Στον περίγυρο μου έχω πολλές νέες μανούλες. Άλλες τις ξέρω χρόνια, άλλες όχι και τόσα πολλά. Και στις δυο περιπτώσεις όμως, αντιλήφθηκα ότι από τη στιγμή που αυτές οι γυναίκες έγιναν μάνες, άλλαξε όλη τους η κοσμοθεωρία. Η αλήθεια είναι, αγαπημένε μου αναγνώστη, πως δεν είναι και λίγο αυτό που συμβαίνει στη ζωή μιας γυναίκας. Προφανώς και η γέννηση ενός παιδιού θα φέρει όχι μία, αλλά πολλές αλλαγές. Βλέποντας λοιπόν αυτές τις γυναίκες φίλες μου παρατηρώ ότι έχει αλλάξει ο τρόπος που σκέφτονται, που αντιδρούν. Παρατηρούν πλέον τα πάντα. Ακούν και ενημερώνονται. Τους παίρνει περισσότερη ώρα να αποφασίσουν για κάτι, κάνουν δεύτερες και τρίτες σκέψεις γιατί πλέον δεν αποφασίζουν μόνο για τον εαυτό τους. Έχουν και κάποιον άλλον να σκεφτούν.
Τις βλέπω, εκτός από το μητρικό ένστικτο, να είναι έντονη πλέον και η διαίσθηση της. Να έχουν προστατευτικές, στην προσπάθεια της να μην πάθει το παιδί τους το παραμικρό. Και μπορεί μητέρα να μην έχω γίνει ακόμη, αλλά μπορώ και καταλαβαίνω τις διαφορές που επέρχονται στη ζωή μιας γυναίκας, μετά τον ερχομό του παιδιού της. Δεν είναι ο ίδιος άνθρωπος. Αλλάζει προτεραιότητες, αλλάζει ουσιαστικά όλη της τη ζωή. Δε νομίζω να υπάρχει άλλο πλάσμα, εκτός από τη μάνα, που θα έκανε τα πάντα για έναν άλλον άνθρωπο. Όχι γιατί της ζητήθηκε, αλλά γιατί βγαίνει από μέσα της, αυθόρμητα. Θα έκανε τα πάντα, έχει αντοχές για τα πάντα, θα έδινε ακόμη και την ίδια της την ζωή, χωρίς καμία υπερβολή. Μπροστά στην ευτυχία του παιδιού της δεν υπολογίζει τίποτα. Δεν μπορεί κανείς να μπει εμπόδιο. Μπαίνει στη μάχη και πολεμάει.
Συναντώ μητέρες στο δρόμο που πραγματικά τις θαυμάζω. Για το θάρρος τους, τον τρόπο που συμπεριφέρονται στα παιδιά τους. Εκείνες τις γυναίκες που το ένστικτο τους ποτέ δεν κάνει λάθος και που πριν γίνει ένα συμβάν εκείνες ξέρουν πως κάτι δεν πηγαίνει καλά. Που θα δουν το παιδί τους και θα καταλάβουν σε δευτερόλεπτα ότι δεν είναι καλά. Σε μια εποχή που ο ένας κοιτάει να βγάλει το μάτι του άλλου, ευτυχώς υπάρχει αυτή η αγάπη της μάνας προς τα παιδιά της, την οικογένεια της για να μας δείχνει ότι τίποτα δεν έχει χαθεί ακόμα, αφού μέσα από την μητρότητα μας μεταφέρεται το μήνυμα της επιλογής που κάνεις κάθε μέρα, να βάζεις την ευτυχία και την ευημερία κάποιου άλλου πάνω από τη δική σου, να διδάσκεις τα δύσκολα μαθήματα, να κάνεις το σωστό ακόμα κι αν δεν είσαι σίγουρη ποιο είναι το σωστό… και να συγχωρείς τον εαυτό σου, ξανά και ξανά, που τα κάνεις όλα λάθος.
