέο μαγαζί, δυο γονείς δίπλα στο παιδί τους, βοηθώντας με όποιο τρόπο μπορούν, έτσι ώστε όλα να πάνε καλά.

Δεν ξέρω γιατί, αλλά η συγκεκριμένη εικόνα με συγκίνησε. Πιο πολύ να σου πω την αλήθεια, αγαπημένε μου αναγνώστη, με έκανε να συγκινηθώ το γεγονός ότι δυο άνθρωποι, που προφανώς και δούλευαν όλη τη ζωή τους, και έτσι έχουν μάθει, βρίσκονται δίπλα στο παιδί τους, το βοηθούν, του συμπαραστέκονται, βάζουν προσωπική εργασία για την πραγματοποίηση ενός ονείρου, γνωρίζοντας ίσως πως τα νέα ξεκινήματα γενικότερα, είναι επιτυχημένα μόνο αν τα ζήσεις με δικούς σου ανθρώπους.

Και θα σταθώ εδώ. Στους γονείς. Που ακόμη και 40 ετών να φτάσεις θα αγωνιούν για το πώς νιώθεις, αν είσαι καλά, αν είσαι ευχαριστημένος. Θα είναι εκεί για να σε βοηθήσουν, αν χρειαστείς, θα σε συμβουλεύσουν, θα σου την «πουν», το σημαντικότερο; Εσύ θα γνωρίζεις ότι θα είναι εκεί.
Στην καθημερινότητα, μπορεί και να μην του δίνουμε τόση σημασία. Να θεωρούμε πράγματα δεδομένα. Να έχουμε την εντύπωση ότι εκείνοι θα είναι για πάντα εκεί, να μας προστατεύουν από τις κακοτοπιές, να μας δίνουν τα φώτα τους, να μας βοηθούν όταν τα βρούμε δύσκολα. Ουσιαστικά, πάντα βρίσκονται δίπλα μας, ακόμη και αν οι δρόμοι κάποια στιγμή χωρίζουν. Μπορεί να μην είναι εκείνοι που θα τρέξουμε πρώτοι για να τους πούμε το πρόβλημα μας, μόνο και μόνο για να μην τους στεναχωρήσουμε, αλλά μέσα μας θα γνωρίζουμε ότι εκείνοι είναι οι μόνοι που μπορούν με μια κουβέντα τους να απαλύνουν τον κάθε πόνο ή προβληματισμό μας.

Θα είναι οι μόνοι ίσως άνθρωποι που θα χαρούν με την χαρά μας, θα λυπηθούν με ότι άσχημο θα μας συμβεί, θα μας «σηκώσουν» όταν δουν ότι «πέφτουμε», θα είναι δίπλα μας σε όποιο βήμα θελήσουμε να κάνουμε, ακόμη και αν το θεωρούν λάθος.

Μεγάλο πράγματα τελικά να έχεις δίπλα σου μόνο τέτοιους ανθρώπους. Που ξέρεις ότι δεν βρίσκονται εκεί για κανέναν άλλον λόγο, παρά μόνο γιατί σε αγαπάνε και θέλουν να σε βλέπουν ευτυχισμένο. Αλλά και μεγάλο πράγμα να νιώθουν αυτοί οι άνθρωποι ότι τους το αναγνωρίζουμε, ακόμη και εκείνες τις φορές που ο εγωισμός μας δεν μας αφήνει να τους το δείξουμε…

Εγγραφείτε στην ομάδα Magnesianews στο Viber για να λαμβάνετε ενημερώσεις.
Ακολουθήστε τη ροή Magnesianews στο Google News και μείνετε σε επαφή με ότι συμβαίνει.