Κάποιες φορές νιώθεις πως δεν αντέχεις άλλο, αγαπημένε μου αναγνώστη. Άνθρωπος στο κάτω – κάτω είσαι και όχι ρομπότ. Πόσα ποια να υποστείς; Κάποια στιγμή θα ξεσπάσεις. Όση δύναμη και να έχεις μέσα σου, φτάνει η ώρα που νιώθεις τόσο «μικρός» και αδύναμος. Και σου έρχεται να πάρεις πλοία, τρένα και λεωφορεία, για οπουδήποτε.
Δεν σε απασχολούν τα χιλιόμετρα. Λίγη σημασία έχει ο προορισμός. Θέλεις απλά να είσαι εσύ και ο εαυτός σου. Εσύ αντιμέτωπος με εσένα και ο μόνος τρόπος να γίνει αυτό νομίζεις ότι θα επιτευχθεί με την φυγή. Σκέφτηκες ποτέ όμως αν αυτή είναι η πραγματική λύση; Άντε πες και μάζεψες τα μπογαλάκια σου και έφυγες. Πιστεύεις ότι όταν επιστρέψεις τα προβλήματα, ως δια μαγείας, θα έχουν εξαφανιστεί; Έχεις την εντύπωση πως δεν θα είναι εκεί, στην πόρτα, για να σε προϋπαντήσουν; Ίσως εκείνη την ώρα δεν θα τα αντιμετωπίσεις με τον θυμό που είχες πριν φύγεις.
Ίσως πάλι να έχουν διογκωθεί. Κάπως αλλιώς θα είναι σίγουρα. Σημασία τόσο πολύ δεν έχει αυτό. Αλλά εσύ. Εσύ που σίγουρα θα τα δεις λίγο διαφορετικά. Με άλλη ματιά. Εσύ που έφυγες για να πάρεις μια ανάσα, να μπορέσεις να σκεφτείς λίγο πιο καθαρά. Που ένιωσες την ανάγκη να αποστασιοποιηθείς για να μπορέσεις να σκεφτείς με νηφαλιότητα. Να μπορέσεις να βρεθείς σε ένα άλλο μέρος, όπου θα μπορέσεις να ξεφυσήσεις με την ησυχία, μακριά από αδιάκριτα βλέμματα. Να δώσεις θάρρος στον εαυτό σου, λέγοντας πως τα πράγματα θα πάνε καλύτερα. Αφού το ξέρεις, για κάθε πρόβλημα υπάρχει και η λύση. Αφού το ξέρεις, πρόβλημα σοβαρό είναι μόνο ότι αφορά την υγεία σου. Γιατί κάθεσαι και βασανίζεσαι;
Δε λέω, καλό είναι να προβληματίζεσαι. Αλλά με όρια. Αφού το ξέρεις, υπάρχει λύση, απλά είναι τόσο θολωμένο το κεφάλι σου που είναι αδύνατον να την αναγνωρίσεις και ας βρίσκεται μπροστά στα μάτια σου. Χαμένος μέσα σε προβλήματα, άγχη και ανησυχίες προσπαθείς καθημερινά να τα φέρεις σε πέρας, πολλές φορές δεν τα καταφέρνεις. Μην αυτοχαστουκίζεσαι όμως.
Δεν φταις εσύ ή όχι ακριβώς μόνο εσύ που τα έχει φέρει έτσι η ζωή. Ηρέμησε λίγο. Κάνε πράγματα για τον εαυτό σου. Δώσε χρόνο να σκεφτείς, χωρίς νεύρα. Ας είναι, έστω για μια μέρα, ο προβληματισμός σου για το που θα πας το βράδυ να διασκεδάσεις ή τι θα πιεις. Βάλε για λίγο το μυαλό σου στο mute και προσπάθησε να διώξεις την όποια αρνητική σκέψη. Στο ξαναλέω. Είμαστε άνθρωποι. Με αντοχές και όρια. Κάπου είχα διαβάσει ότι ο Θεός δίνει σε εμάς τους ανθρώπους τόσα όσα είμαστε ικανοί να αντέξουμε. Και; Τι σημαίνει αυτό; Ότι θα πρέπει να γίνεις χίλια κομμάτια; Για κανένα λόγο. Να είσαι αγωνιστής στη ζωή σου, αλλά να μην ξεχνάς πως υπάρχει και η θετική πλευρά του πράγματος. Άναψε το φως και θα δεις τη λύση στο κάθε σου πρόβλημα. Και αν πάλι δεν μπορέσεις, πάρε το πρώτο λεωφορείο και φύγε. Αν έτσι νομίζεις ότι μπορείς να λυτρωθείς…
