Γιορτές και λάμψη. Αυτό δεν είναι τα Χριστούγεννα για όλους; Έτσι είναι, αγαπημένε μου. Πίσω όμως από τα λαμπερά φωτάκια, τις στολισμένες βιτρίνες, υπάρχει μια πραγματικότητα που λέει ότι πάνω από 10.000 συμπολίτες μας στη Μαγνησία, από αυτούς οι 7.000 στο Βόλο, αντιμετωπίζουν πρόβλημα επιβίωσης. Σκληρό να το ακούς τέτοιες μέρες, που όλα τα έχουμε «σκεπάσει» με τόνους χρυσόσκονη. Βλέπεις, καμία οικονομική κρίση δεν ξεπεράστηκε, αντιθέτως είναι εδώ και δείχνει τα δόντια της σε ολοένα και περισσότερες οικογένειες. Και μπορεί όλους τους υπόλοιπους μήνες να μη τη βλέπουμε, αλλά τέτοιες ημέρες, όσο και αν προσπαθήσουμε να κλείσουμε τα μάτια μας, η πραγματικότητα είναι τόσο σκληρή που ερχόμαστε αντιμέτωπη μαζί της, πρόσωπο με πρόσωπο.
Κάποιες οικογένειες αυτά τα Χριστούγεννα δεν θα βγουν στην αγορά. Μη τυχόν και ζηλέψουν κάτι τα παιδιά και οι γονείς δεν έχουν να το πάρουν. Πολλοί συμπολίτες μας δεν θα κάνουν φέτος Χριστούγεννα. Ο Αι Βασίλης θα προσπεράσει τα σπίτια κάποιων παιδιών και το κουδούνι μοναχικών ηλικιωμένων δεν πρόκειται να χτυπήσει ούτε για ένα τυπικό «χρόνια πολλά» από τον γείτονα. Ξέρεις, συνάνθρωποι μας δεν θα έχουν στο τραπέζι της ούτε γαλοπούλα, ούτε γλυκά.
Δεν τους φτάνουν για να τα έχουν. Άλλοι πάλι, που μπορούν να ταΐσουν λόχους ολόκληρους, είναι τόσο μόνοι και ξεχασμένοι, αφού δεν τους θυμάται κανείς. Και αναρωτιέμαι, αγαπημένε μου αναγνώστη. Πόση μοναξιά μπορεί ν’ αντέξει κάποιος, ειδικά αυτές τις ημέρες; Γιατί την στιγμή που σε σπίτια κάποιοι ανοίγουν σαμπάνιες, κάποιοι να την βγάζουν με κοτόπουλο; Γιατί γονείς να μην μπορούν να πάρουν στα παιδιά τους ότι επιθυμεί η ψυχή τους;
Γιατί να αναγκάζονται να ψωνίζουν ένα ζευγάρι παπούτσια των 7 ευρώ, μια μπλούζα με 3 ευρώ που στο πρώτο πλύσιμο θα ξεβάψει, ένα παιχνίδι που θα μετά από λίγο θα χαλάσει; Δεν θέλω να σου χαλάσω την καρδιά, αλλά όλα αυτά στα γράφω για ένα και μοναδικό λόγο. Για να μην ξεχάσουμε αυτούς τους ανθρώπους που έχουν την ανάγκη μας. Μπορεί να είναι ο διπλανός σου, το έχεις σκεφτεί; Αγόρασε ένα μικρό παιχνίδι για τα παιδιά του. Πήγαινε του μια σακούλα με τρόφιμα. Χάρισε του το πιο όμορφο χαμόγελο σου και ευχήσου του τα επόμενα Χριστούγεννα να βρουν όλες αυτές τις οικογένειες καλύτερα. Μια καλή κουβέντα, δεν στοιχίζει τίποτα. Ας δείξουμε την ανθρωπιά και την αλληλεγγύη μας, στον ηλικιωμένο, στον ξεχασμένο συγγενή, στο γείτονα και την οικογένεια του που γνωρίζουμε ότι έχουν ανάγκη. Δεν είναι ούτε φιλανθρωπία, ούτε λύπηση.
Είναι η ευκαιρία που μας δίνεται να αποδείξουμε ότι όσο υπάρχουν άνθρωποι υπάρχει και ελπίδα κάτι να αλλάξει. Καλά Χριστούγεννα αγαπημένε μου…
