Δεν ξέρω αν η δική σου η γιαγιά χρησιμοποιούσε την συγκεκριμένη έκφραση, η δικιά μου πάντως πολύ. Όταν ήθελε να υπογραμμίσει τα στραβά μου, που τα έκανα επανειλημμένως, γυρνούσε και μου έλεγε «Αμάν αυτό το χούι σου, με τίποτα δεν κόβεται». Και γελούσα. Μεγαλώνοντας κατάλαβα ακριβώς τι μου έλεγε. Σοφές εκείνες οι γυναίκες, πανέξυπνες, ήξεραν πώς να «φέρουν βόλτα» πρόσωπα και καταστάσεις. Κι αν κάτι που θα ήθελα να πάρω από εκείνη είναι αυτό το χαρακτηριστικό. Την καπατσοσύνη της, που όλους γύρω τους είχε ευχαριστημένους, χωρίς όμως να ξεχνάει να τους υπενθυμίζει τα λάθη και τις παραλείψεις τους. Εγώ ακόμη κι αν έχω προσπαθήσει, αγαπημένε μου αναγνώστη, δεν το έχω καταφέρει.
Οι γυναίκες εκείνης της εποχής λοιπόν, που είχαν περάσει τα ζόρια τους και ήξεραν πως μπορούν να στηριχτούν στα πόδια τους, ήξεραν να φέρονται αναλόγως απέναντι σε εκείνους που έχουν το χαρακτηριστικό της αδιακρισίας. Δεν έχω χειρότερο, αν με ρωτάς. Αν ρίξεις μια ματιά γύρω σου, θα τους καταλάβεις αμέσως. Κι άντε, να μπω στη διαδικασία να δικαιολογήσω κάποιον που με αυτό τον τρόπο θέλει να επιβεβαιωθεί. Μου είναι αδιανόητο όμως έστω να προσπαθήσω να καταλάβω πως μπορεί να το καταφέρει αυτό, ανοίγοντας για παράδειγμα ξένα συρτάρια. Μη μου πεις ότι δεν έχεις πιάσει κάποιον δικό σου άνθρωπο ή και ξένο να ψαχουλεύει τα πράγματα σου και μη μου πεις ότι δεν ενοχλήθηκες από αυτή την κίνηση γιατί δεν πρόκειται να σε πιστέψω. Δεν μπορώ να καταλάβω τι ωθεί αυτούς τους ανθρώπους να ψάξουν, να δουν, να ελέγξουν ξένα πράγματα. Δεν ξέρω αν είναι απλή περιέργεια ή απλά θέλουν να γνωρίζουν τα πάντα.
Εγώ πάντως μόνο ως αγενή μπορώ να χαρακτηρίσω κάποιον που φυτρώνει εκεί που δεν τον σπέρνουν. Όπως επίσης και ανθρώπους, που ενώ βλέπουν ότι αποφεύγεις να του απαντήσεις σε συγκεκριμένες ερωτήσεις, εκείνοι επιμένουν, σε τέτοιο σημείο που να θαυμάσεις τον εαυτό σου για την υπομονή που διαθέτεις, έχοντας απέναντι σου έναν ιερό εξεταστή που σώνει και ντε θέλει να σου εκμαιεύσει πράγματα τα οποία εσύ σε καμία περίπτωση δεν θέλεις να μοιραστείς. Όσο κι αν έχω ψάξει, αγαπημένε μου, δεν έχω καταφέρει να βρω μια λογική εξήγηση που θα αιτιολογεί τις συμπεριφορές των αδιάκριτων αυτών πλασμάτων. Και η αλήθεια είναι ότι δεν μπορεί να υπάρξει λογική σε μια τακτική που θέλει κάποιος να γνωρίζει τα πάντα για τον άλλον, να εισβάλει με το έτσι θέλω στην ιδιωτική του ζωή, είτε επειδή είναι από την φύση του περίεργος, είτε δεν ξέρω κι εγώ γιατί νομίζει πως έχει το δικαίωμα να γνωρίζει τα πάντα για τους άλλους γύρω του. Αν έχεις μια απάντηση εσύ, πες μου. Εγώ πάντως εύχομαι ο Θεός να μας φυλάει από χειριστικούς, θρασείς και αγενής ανθρώπους.
