«Καλά να πάθεις» άκουσα να λέει η μαμά στο παιδάκι της, που δεν άκουσε την συμβουλή της και γλίστρησε στο δρόμο, χτυπώντας ελάχιστα στο χεράκι του. Η αλήθεια είναι, αγαπημένε μου αναγνώστη, ότι ανάμεσα στις αγαπημένες εκφράσεις μας συγκαταλέγεται και η συγκεκριμένη. Για σκέψου. Πόσες και πόσες φορές δεν έχεις πει για κάποιον «καλά να πάθει», θεωρώντας ότι αυτό που του έτυχε, του άξιζε κιόλας.
Εγώ πάλι το βλέπω διαφορετικά. Δεν μπορώ να νιώσω κανενός είδους ικανοποίηση βλέποντας κάποιον να παθαίνει κάτι κακό, ακόμη και αν πιστεύω ότι είναι ο χειρότερος άνθρωπος του κόσμου. Το «καλά να πάθει» λοιπόν το βλέπω σαν ενός είδους κατάρα που πήρε σάρκα και οστά. Μια «ευχή» που ποιος ξέρει, μπορεί να κάνει τον κύκλο της και στο τέλος να επιστρέψει πάλι σε εκείνον που την ξεστόμισε. Όλοι μας στην ζωή μας έχουμε κάνει λάθη. Άλλα τα έχουμε αναγνωρίσει, άλλα όχι. Άλλα επειδή τα προκαλέσαμε, άλλα λόγω αυθορμητισμού.
Όπως και να έχει το πράγμα, αγαπημένε μου, όλοι μας κάποια στιγμή θα υποπέσουμε σε λάθος, μόνο που το ξεχνάμε, όταν βλέπουμε κάτι ανάλογο να συμβαίνει στους γύρω μας, θεωρώντας ότι εμείς είμαστε τόσο προγραμματισμένοι, ελέγχουμε τόσο τις καταστάσεις, που δεν πρόκειται να μας συμβεί ποτέ και τίποτα κακό. Και κάπου εδώ γελάμε, μαζί και ο Θεός. Εμένα περιμένεις να στο πω; Η ζωή είναι απρόβλεπτη. Ποιος είναι εκείνος που μπορεί να προβλέψει τι είναι αυτό που θα γίνει το επόμενο λεπτό; Κανείς. Πριν να πούμε λοιπόν για κάποιον συνάνθρωπο μας ή να σκεφτούμε ότι «καλά έπαθε», μήπως θα έπρεπε να το σκεφτούμε μια και δυο φορές; Όλα είναι ανθρώπινα και όλα πιθανά σε αυτή τη ζωή.
Γι αυτό, νομίζω ότι το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε, είναι να συμπεριφερθούμε απέναντι σε έναν άνθρωπο που του συνέβη κάτι, με τον τρόπο που θα θέλαμε να μας συμπεριφερθεί κι εκείνος. Και ας μας πείραξε στο παρελθόν. Και ας μην θεωρούμε ότι το αξίζει απόλυτα. Η αξία ενός ανθρώπου, επέτρεψε μου να θεωρώ ότι εκεί φαίνεται. Όταν μπορεί να βοηθήσει και το κάνει, ακόμη και απέναντι στον χειρότερο εχθρό του. Το αν αξίζει ή όχι ως άνθρωπος, αν εκτιμήσει την βοήθεια μας, δεν είναι κάτι που θα το κρίνουμε εμείς.
Εμείς εκείνο που θα έχουμε καταφέρει είναι να δείξουμε το ανθρώπινο μας πρόσωπο, μακριά από θυμούς και εγωισμούς. Τι λες; Θα προσπαθήσουμε;
