Αν υπάρχει μια λέξη στο ελληνικό λεξιλόγιο που ξεχωρίζει για την βαθιά και ουσιώδη έννοια της, αυτή δεν είναι άλλη από το «ευχαριστώ». Άλλοι τη χρησιμοποιούν καθημερινά, άλλοι λιγότερο, άλλοι είναι σαν να μην έχουν διδαχτεί ποτέ. Θα ακούσεις να λένε «ευχαριστώ» άλλοτε επειδή πρέπει να το πουν, άλλοτε όμως με πλήρη συναίσθηση της έννοιας της λέξης. Αν κάτι με ευχαριστεί, ξέρεις τι είναι, αγαπημένε μου αναγνώστη;
Ακόμη και αν κάποιος δεν το πει, τουλάχιστον όμως θα το δείξει με τον τρόπο του ότι σε ευχαριστεί. Θες μια αγκαλιά, ένα φιλί, ένα δάκρυ, ένα βλέμμα. Υπάρχουν τρόποι αν θέλεις να δείξεις στον άλλον την ευγνωμοσύνη σου. Κι όλα αυτά για να πεις σε κάποιον που σε νοιάζεται, σε αγαπά, σε ανέχεται, σε στηρίζει στα δύσκολα, πως δεν είσαι αγνώμων, πως ξέρεις τι κάνει για σένα και πως τον ευχαριστείς γι αυτό.
Ξέρεις, στις καλές στιγμές είναι πάμπολλοι αυτοί θα θέλουν να βρεθούν δίπλα σου. Ποιος δεν θέλει να είναι κοντά σου στα γλέντια, στους καφέδες, τα τσίπουρα και την καλοπέραση; Στα δύσκολα όμως τι γίνεται; Όταν τα προβλήματα σε πνίγουν, όταν έχεις τις στεναχώριες σου, όταν πονάς, όταν βιώνεις μια απώλεια, όταν είσαι απογοητευμένος, όταν νιώθεις αδικημένος, όταν θα έχεις κάποιο ατύχημα θα είναι άραγε εκείνοι που θα σου χτυπήσουν την πόρτα για παρηγοριά; Για να δεις ποιος είναι ο δικός σου άνθρωπος, σκέψου απλά εκείνον που όταν μέθυσες σε πήρε από το χέρι, σε πήγε σπίτι και σε έβαλε στο κρεβάτι σου να κοιμηθείς. Εκείνον που μπορείς χωρίς να ντρέπεσαι να κλάψεις στον ώμο του. Εκείνον που θα κάνει τα πάντα για να σου φτιάξει τη διάθεση όταν θα σε δει μουτρωμένο. Εκείνον που μόλις κλείσετε το τηλέφωνο, θα σε ξαναπάρει αμέσως «γιατί κάπως σε άκουσε».
Εκείνον που ανέχεται την γκρίνια και ενίοτε τα νεύρα σου. Που δεν σου χαλά χατίρι. Πολλές οι στιγμές, ειδικά οι δύσκολες, που κάνουν τους πραγματικά δικούς σου ανθρώπους να ξεχωρίζουν στο πλήθος. Μέσα από τα προβλήματα είδες τελικά ποιοι ήταν εκείνοι που άξιζαν. Και σίγουρα εκείνοι που σε άφησαν στα δύσκολα, που δεν έτρεξαν όταν υπήρξε ανάγκη, που δεν σήκωσαν το τηλέφωνο να επικοινωνήσουν όταν γνώριζαν πως είχες πρόβλημα, δεν είναι ανάμεσα σε αυτούς. Ας δείχνουμε λοιπόν την εκτίμηση μας σε αυτούς που ήρθαν για να αποδείξουν τι εστί φιλία τελικά και ας θεωρήσουμε τους εαυτούς μας πραγματικά τυχερούς που αν και με αρκετούς πολέμιους, υπάρχουν και οι σύμμαχοι που πάντα θα μας θυμίζουν να μη το βάζουμε κάτω σε αυτή τη ζωή.
Υ.Γ. Σας ευχαριστώ φίλοι μου, για όλα!
