Με αφορμή το προχθεσινό μου άρθρο, μου τηλεφώνησε μια κυρία για να μου πει ότι έχει φίλη εδώ και 40 χρόνια, χωρίς να έχουν ανταλλάξει ποτέ μια βαριά κουβέντα. Μεγάλη υπόθεση, δεν το συζητάμε, αγαπημένε μου αναγνώστη. Πολύ θα ήθελα να βρεθώ στη θέση της. Τους φίλους δηλαδή που έχω σήμερα να τους κρατήσω μέχρι το τέλος. Να τους έχω στο μυαλό και στην καρδιά μου σε περίοπτη θέση, αναλλοίωτους από το χρόνο.
Να μην αφήσω κανέναν να τους πειράξει. Μιλάω για εκείνους τους ανθρώπους που βρίσκονται δίπλα μας και μας «σπρώχνουν» να κάνουμε πράγματα που φοβόμαστε, ενώ τα θέλουμε τόσο. Εκείνοι που θα ψάξουν να βρουν τον τρόπο να μας πάνε ένα βήμα μπροστά, από εκεί που εμείς σκεφτόμαστε. Που θα σε πιάσουν από το χέρι, όταν εσύ έχεις χάσει την ψυχραιμία σου και θα σου πουν ότι όλα θα πάνε καλά.
Γιατί στο τέλος, όλα πηγαίνουν καλά. Εκείνοι που θα σου δώσουν θάρρος, και θα σε κάνουν να πιστέψεις πως όντως έχεις δύναμη να καταφέρεις τα πάντα. Εκείνοι που σε καθησυχάζουν και θα σε πάρουν μια αγκαλιά και θα σου πουν τα λόγια που θέλεις να ακούσεις, τη στιγμή που θέλεις να τ’ ακούσεις. Εκείνοι που εξακολουθούν να πιστεύουν ότι είσαι μοναδικός, όταν εσύ έχεις χάσει την πίστη στον εαυτό σου.
Εκείνοι που καταφέρνουν κάθε φορά να σου βγάζουν τον καλύτερο σου εαυτό. Εκείνοι που σου έχουν αποδείξει με πράξεις πως αν θέλεις κάτι μπορείς να τα καταφέρεις, τρόπος υπάρχει. Αυτοί οι άνθρωποι λοιπόν σου έχουν δείξει και με το παραπάνω ότι αξίζουν να είναι στη ζωή σου, αλλά και ότι εσύ αξίζεις να κάνεις τα πάντα γι αυτούς. Αυτούς που σε αγαπούν ακριβώς έτσι όπως είσαι, με τα στραβά και τα ανάποδα σου.
Αυτούς που τους σέβεσαι και τους τιμάς. Αυτούς που σου έμαθαν ότι κάποιες φορές καλό είναι να κρατάς το στόμα σου κλειστό γιατί μόνο κερδισμένος μπορείς να βγεις. Αυτούς που ξέρεις πως δεν θέλεις με τίποτα να τους χάσεις από τη ζωή σου. Αυτούς που μόνο τυχερός μπορείς να αισθάνεσαι που βρέθηκαν στο δρόμο σου ή τελοσπάντων συναντηθήκατε. Αυτούς τους ανθρώπους μη τους θεωρήσεις ποτέ δεδομένους. Μην τους ξεχνάς. Αν δεν ήταν εκείνοι δίπλα σου, δεν ξέρεις πως μπορεί να ήταν τα πράγματα σήμερα. Αν απουσίαζαν εκείνοι, δεν θα ήξερες τι πάει να πει ανιδιοτελής αγάπη, νοιάξιμο, εμπιστοσύνη. Τους έχεις όμως στη ζωή σου, και αυτό είναι το σημαντικότερο όλων.
Υ.Γ. Αφιερωμένο στο Μάκη, τον καλύτερο μου φίλο
