Χτύπησε με γροθιές τη σύζυγο και την ανήλικη κόρη του. Στο Νοσοκομείο 16χρονη μετά από ξυλοδαρμό από τον πατέρα της. 68χρονος Βολιώτης έβρισε και χτύπησε τη σύζυγο του. 44χρονος στον Αλμυρό έβρισε, απείλησε και προκάλεσε σωματικές βλάβες στη γυναίκα του. Συνελήφθη ζευγάρι στη Σκιάθο για ενδοοικογενειακή βία. Απείλησε και έβρισε τη σύζυγο του 44χρονος Βολιώτης. 30χρονος συνελήφθη στο Βόλο και κατηγορείται ότι απείλησε, επιτέθηκε και χτύπησε την 29χρονη σύζυγο του προκαλώντας της σωματικές βλάκες στο πρόσωπο και στο κεφάλι. Αυτοί είναι μερικοί από τους τίτλους των εφημερίδων και των σάιτ τοπικά από ειδήσεις που αφορούν σε περιπτώσεις βίας, μόλις το τελευταίο τρίμηνο. Εδώ δεν χωράει ούτε «καλά της έκανε» ούτε προφανώς «κάτι θα έκανε κι αυτή».
Γιατί αυτή θα μπορούσε να είναι η μάνα σου, η αδελφή σου, θα μπορούσε να είσαι εσύ ή εγώ. Ερχόμενη καθημερινά με ειδήσεις σαν αυτές που πριν λίγο σου διάβασα, αναρωτιέμαι αν αυτά τα περιστατικά, με αυτή τη συχνότητα συμβαίνουν σε μια πόλη σαν τον Βόλο, στην υπόλοιπη Ελλάδα, σε όλο τον κόσμο τι γίνεται; Έχεις αναρωτηθεί ποτέ πόσες γυναίκες γύρω σου έχουν πέσει θύμα βίας; Ενδοοικογενειακής, στο σχολείο, στη δουλειά, λόγω πολιτικών πεποιθήσεων, λόγω θρησκευτικών πιστεύω, σεξουαλική ή κοινωνική; Έχεις σκεφτεί πόσοι άνθρωποι εκεί έξω είναι αλλεργικοί στο διαφορετικό, αντιδρούν ακραία λεκτικά ή σωματικά; Ας μην κάνουμε ότι δεν ξέρουμε, δεν γνωρίζουμε, δεν καταλαβαίνουμε. Η βία, με όποια της μορφή είναι επικίνδυνη. Αφήνει πίσω της πόνο, στο σώμα και την ψυχή.
Στις περιπτώσεις που ανέφερα στην αρχή με τα περιστατικά σε Βολιώτικες οικογένειες, το θετικό είναι ότι οι γυναίκες δεν δίστασαν να μιλήσουν. Δεν σώπασαν κάνοντας ότι δεν συμβαίνει τίποτα. Κατήγγειλαν το γεγονός και προστάτευσαν τους εαυτούς τους και την αξιοπρέπεια τους. Όχι, δεν υπάρχει δικαιολογία για κάποιον που χρησιμοποιεί τη βία για να σου επιβληθεί, να σου περάσει ένα μήνυμα, να σε τιμωρήσει. Και επίσης δεν υπάρχει κανένας λόγος να φοβηθείς και να κρατήσεις το στόμα σου κλειστό. Ο καθένας από εμάς έχει το δικαίωμα να προστατέψει τον εαυτό του, τα παιδιά του, να είναι ευτυχισμένος. Κι όπως η βία ποτέ δεν είναι λύση, έτσι και η σιωπή δεν πρόκειται ποτέ να είναι η απάντηση, είναι στο χέρι μας όλων να μην παραμένουμε αδρανείς. Να μιλήσουμε. Να καταγγείλουμε. Να απλώσουμε το χέρι σε αυτόν που μας ζητάει βοήθεια. Δεν χωράνε δικαιολογίες. Δεν πρέπει να αδιαφορούμε. Τι σημαίνει τι με νοιάζει εμένα αν δεις κάποιον να ρίχνει ξύλο στη γυναίκα του στη μέση του δρόμου; Τι σημαίνει εγώ θα σώσω τον κόσμο όταν ακούσεις από τον πάνω όροφο της πολυκατοικίας φωνές; Γιατί να περιμένουμε πάντα από κάποιον άλλον να δράσει, ενώ μπορούμε εμείς οι ίδιοι να το κάνουμε; Είναι δυνατόν να αδιαφορείς για την κακοποίηση κάποιου συνανθρώπου σου; Θα ήθελες κάποιος να αδιαφορήσει για την κακοποίηση της δικής σου κόρης; Αυτός ο άνθρωπος θέλεις να είσαι; Εγώ όχι.
